Isaac Izrailevich Brodsky - Russisch, Sovjet-grafisch kunstenaar en schilder, organisator van kunstonderwijs. Hij creëerde veel portretten, landschappen, werken aan historische onderwerpen. « Zomertuin in de herfst" is een schilderij van Brodsky, geschilderd in 1928. We zullen erover praten in dit artikel.

Biografie van de kunstenaar

Geboren in 1883 in het dorp Sofievka, gelegen nabij de stad Berdyansk. De vader van de toekomstige kunstenaar was een landeigenaar en koopman. In 1892 studeerde Isaac af aan de Berdyansk City School. In 1896 kwam hij Odessa binnen kunstacademie, sinds met jeugd Zijn talent voor schilderen kwam naar voren. In 1902 studeerde Brodsky af aan de universiteit en vertrok naar Sint-Petersburg, waar hij naar de Academie van Beeldende Kunsten van de hoofdstad ging, waar hij vijf jaar studeerde bij de beroemde Ilya Repin.

Na Oktoberrevolutie Brodsky creëerde veel portretten van de leiders van deze tijd: Lenin en Stalin. In 1932 kreeg de schilder de titel "Honored Artist of the RSFSR".

Sinds 1934 leidde Isaac Izrailevich Russische Academie kunst Hij stierf in 1939, op 14 augustus, in Leningrad.

Naast het afbeelden van staatshoofden, creëerde de schilder doeken waarop hij het unieke karakter van de natuur kon overbrengen verschillende tijden jaar. Dit zijn de schilderijen "Fallen Leaves", "At the Cottage", "Park Alley", "Golden Autumn", "Winter", "Summer Garden in Autumn". Het schilderij van Brodsky, dat een rustig hoekje van een herfstpark voorstelt, wordt ter discussie aangeboden aan schoolkinderen. De leerlingen van het zevende leerjaar schrijven er een opstel over. Dergelijke activiteiten dragen bij aan de ontwikkeling van spraak, verbeeldingskracht en de manifestatie van creatieve vermogens.

Rustig landschap

Het eerste waar je aan denkt als je naar ‘Zomertuin in de herfst’ kijkt, is dat Brodsky’s schilderij de rust van stille herfstdagen overbrengt. Er zijn hier geen bonte kleuren, het heeft de overhand geel, maar hij brengt ook perfect over algemene stemming doeken.

Vergelijkbaar artistieke creaties kalmeren, kalmeren. Mensen lopen hier ontspannen en kinderen spelen.

De foto is gevuld met zwak zonlicht. De zon zelf is niet zichtbaar, hij is verborgen achter lichte wolken, maar zijn reflecties werpen de schaduwen van de bomen op de grond.

"Zomertuin in de herfst", Brodsky. Beschrijving van artistieke creatie

Het centrale deel van het canvas wordt ingenomen door de parksteeg. Zoals hierboven vermeld, heeft Isaac Izrailevich een schilderij genaamd "Park Alley". Brodsky hield er zeker van om door zulke pittoreske plekken in de stad te wandelen. Het is hier goed om je te verstoppen in de hitte onder de schaduwrijke boomkronen tegen de brandende zonnestralen en frisse lucht in te ademen.

Tijdens de gouden herfst zijn dergelijke wandelingen ook aangenaam. Daarom kwamen hier op een van deze dagen nogal wat mensen samen. Meestal zijn dit moeders of nannies met kinderen. Baby's liggen in kinderwagens, en vrouwen dragen op hun gemak hun dierbare kinderen en lopen met hen over het brede pad. Sommige dames liggen te ontspannen op bankjes. Ze zitten en houden kinderwagens voor zich.

Oudere kinderen spelen op de baan onder toezicht van hun ouders. Sommige kinderen tekenen of tekenen iets op het asfalt, anderen verzamelen gevallen bladeren.

Maar niet alleen kinderen en hun moeders hebben voor dit rustige hoekje van de stedelijke natuur gekozen; ook ouderen lopen hier en houden van de setting van het park. Het is heerlijk om op de comfortabele banken te zitten, te ontspannen en te zien hoe mooi de zomertuin er in de herfst uitziet. Brodsky's schilderij suggereert dergelijke gedachten.

Natuur

Langs het brede pad groeien majestueuze bomen. We kunnen aannemen dat dit linden of populieren zijn, omdat ze in stadsparken zijn geplant. De bomen zijn hoog omdat ze allemaal voldoende ruimte hebben om te groeien. De tuinlieden plaatsten de kleine zaailingen op een vrij grote afstand, zodat wanneer de linden en populieren groeiden, ze voldoende ruimte zouden hebben voor voedsel en zonlicht.

Aan het begin van de herfst verliezen de bomen geleidelijk hun weelderige haar, waardoor het zonlicht in grotere hoeveelheden in het park kan binnendringen dan in de zomer. Je kunt zien hoe de stammen en takken een vrij lange schaduw op de grond werpen, dus het schilderij stelt hoogstwaarschijnlijk de ochtend voor.

Jonge moeders en kindermeisjes gaven de kleine kinderen ontbijt en namen ze mee voor een wandeling in een schilderachtig park. Ook Isaac Brodsky duwt met zijn creatie de kijker tot dit idee. in de herfst, net als in de zomer, is het een geweldige plek om met kinderen te wandelen. Er zijn immers geen auto’s, geen druk verkeer, goede lucht en prachtige natuur.

Andere details van de foto: lucht, tuinhuisje

Wat heeft Brodsky nog meer afgebeeld? Artistieke zomertuin met bijzondere liefde. De lucht lijkt eindeloos. Het strekt zich niet alleen uit over de steeg, maar gaat ook ver daarbuiten. Lichte wolken zijn duidelijk zichtbaar door de dunner wordende bomen. Ze worden wit op de achtergrond blauwe lucht, hier en daar zijn gele reflecties van de zon zichtbaar.

Bij het afbeelden van het tuinhuisje bracht de schilder de kleinste details van deze opengewerkte structuur over. Er is een verlangen om de trap met mooie leuningen te beklimmen en jezelf in een klein open huis te bevinden. In de zomer kun je je erin verstoppen tegen de hitte of tegen plotselinge regen.

Een fijne zomertuin in de herfst! Brodsky's schilderij bevestigt dit en helpt begrijpen dat je dergelijke plaatsen zoveel mogelijk moet bezoeken voordat de winter begint. mooie plekken, genietend van de laatste warmte van de voorbijgaande zomer.

Een van de meest opmerkelijke landschapskunstenaars, Isaac Izrailevich Brodsky, creëerde ooit een prachtig schilderij "Zomertuin in de herfst".

De basis voor haar schrijven was zijn ongelooflijke liefde voor de natuur, voor prachtige landschappen, voor de spelende kleuren van de natuur. Op deze foto beeldde hij een gewoon stadsstraatje af dat tot ver de stad in liep. Maar dankzij zijn vaardigheid kon de landschapskunstenaar op het eerste gezicht de grootsheid van zo'n gewoon steegje overbrengen.

De foto ziet er zo natuurlijk en realistisch uit dat je soms zou denken dat het een echte foto is. Alleen dit is helemaal niet waar.

Nadat hij elk detail en kleinigheidje van de stadssteeg had bestudeerd, bracht de kunstenaar alles wat hij zag over op zijn creatieve canvas. Hij heeft elke boom precies afgebeeld, alles overgebracht kleurenschema's, die in de herfst in de zomertuin regeerde.

Als je naar de foto kijkt, kun je elk pad en elke scheur in de stadssteeg opmerken. Als je goed kijkt, lijkt het erop dat de foto helemaal aan het begin van het steegje is geschilderd, waar nog steeds geen plekken zijn vol met banken en andere gewone dingen. Als je naar de foto kijkt, wil je daarheen worden vervoerd en genieten van de stilte en schoonheid die het gouden steegje vult.

Aan de ene kant worden we begroet door een klein tuinhuisje, gemaakt van gesneden materiaal. Het tuinhuisje lijkt verborgen onder de takken van machtige bomen en nodigt iedereen uit om zich terug te trekken en een romantische ontmoeting te hebben.

Als ik mijn blik richt op het gebied achter het tuinhuisje, zie ik aan weerszijden van de steeg majestueuze bomen oprijzen. Ze zijn zo groot dat het onmogelijk is om hun toppen te zien als je je hoofd omhoog houdt. De zonnestralen werpen de schaduwen van machtige bomen op het pad, en het lijken ons prachtige patronen die door Moeder Natuur zelf zijn gecreëerd.

Als je mentaal je wandeling door het afgebeelde steegje voortzet, zie je in de verte de silhouetten van mensen die lopen, genietend van de ongelooflijke schoonheid van de natuur, de schone en geurige geur van de omringende bomen inademen en gewoon een pauze nemen van de dagelijkse beslommeringen en problemen. Ik vind deze foto echt leuk: kalm, gevoelvol en mooi.

De kunstenaar Isaac Brodsky staat bekend als een getalenteerde portretschilder, auteur van grote doeken en genrescènes. Zijn creatieve collectie omvat ook groot aantal landschappen. Voor geliefden beeldende kunst Zijn kamerlandschap “Zomertuin in de herfst” is bekend.

...Warme herfstdag. Lichte wolken zweven langs de hemel, waartussen helder blauw gluurt. Een leeg tuinhuisje, mensen die op hun gemak in de verte lopen, het gouden blad aan de bomen dunner worden... De herfst is de beste tijd voor wandelingen in het stadspark...

Analyse en beschrijving

De plot van de film neemt de kijker mee naar een van de meest bezochte parken in Sint-Petersburg: de Zomertuin. Het doek toont een zijstraatje in de verte, waarlangs krachtige, meerjarige gigantische bomen groeien - blijkbaar even oud als de Zomertuin zelf. Op het schilderij beeldde de kunstenaar een van de afscheidsdagen van de vertrekkende gouden herfst af.

De zachte herfstzon schijnt, waardoor alles eromheen vrolijk en warm uitziet.

Het vergeelde blad van de bomen is al merkbaar dunner geworden en de kronen, op een verfijnde en elegante manier afgebeeld, zien er doorschijnend uit, waardoor ze visueel bijna samenvloeien met de lucht. De zich naar boven uitstrekkende stammen zijn sierlijk en slank; ze rusten letterlijk tegen de lucht, waarlangs lichte witte wolken drijven. De bomen op de foto zijn duidelijk afgebeeld en gerangschikt in een soort lijst die de compositie omlijst.

Het centrale plan van de compositie is transparant, alsof het doordrongen is van lucht. MET rechterkant parksteegje benadrukken de zonnestralen prachtig een houten tuinhuisje met opengewerkte balustrades. Een klein, vuilwit tuinhuisje lijkt verborgen tussen de bomen. De warme zonnestralen spelen op het donkerbruine dak, waardoor het er uitnodigender uitziet.

De gebogen ramen van het tuinhuisje en de uitgesneden balustrades geven de hele structuur een luchtige lichtheid. Het tuinhuisje lijkt bijna gewichtloos en je krijgt het gevoel dat het slechts een product is van herfstlucht en mist. Het tuinhuisje wordt leeg weergegeven. Dit is een soort hint: heel binnenkort zal het hele steegje leeg zijn, zullen de bladeren volledig vallen en zullen de herfstregens beginnen te vallen. Maar totdat dit gebeurt, biedt de kunstenaar aan om te genieten van het beeld van een gouden, warme herfst.

In de diepten van het steegje, dat zich uitstrekt tot voorbij de horizon, zijn banken met vakantiegangers afgebeeld. De kunstenaar kleedde mensen in warme kleding om het gevoel van herfstvorst te benadrukken. Mensen lijken bezig te zijn met hun eigen zaken - sommigen lopen door het steegje, anderen ontspannen, zittend op een bankje. Hun rol in de film kan echter niet secundair worden genoemd.

De aanwezigheid van mensen verlevendigt het landschap enigszins, waardoor het toegankelijker wordt voor de perceptie van de kijker, waardoor het beeld levendigheid en realisme krijgt. Als de kijker naar de foto kijkt, realiseert hij zich dat hij ook een van de vakantiegangers zou kunnen zijn die op zijn gemak door het steegje van het park loopt.

Op voorgrond de compositie toont donkere schaduwen van takken en stammen die in een bizar patroon over de grond zijn gekruist. Door het beeld van schaduwen kunt u de kracht van zonlicht benadrukken en het gevoel van een heldere dag versterken. De kunstenaar gebruikt met succes het contrast van warme en koude kleuren in zijn werk: tegen de achtergrond van subtiele lila schaduwen lijken gevallen gele bladeren op gouden munten.

In het schilderij gebruikt Brodsky kleuren die typerend zijn voor het herfstseizoen: subtiele overgangen van geel, oranje en bruin. Het algemene kleurenschema van het landschap is niet erg helder. De auteur heeft bewust gekozen voor voornamelijk gedempte tonen, kenmerkend voor de herfst.

Het schilderij wordt gedomineerd door grafische technieken. De bomen zijn door de kunstenaar met verbazingwekkende precisie en plasticiteit geschilderd. De lucht wordt ook op een vrij originele en ongebruikelijke manier weergegeven. Aan de ene kant lijkt het bedekt met wolken, maar tegelijkertijd schijnt er puur azuur tussendoor, waardoor het gevoel ontstaat van de aanwezigheid van zonlicht.

Het beeld is bewolkt, maar roept geen gevoel van verdriet op. De afgebeelde parksteeg is gevuld met warm licht. De kijker heeft het verlangen om door de gevallen bladeren te lopen tussen de bomen, omlijst door zacht herfstgoud. Er is veel licht en lucht in het werk. De auteur beeldt de herfst uit met bijzondere poëzie en nodigt de kijker niet alleen uit om de parksteeg te bezoeken, maar ook om de warme zonnige dag te bewonderen.

Van bijzonder belang is het perspectief: de kunstenaar heeft de objecten op het schilderij van onder naar boven afgebeeld. De combinatie van ongebruikelijk perspectief met grafische technieken zorgt voor een emotionele impact op de kijker. Als je naar de foto kijkt, krijg je het gevoel dat het steegje dat erop staat niet werd gezien door een volwassene die vanaf zijn lengte naar het steegje keek, maar klein kind. Het beeld komt overeen met de emotionele sensaties van de kindertijd - toen de wereld om ons heen mooi en tegelijkertijd een beetje mysterieus.

In zijn werk 'Summer Garden in Autumn' wist Brodsky op overtuigende wijze de dubbelzinnige charme van het herfstseizoen over te brengen. De lichte transparantie van de koele lucht, de pijnlijke droefheid van de gevallen bladeren, de zeldzame glimpen van de herfstzon... Het is moeilijk om over dit werk te zeggen of het vrolijk of verdrietig is, omdat het een weerspiegeling is van gemengde gevoelens in de ziel van de kunstenaar.

De belangrijkste voordelen van dit landschap zijn de bijzondere intimiteit en subtiele lyriek waarmee Brodsky de sfeer van de prachtige herfst dag. De foto roept een gevoel van kalmte op en begrip voor de onvermijdelijkheid van de herfst. De natuur is moe, maar ze blijft vreugdevolle energie uitstralen. Het schilderij “Zomertuin in de herfst” is er één van beste werken Brodsky, die een verrassend poëtisch en tegelijkertijd waarheidsgetrouw beeld van de herfstnatuur belichaamt.

Veel schilders hebben in hun carrière schilderijen gemaakt die de schoonheid van de natuur weergeven. Getalenteerde kunstenaar Isaak Brodsky was ook geen uitzondering. Hoewel hij meer bekendheid verwierf als portretschilder, schilderde hij ook vele prachtige landschappen, waaronder het schilderij "Zomertuin in de herfst" , door hem gemaakt in 1928 en verbaast de kijker met zijn realistische, nauwkeurige en waarheidsgetrouwe weergave van de natuur.

De keuze van de kunstenaar voor de Zomertuin was verre van toevallig, omdat bekend is dat dit het favoriete park is van de inwoners van Sint-Petersburg. Bovendien is het zover gouden herfst, zo'n tijd die niemand onverschillig zal laten, vooral niet een kunstenaar met een dromerige aard.

Het schilderij toont een van de zijstraatjes van de tuin. Rechts ziet u een houten tuinhuisje met een uitgesneden balustrade. Een lage trap met hetzelfde gebeeldhouwde balustrades leidt ernaartoe. Nu staat het leeg, maar dit is uiteraard tijdelijk, zelfs voor deze tijd van het jaar. In de verte zie je mensen door het steegje lopen.

Sommigen van hen lopen langzaam door het steegje, richting dit prieel. Als ze willen ontspannen, zullen ze ongetwijfeld kiezen voor dit specifieke tuinhuisje, gelegen op een heuvel, direct onder de oude bomen, vanwaar een prachtig uitzicht zich opent naar de diepten van het park.

De schoonheid van de gouden herfst roept lyrische gedachten op. De gouden kronen van de bomen zijn nog niet helemaal uitgedund, maar er liggen al veel gele, rode en oranje bladeren op de grond, zachtjes verlicht door de herfstzon. Het web van schaduwen van de bomen op de voorgrond geeft aan dat de zon die dag ongewoon helder schijnt. En sneeuwwitte wolken zweven zo laag langs de azuurblauwe lucht dat het lijkt alsof de kronen van hoge bomen direct op de lucht rusten.

Het lijkt erop dat de kunstenaar opzettelijk mensen in de verte heeft afgebeeld, zodat de details niet opvallen. We zien alleen hun nauwelijks waarneembare contouren. Hiermee wil de schilder de aandacht van de kijker uitsluitend richten op de schoonheid van de natuur, zonder zijn aandacht hiervan af te leiden, alsof hij hem uitnodigt om samen met hem de vervagende schoonheid van de herfst te bewonderen nu dit nog mogelijk is.

Binnenkort zit er immers geen enkel blad meer aan de bomen; de glans van rode, gele en oranje kleuren zal verdwijnen; de deprimerende regens zullen beginnen; sneeuwbrij en vocht zullen overal domineren, en alles rondom zal bedekt zijn met eentonigheid grijs; het steegje zal lange tijd leeg blijven.

Maar voor nu, met lichte hand kunstenaar, we kunnen genieten van deze wonderbaarlijke schoonheid, dit zwanenzang van zonnige dagen. Ja, het beeld roept tegenstrijdige gevoelens op: aan de ene kant ben je vervuld van vreugde van weer een prachtige zonnige dag, en aan de andere kant het besef dat dit alles binnenkort voor vele maanden zal verdwijnen, en een mooie zonnige dag zal zijn vervangen worden door overwegend bewolkte dagen, brengt melancholie met zich mee.

De opvallende waarheidsgetrouwheid van het schilderij 'Zomertuin in de herfst' dient als duidelijk bewijs dat Isaac Brodsky een waardige opvolger is van de tradities van het realisme in de Russische schilderkunst, en is een indicator van de bijdrage van de kunstenaar aan de ontwikkeling van de Russische kunst.

Het schilderij “Zomertuin in de herfst” is geschilderd Sovjet-kunstenaar Isaac Izrailevich Brodsky. Op

Het toont een park op een heldere herfstdag. De zomer heeft zich al teruggetrokken en heeft zijn rechten op de komst opgegeven

gouden tijd. Maar de herfst heeft nog steeds geen haast met eindeloze grijze en sombere regens. Niet

heeft haast om koude, ijskoude wind te blazen. Tot nu toe heeft ze alleen de bomen verguld en

De zon schijnt gastvrij, tot grote vreugde van de mensen.

Het prachtige weer trok mensen aan en zowel kinderen als volwassenen verzamelden zich in het park. Jonge moeder

loopt met haar baby in de frisse lucht. Hij is nog een hele baby, en misschien is dit zijn eerste

het leven is herfst. De oudere kinderen verzamelden zich in een kleine groep en gingen over het vergeelde pad zitten

Ze kijken enthousiast naar iets dat voor hen blijkbaar heel interessant is. Misschien kijken ze

een ongebruikelijke bug? Misschien maken ze een vliegtuig van papier? Of misschien verstoppen de jongens zich

veel afgebeeld. Ik denk dat hij dit met een reden deed en op deze manier wilde laten zien dat ondanks

het feit dat we allemaal heel verschillend zijn, er is een zeker hogere macht, in staat om iedereen bij elkaar te brengen en

je blij maken van zoiets ogenschijnlijk gewoons als een zonnige dag.

De omringende natuur wordt met een bijzondere schoonheid weergegeven. Zo eenvoudig en tegelijkertijd

zo betoverend. Bladeren vliegen langzaam van hoge bomen en bedekken de weg met goud

tapijt De lucht is, ondanks de zonovergoten tuin, niet meer zo helder als in de zomer. Maar toch kleuren

het wordt niet veroorzaakt door gevoelens van verdriet. De vogels zijn al weggevlogen voor de winter en hun vrolijke triller is niet meer te horen

in het park als voorheen.

Herfst... Een grijze en saaie tijd, zo vaak bezongen door schrijvers en dichters... Maar dit

op de foto lijkt het helemaal niet saai. Dankzij de overvloed aan tinten goud en geel, het landschap

is een lust voor het oog en creëert een gevoel van kalmte en rust.

Alleen het tuinhuisje ziet er eenzaam uit. Het is alsof de kunstenaar haar opzettelijk op de voorgrond heeft afgebeeld -

leeg en vergeten. Op dit moment werd ze onnodig voor mensen. Stond onlangs in de schaduw

terwijl ze takken uitspreidt, rust ze nu rustig uit van de lange zomeravonden die ze erin heeft doorgebracht

iemand voor intieme gesprekken.

Als ik naar de foto kijk, zie ik daarin een zekere eenheid van mens en natuur. Er zijn mensen op afgebeeld

onduidelijk, zelfs wazig. Ze leken te zijn opgegaan in het kleine stukje wereld om hen heen.

Ik denk dat de kunstenaar in deze eenheid de natuur nog steeds op de voorgrond heeft gezet. Machtig en groots

Met hoge boomstammen torent ze trots uit boven een man die er tegen haar achtergrond uitziet

slechts een klein zandkorreltje. Maar het belangrijkste om naar te streven is harmonie. Harmonie met

onszelf en de wereld om ons heen. En het is heel belangrijk om dit kwetsbare gevoel dat dit veroorzaakt niet te verliezen

er is een opwindende sensatie in mijn ziel. Verlies niet de verbinding waarmee we onzichtbaar, maar zeer nauw verbonden zijn

die onszelf en onze heeft geschapen mooie wereld moeder natuur. En alleen dan kan iemand zich echt gelukkig voelen.

Hier is een interessanter essay

De herfst is de helderste en tegelijkertijd meest trieste tijd. Het trekt veel kunstenaars aan met zijn landschappen. Isaak Izrailevich Brodsky wijdde ook veel schilderijen aan de herfst. Beroemde Russische kunstenaar, auteur van het schilderij "Zomertuin in de herfst".

Als je naar deze foto kijkt, is het onmogelijk om de schoonheid van de zomertuin al in de late herfst niet op te merken. Hoewel de lucht licht bewolkt is, is de dag nog steeds erg helder en zelfs zonnig. De brede, ruime steeg is bezaaid met gele bladeren. Nog niet helemaal kaal, maar toch al verweerde bomen torenen uit boven de kleine figuurtjes van mensen die door de tuin lopen. Aan de zijkant staat een klein, eenzaam prieel, dat koppels lonkt die op zoek zijn naar privacy.

Het is ook onmogelijk om niet op te merken dat de voorgrond van de foto volledig verlaten is. De auteur geeft ons de mogelijkheid om de natuur te bewonderen die nog door niemand is aangeraakt. Kijk naar het spel van licht en schaduwen. En diep in beeld zie je veel mensen. Op de voorgrond zie je duidelijk een moeder met een kind in een kinderwagen langzaam door het steegje lopen. Sommige mensen, waarschijnlijk op oudere leeftijd, genieten van de laatste warmte terwijl ze op banken zitten, anderen bewonderen de natuur terwijl ze door het steegje lopen. En er valt echt iets te bewonderen. Rond de bomen en overal op de grond, in de steegjes, is alles bedekt met herfstgoud. De zonnestralen spelen zo ingewikkeld op de boomtakken dat dit spel een verbazingwekkend mooi schaduwpatroon op de grond achterlaat. Alles rondom wordt verlicht door zonlicht.

De zonnige, heldere dag van de late herfst, afgebeeld op de foto, vult het hele lichaam met warmte en vrede. Er is geen verdriet over het besef van het naderende koude weer, hoewel de auteur zich al ver heeft teruggetrokken late herfst. Integendeel, I. Brodsky toonde de triomf van de natuur over de verdwenen warmte van de zomer. Iedereen in de buurt geniet van de laatste warmte, zonneschijn en gouden steegje. Deze foto zorgt er gewoon voor dat iedereen die er voorheen onverschillig tegenover stond, verliefd wordt op de herfst.

We ontmoetten Brodsky's schilderij Summer Garden in de herfst in de 7e klas, en vandaag moet ik, terwijl ik de opdracht van de leraar vervul, een beschrijving schrijven van Brodsky's schilderij Summer Garden in de herfst.

Beschrijving van Brodsky's schilderij Zomertuin in de herfst

Ik schreef in de herfst al over Brodsky’s schilderij Summer Garden in een brief aan een vriend toen ik het voor het eerst zag dit werk. Waarschijnlijk waren veel mensen geïnteresseerd in het leren kennen van Brodsky's schilderij Summer Garden in de herfst en waar het zich bevindt. Dus vandaag zie ik de foto niet voor de eerste keer. De eerste keer dat ik haar zag was binnen kunstgalerie waar de tentoonstelling plaatsvond beroemde artiesten. Deze foto trok meteen mijn aandacht, want hier zag ik bekende plekken. Het schilderij bracht me naar de prachtige tuin van Sint-Petersburg, omdat de auteur de Zomertuin op het schilderij afbeeldde en voor het werk het thema herfst koos. Om de een of andere reden trekt de herfst veel kunstenaars aan, en Brodsky is daarop geen uitzondering. Blijkbaar houden kunstenaars van de herfst, aangezien deze tijd van het jaar, net als de kunstenaars zelf, graag de omringende realiteit in verschillende kleuren schildert.

De foto is, net als het kleurenpalet dat Brodsky heeft afgebeeld, rustig en tegelijkertijd zorgen de afgebeelde mensen die door de tuin lopen ervoor dat de foto tot leven komt. Als we een beschrijving maken, zien we in het centrum een ​​steegje waar mensen ontspannen wandelen. Dit zijn vooral moeders en ouders met kinderen. Op deze herfstdag zijn er ook ouderen in beeld die op deze zonnige dag vrolijk genieten van de laatste warmte van de herfst. Links beeldde de auteur een tuinhuisje af. Het is gemaakt van hout en is waarschijnlijk een goede plek om je te verbergen voor de hete en brandende zonnestralen, en in de herfst redt het tuinhuisje velen van de regen.

Aan weerszijden van de steeg worden bomen geplant, waardoor er figuurlijk een levende tunnel ontstaat. De bomen zelf hebben al gele bladeren, sommige bladeren liggen op de grond, wat betekent dat het snel koud wordt en de winter komt.

Als we het hebben over mijn indruk van Brodsky’s schilderij Summer Garden in de herfst, is dat dubbelzinnig. Over het algemeen is de foto zelf vredig en rustgevend, maar het door de kunstenaar gekozen thema roept verdriet op en ondanks het feit dat de foto een zonnige dag weergeeft, begrijp ik dat er in de herfst steeds minder van dergelijke dagen zijn, en dat hebben we nodig om me voor te bereiden op de kou, maar ik vind ze echt niet lekker. De foto doet me dus een zekere droefheid, melancholie en verlangen naar de voorbijgaande zomer voelen.