Persitsky sleepte de onwillige Lapis naar de volgende kamer. De toeschouwers volgden hen. Daar hing aan de muur een groot krantenknipsel, omgeven door een rouwrand.
- Heb je dit essay geschreven in "The Captain's Bridge"?
- Ik schreef.
- Dit lijkt je eerste ervaring met proza ​​te zijn? Gefeliciteerd! "De golven rolden over de pier en vielen naar beneden als een snelle jack..." Nou, je was een vriend van de "Captain's Bridge"! “The Bridge” zal je niet lang meer vergeten, Lapis!
- Wat is er aan de hand?
- Het punt is... Weet jij wat een krik is?
-Natuurlijk weet ik dat, laat me met rust...
- Hoe stel je je een krik voor? Beschrijf in je eigen woorden.
- Dus... Vallen, in één woord.

We hebben dit fragment uit ‘De Twaalf Stoelen’ aangehaald om te laten zien: het is niet genoeg om veel mooie, expressieve of slimme woorden, je moet ze correct kunnen gebruiken.

Lexicale stilistiek is een wetenschap die bestudeert lexicale middelen taal en het ontwikkelen van normen voor het gebruik ervan.

We noemden het al kort in les drie, toen we naar functionele stijlen keken. Het selecteren van woordenschat bij het schrijven van tekst is een uiterst belangrijke en moeilijke taak. Het hangt af van uw doelen, doelgroep en functionele stijl. In de derde les hebben we beschreven welke woordenschat inherent is aan een bepaalde stijl en hebben we aangegeven wat we moesten mixen verschillende soorten woordenschat in één tekst is alleen ongewenst als je op deze manier geen speciaal artistiek effect wilt bereiken. In deze les zullen we dieper ingaan op de basisprincipes van de lexicale stilistiek, die voor elke auteur nuttig zijn om te kennen.

Betekenis van het woord en zijn connotaties

Het belangrijkste kenmerk van een woord is de betekenis ervan. De betekenissen van woorden, samen met andere soorten tekens, worden bestudeerd door semantiek. In de semantiek zijn er verschillende benaderingen om betekenis te definiëren. We zullen de verschillen daartussen niet in detail beschrijven, we zullen alleen zeggen dat betekenis kan worden begrepen als een reeks objecten, processen, verschijnselen, een concept, algemeen aanvaarde regels voor het gebruik van een woord, enz. Hoe de betekenis ook wordt gedefinieerd, het is belangrijk dat deze vastligt in de taal, en wij kunnen deze niet willekeurig veranderen. Daarom, als u niet honderd procent zeker bent van de betekenis van een woord, wees dan nooit lui om in het woordenboek te kijken, anders loopt u het risico de hierboven beschreven Lyapis Trubetskoy te worden.

Naast de directe betekenis, die soms door de term wordt aangegeven aanduiding, heeft elk woord ook aanvullende betekenissen, of connotaties. Ze zijn ontworpen om de houding van de spreker over te brengen schrijvende persoon naar het onderwerp van de toespraak. Daarom moet er bij het kiezen van de woordenschat ook rekening mee worden gehouden. Zij zullen u helpen uw punt of uw houding effectief uit te leggen. Tegelijkertijd, als je niet over de connotaties hebt nagedacht, kan de lezer deze hebben en associaties vormen die niet de gewenste zijn. Om te illustreren hoe connotaties werken, zijn hier de volgende synoniemen: respect, toewijding, dienstbaarheid. Respect- een neutrale term die een gevoel van respect betekent dat voortkomt uit de erkenning van iemands verdiensten, verdiensten en prestaties. Termijn toewijding heeft duidelijk een positieve connotatie: een persoon die aan iemand toegewijd is, respecteert hem niet alleen, maar laat hem ook niet in de steek moeilijk moment. Slaafsheid maar het heeft een negatieve connotatie: het is dom, opzichtig respect, dat egoïstische doeleinden achter zich heeft en zich manifesteert in vleierij, slaafsheid en slaafsheid.

Spraakfouten

Het gebruik van een woord zonder rekening te houden met de betekenis en connotaties ervan leidt tot spraakfouten. “De golven vielen als een snelle jack” is een levendig voorbeeld van een spraakfout. Ljapis Trubetskoj wist het niet exacte waarde woorden krik, en plaatste het daarom in een volkomen ongepaste context. Dat is duidelijk dit voorbeeld is overdreven: meestal verwarren mensen woorden die op elkaar lijken ( geadresseerde en geadresseerde, incident en precedent) of waarde ( ontwikkeling en verbetering, begeleiden en begunstigen). Laten we nogmaals herhalen dat de belangrijkste manier om dergelijke fouten te elimineren is door de betekenis van woorden in het woordenboek te controleren. Dit is ook handig omdat woordenboekvermeldingen meestal algemene voorbeelden bevatten van het juiste gebruik van een woord.

Naast fouten die rechtstreeks voortkomen uit onwetendheid over de betekenis van een woord, zijn er ook fouten de volgende typen spraakfouten: eufemisme, anachronisme, alogisme, vervanging van een concept, ongerechtvaardigde uitbreiding of vernauwing van een concept. Laten we ze in meer detail bekijken.

Eufemisme is een woord of uitdrukking die wordt gebruikt ter vervanging van andere woorden die als obsceen of ongepast worden beschouwd. Over een vrouw bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen dat ze zwanger is of een kind verwacht, zeggen ze dat ze binnen is interessante positie. Over het algemeen is eufemisme geen vergissing, maar het ongepaste en buitensporige gebruik ervan creëert het effect van slechte stijl.

Anachronisme- schending van de chronologie bij het gebruik van woorden die verband houden met een tijdperk. Bijvoorbeeld: “Middeleeuwse boeren, ontevreden over de omstandigheden van hun bestaan, organiseerden bijeenkomsten.” Woord verzameling verscheen veel later, en het gebruik ervan in relatie tot middeleeuwse boeren is ongepast.

Alogisme is een vergelijking van onvergelijkbare concepten. Lexicon bijvoorbeeld literaire teksten rijker vergeleken met andere teksten." In dit geval blijkt dat het lexicon wordt vergeleken met teksten, hoewel het alleen kan worden vergeleken met een ander lexicon. Juiste optie: “Het lexicon van literaire teksten is rijker vergeleken met het lexicon van andere teksten.”

Vervanging van het concept- een fout veroorzaakt door het vervangen van het ene concept door het andere: “De boekenplanken stonden vol met saaie titels.” Het is duidelijk dat de titels niet op de planken kunnen staan; er stonden boeken op. Het zou juist zijn om te zeggen: “De boekenplanken stonden vol met boeken met saaie titels.”

Ongerechtvaardigde uitbreiding of vernauwing van een concept- Dit is een fout die ontstaat als gevolg van het combineren van generieke categorieën. Er zijn twee varianten: het gebruik van een generiek concept in plaats van een specifiek concept (“Twee keer per dag wandelen we met ons huisdier”, het is correct om te zeggen met onze hond) en, omgekeerd, het gebruik van een specifiek concept in plaats van een generiek concept (“School is belangrijk voor de socialisatie van meisjes”, moet gezegd worden kinderen, omdat jongens ook socialisatie nodig hebben).

Lexicale compatibiliteit

Lexicale compatibiliteit - Dit is het vermogen van woorden om met elkaar te combineren. Begrijpen of woorden bij elkaar passen of niet, is niet minder belangrijk dan het kennen van hun betekenis. Woorden kunnen om verschillende redenen niet worden gecombineerd. Ten eerste kunnen ze qua betekenis onverenigbaar zijn: zwarte zon, koud vuur, langzaam de tijd nemen. Ten tweede kunnen er grammaticale beperkingen worden opgelegd: ik ga ademen, mijn goede. Ten slotte wordt de combinatie van woorden beïnvloed door hun lexicale kenmerken: we kunnen zeggen beste vrienden , maar niet beste vijanden.

Schending van de lexicale compatibiliteit leidt ook tot spraakfouten. Meestal treden fouten op om drie redenen:

1. Verwarring bij het gebruik van synoniemen. Niet altijd kunnen synoniemen in dezelfde zinnen worden opgenomen. Laten we bijvoorbeeld synoniemen nemen lang, lang, langdurig. Wij kunnen het vertellen lange dag En lange dag, maar niet lange dag.
2. Onjuist gebruik van dubbelzinnige woorden. Vaak kunnen polysemantische woorden in een van hun betekenissen gemakkelijk in verschillende woordcombinaties worden opgenomen, terwijl ze in een andere betekenis slechts met een paar woorden kunnen worden gecombineerd. Het woord bijvoorbeeld diep betekenis “met grote diepgang” combineert gemakkelijk met alle woorden die bij de betekenis passen: diepe put, diep meer, diepe rivier enz. In de betekenis van ‘de limiet bereikt, compleet, perfect’ heeft dit woord echter al een beperkte compatibiliteit: je zou kunnen zeggen laat in de nacht, maar niet in de late namiddag, op hoge leeftijd, maar niet erin diepe kindertijd.
3. Besmetting of vermenging van schijnbaar soortgelijke zinnen. Veelvoorkomende voorbeelden van besmetting zijn het vermengen van zinnen een rol spelen En materie, eisen voldoen En voldoen aan de behoeften enz.

Om dergelijke fouten te voorkomen, moet u het Russische gebruiken.

Lexicale tekortkoming en lexicale redundantie

Lexicale tekortkoming- dit is het weglaten van woorden die nodig zijn voor de precieze uitdrukking van gedachten. Het is het meest typerend voor gesproken taal, maar komt ook voor in geschreven teksten. Het resultaat van lexicale insufficiëntie is een komisch effect of verlies van betekenis. Ter illustratie bij een hondenshow: “Beste deelnemers, veeg je gezicht af en maak je klaar voor de parade!” Uiteraard mogen de deelnemers niet hun eigen muilkorven afvegen, maar die van de honden.

Lexicale redundantie- ongerechtvaardigde breedsprakigheid. Het is een onmisbaar kenmerk van slechte stijl. Er zijn verschillende soorten lexicale redundantie:

1. Idee praatjes, of gieten van leeg naar leeg: “Wandelen in de frisse lucht is erg nuttig. Iedereen zou moeten gaan wandelen: kinderen, volwassenen, ouderen. Dit goede gewoonte, die vanaf de kindertijd moet worden bijgebracht. Moet je elke dag gaan wandelen? Natuurlijk is het nodig." Een dergelijke redenering heeft geen enkele informatieve waarde.
2. Lyapalissiada- een uitspraak die voor de hand ligt: ​​“Tien minuten voordat het klaar was, was de soep nog niet klaar.”
3. Pleonasme- het gebruik van woorden die qua betekenis dicht bij elkaar liggen in één zin: het belangrijkste punt, onlogische paradox, van tevoren voorzien. Vaak ontstaan ​​pleonasmen door het combineren van synoniemen: “Met dit voorbeeld toonde en illustreerde hij zijn gedachten.”
4. Tautologie- dit is een soort pleonasme dat optreedt bij het herhalen van woorden met dezelfde wortel, met andere woorden: boter. Levendige voorbeelden van tautologieën: vertel een verhaal, stel een vraag. Ook tautologisch is de combinatie van een Russisch woord en een woord van buitenlandse oorsprong die de betekenis ervan dupliceert: interieur interieur, souvenirs, leidende leider.

Om dergelijke fouten te voorkomen, moet je gewoon voorzichtig zijn. Herlees je tekst altijd meerdere keren. Soms is het beter om dit een paar uur nadat u klaar bent met het werken aan de tekst te doen. Zo creëer je de nodige afstand: je kijkt naar je tekst door de ogen van je lezer.

Test je kennis

Als je je kennis over een onderwerp wilt testen deze les, kunt u een korte test maken die uit meerdere vragen bestaat. Voor elke vraag kan slechts 1 optie juist zijn. Nadat u een van de opties heeft geselecteerd, gaat het systeem automatisch door naar de volgende vraag. De punten die u ontvangt, worden beïnvloed door de juistheid van uw antwoorden en de tijd die u aan het voltooien besteedt. Houd er rekening mee dat de vragen elke keer anders zijn en dat de opties gemengd zijn.

De belangrijkste voorwaarde voor normatieve spraak is niet alleen juiste keuze woorden, maar ook hun lexicale compatibiliteit. Dit laatste wordt bepaald door de betekenis van het woord, het behoren tot een bepaalde stijl van spreken, emotionele kleuring

, grammaticale eigenschappen, fraseologische samenhang en vormt een bijzondere moeilijkheid voor schrijvers en sprekers.

Schending van lexicale compatibiliteit kan spraakfouten veroorzaken; het is noodzakelijk om naar speciale woordenboeken te verwijzen, die typische voorbeelden geven van de compatibiliteit van bepaalde woorden met andere. Dergelijke lexicografische naslagwerken worden vermeld in de lijst met aanbevolen literatuur. Alle woorden zijn vanuit het oogpunt van compatibiliteit verdeeld in twee groepen: 1) woorden waarvan de compatibiliteit met andere woorden die hun betekenis verduidelijken en verklaren vereist is, bijvoorbeeld: wat inademen? – lucht, zuurstof, geur ; 2) woorden die optionele compatibiliteit hebben, bijvoorbeeld:

nacht – donkere nacht, de nacht is gekomen, enz. De reden voor het beperken van de lexicale compatibiliteit is de toewijzing van woorden aan vaste uitdrukkingen, bijvoorbeeld: Fluweelseizoen – herfstmaanden in het zuiden. De regels voor het combineren van woorden in spraak worden ook bepaald door grammaticale compatibiliteit, waarvan de mogelijkheid om het ene deel van de spraak met het andere te verbinden afhangt. Grammaticale compatibiliteit maakt bijvoorbeeld de combinatie van zelfstandige naamwoorden met bijvoeglijke naamwoorden mogelijk (diepe stilte ), maar “verbiedt” de combinatie van bijvoeglijke naamwoorden met cijfers, bezittelijke voornaamwoorden met werkwoorden (kan ik niet zeggen).

“grote honderd”, “de mijne begrijpt de jouwe niet” Lexicale compatibiliteit heeft vaak een wisselwerking met grammaticale compatibiliteit. Ja, dat is het transitieve werkwoorden combineren met zelfstandige naamwoorden in accusatief geval zonder voorwendsel (), de vorm van deze naamval hangt echter af van het feit of de zelfstandige naamwoorden levend of levenloos zijn: in de eerste wijnen. n. in vorm valt samen met de genitief ( ontmoette een vriend), voor de tweede - met imp.p. (ontmoette de trein). In sommige gevallen helpt grammaticale compatibiliteit om de betekenis van een woord correct te bepalen: zie satelliet(over een ruimteschip) en zie een metgezel(over een persoon).

Hier zijn voorbeelden van de meest voorkomende lexicale fouten: a) onjuiste keuze van bijvoeglijk naamwoord of bijwoord met betekenis voor een groot deel kwaliteit in aanbod Er staat vandaag een lange rij bij de winkel - geschreven moet worden – Er staat vandaag een lange rij bij de winkel ; b) een combinatie van een zelfstandig naamwoord met een bijvoeglijk naamwoord dat “onbeduidend in zijn verschijningsvormen” betekent – Bladeren vallen met een licht geritsel van de berk - in een zin geschreven moet worden - ...met een zacht geritsel... ; c) een combinatie van een werkwoord met de betekenis “produceren, uitvoeren” en een zelfstandig naamwoord met een abstracte betekenis – Het meisje doet elke ochtend gymnastiek - in een zin moet geschreven worden - ...doet aan gymnastiek..., Maar voert gymnastiekoefeningen uit ; d) werkwoorden met de betekenis van creatie vereisen strikt genomen een zelfstandig naamwoord dat het object van deze creatie aanduidt, bijvoorbeeld: "diner koken", "een cake bakken", "een afbeelding schilderen", "een gedicht samenstellen". In plaats daarvan wordt vaak het werkwoord ‘doen, doen’ gebruikt. In een zin Mam en ik waren eten aan het maken Rechts ...gekookt diner ; e) manieren om de oorzaak aan te geven - "pijn veroorzaken", "vreugde brengen", "indruk maken". In een zin De film maakt een goede indruk op het publiek onjuiste werkwoordcombinatie creëert met een zelfstandig naamwoord. Moet geschreven worden - De film maakt een goede indruk op het publiek.

Schendingen van de lexicale norm omvatten de combinatie van onverenigbare concepten - alogisme. In de bovenstaande zin wordt het onvergelijkbare vergeleken: Voor de wilde taal, maar ook voor andere vertegenwoordigers " donker koninkrijk", onbeschofte uitdrukkingen zijn typisch. De taal van de Wild wordt vergeleken met vertegenwoordigers van het ‘donkere koninkrijk’. Voorstel bewerken: In de taal van de Wild, maar ook in de taal van andere vertegenwoordigers van het 'donkere koninkrijk', zijn er veel onbeschofte uitdrukkingen.

Ongerechtvaardigde vervanging van begrijpelijke Russische woorden door buitenlandse woorden of het onjuiste gebruik ervan vereist ook literaire redactie. Om door leningen te navigeren, is het ook nodig om speciale woordenboeken te raadplegen die deze woordenschat opnemen. Bijvoorbeeld:

Soorten lexicale fouten.

Een spraakgebrek kan worden gedefinieerd als: 1) een onjuist gebruikt woord of vaste uitdrukking; 2) een woord of zin die de stilistische eenheid en expressiviteit van de tekst schendt: dit omvat ook de monotonie van de woordenschat en de grammaticale structuur van de spraak. Spraakdefecten zijn onderverdeeld in lexicaal, morfologisch en syntactisch.

Onder de lexicale tekortkomingen kunnen we de volgende benadrukken: a) onnauwkeurigheid van woordgebruik; b) schending van de lexicale compatibiliteit van woorden; c) fouten in het gebruik van fraseologische eenheden; d) schending van de stilistische eenheid van de tekst; e) fouten die de zeggingskracht van de tekst verzwakken; f) eentonigheid van de woordenschat, schending van de eufonie.

Onnauwkeurigheid van woordgebruik. De nauwkeurigheid van de spraak hangt af van het vermogen van de schrijver om woorden of uitdrukkingen te selecteren die het beste overeenkomen met de overgebrachte inhoud. Schending van woordgebruiksnormen leidt tot lexicale fouten:

1. Het gebruik van een bepaald woord in een betekenis die er niet kenmerkend voor is of niet geschikt is voor de gegeven context.

Chatsky is vooral diep gekant tegen de lijfeigene eigenaren. Gribojedov weerspiegelde in zijn komedie de ontbinding van de adellijke klasse in twee kampen. Chatsky is niet de enige: hij heeft veel handlangers.

2. Fouten veroorzaakt door verwarring in het gebruik paroniemen(woorden vergelijkbaar qua klank, maar verschillend qua betekenis).

Alyosha doorstond berustend alle ontberingen van het leven. Onegin leidt een feestelijke levensstijl. De bakkebaarden van Bazarov waren zandkleurig.

3. Gebruik van onnodige woorden ( pleonasmen). Pleonasmen ontstaan ​​bij het gebruik van onnodige definities ( belangrijkste essentie, waardevolle schatten, donkere duisternis), onnodige omstandigheden ( ga terug, viel neer), evenals als gevolg van het ongerechtvaardigd rijgen van synoniemen ( een taak voltooien, voltooien, voltooien).

Vanya en Petya zongen samen hetzelfde lied. Hij sprak terwijl hij met zijn handen gebaarde. Het model dat de jongens zo ijverig aan elkaar lijmden, werd door Vadim vertrapt..

Katerina heeft een voorgevoel van haar dood... Ze kan niet terugkeren naar het huis van de Kabanovs en geeft de voorkeur aan de dood boven de dagelijkse routine van een vreugdeloos en somber leven waarin alle nobele impulsen van haar verheven ziel nutteloos verloren gaan.

Tautologie– herhaling van woorden die qua betekenis en klank vergelijkbaar zijn: olie, hek de tuin; je kunt een vraag stellen; bijvoorbeeld dit voorbeeld; dit fenomeen wordt, onberispelijk in het dienen van zijn zaak, vele malen vermenigvuldigd en opnieuw vernieuwd.

Spraakredundantie wordt ook gegenereerd door de combinatie van een vreemd woord met een Russisch woord dat de betekenis ervan dupliceert: gedenkwaardige souvenirs, een ongewoon fenomeen, een leidend leidmotief, een levensbiografie, de eigen autobiografie, uiteindelijk schamele kleine dingen, een leidende leider, een tegenaanval, folklore, demobiliseren uit het leger. In dergelijke gevallen praten we over verborgen tautologie.

4. Lexicale anachronismen - het gebruik van recentelijk verschenen of geleende woorden of uitdrukkingen in een verhaal over historische gebeurtenissen(“dealer” in plaats van “handelaar”, “sociale bijeenkomsten”).

Pechorin ontving een kaartje voor de Kaukasus. Chatsky ging op zakenreis naar het buitenland. Op een dag werd Chichikov ontslagen. Gribojedov werd in de Kaukasus vermoord door Tsjetsjeense militanten.

Schending van de lexicale compatibiliteit van woorden.

Lexicale compatibiliteit is het vermogen van woorden om met elkaar te verbinden. Tegelijkertijd kunnen sommige woorden vrijelijk met andere worden gecombineerd als ze bij hun betekenis passen, terwijl andere een beperkte lexicale compatibiliteit hebben.

Je kunt het zeggen het hele jaar door (24 uur) maar zeg niet " de klok rond (week, maand)"; Het gebeurt diepe nacht, maar niet " diepe dag", mogelijk diepe herfst, maar niet " diepe lente" Eten fluwelen seizoen, maar niet periode, tijd, maand.

Het bassin maakte een gezellige indruk op ons. Dolokhov werd gepromoveerd tot soldaat vanwege zijn roekeloosheid. In welke hopeloze situatie hij zich ook bevindt, hij zal altijd een uitweg vinden. Deze tentoonstelling zal uw horizon verrijken. Je zult de gezondheid en glans van je haar zien!

Fouten in het gebruik van fraseologische eenheden.

Vernietiging fraseologische wending– een stilistische fout geassocieerd met een ongerechtvaardigde transformatie van de compositie van een stabiele zin. Een soortgelijke fout treedt op wanneer:

1) vervanging van een van de componenten (“ als achter een stenen rug»);

2) contaminatie (combinatie) van twee fraseologische eenheden gebaseerd op een referentiewoord (“ wees stil als een vis op het ijs" - zie: " wees stil als een vis" En " vecht als een vis op het ijs»);

3) ongerechtvaardigde verspreiding van de lexicale samenstelling van een fraseologische eenheid, leidend tot de pleonasticiteit ervan (“ hard Sisyfus-werk»);

4) weglating van een van de componenten van een fraseologische eenheid, leidend tot lexicale insufficiëntie (“ je moet begrijpen waar het succes van dit werk ligt»);

5) het mengen van paroniemen als onderdeel van een fraseologische eenheid (“ veeg om je vinger»);

6) misverstand over de betekenis van fraseologische eenheden ("De afgestudeerde zong vrolijk haar zwanenzang");

7) het veranderen van de grammaticale vormen van de componenten in de fraseologie (“ de stem van hen die roepen in de woestijn»).

We moeten hem naar zoet water brengen. De jeugd was bij hem in volle gang. Nu is dit verhaal al lang in de vergetelheid geraakt. Er stonden tranen in zijn ogen.

Schending van de stilistische eenheid van de tekst. Stilistische eenheid van spraak wordt gecreëerd door selectie taalkundige middelen in overeenstemming met het doel van de verklaring. Deze kwaliteit van spreken veronderstelt dat de schrijver een functionele stijl voelt, de kenmerken van een bepaalde situatie begrijpt en, bij het kiezen van woorden en uitdrukkingen, rekening houdt met de specifieke kenmerken van de spraakomstandigheden, dat wil zeggen dat de selectie van taalkundige middelen wordt uitgevoerd rekening houdend met rekening houden met hun relevantie deze stijl, in de voorwaarden van deze verklaring.

Aan de vooravond van mijn verjaardag werd ik ziek. Moeder kocht het voor haar zoon bordspel. Tijdens het schoolfeest werden verschillende prijzen uitgereikt. Degenen die hun kinderen opvoeden zoals hun grootouders dat deden, des te gemakkelijker is het. Vandaag ging ik naar de winkel om een ​​bandrecorder te kopen. Het is koud buiten. Zet je hoed op.

Oefening. Lees de zinnen en zoek fouten erin. Leg de aard van de gemaakte fouten uit en corrigeer deze.

1. Er schuilt in dit alles een enorm gevaar.

2. Bij de overeenkomst hebben wij ons gebaseerd op bovengenoemd document.

3. De fysieke training van de gespeelde spelers belangrijk in de laatste wedstrijd.

4. Halverwege de tweede helft was de situatie gekalmeerd.

5. In deze overeenkomst moet rekening worden gehouden met de volgende factoren.

6. De zakenreiziger arriveerde op het aangegeven tijdstip.

7. Dit was een belangrijk Russisch initiatief van onze minister van Buitenlandse Zaken.

8. Op de Olympische Winterspelen won de atleet opnieuw.

9. Het jonge wonderkind was in het hele land bekend.

10. Dit verhaal is al lang in de vergetelheid geraakt.

11. Het korte blitztoernooi is ten einde.

12. Kwesties van economische samenwerking stonden centraal tijdens de bijeenkomst in Tallinn.

13. Ik zou de vertegenwoordigers van deze nieuwe beweging graag beter willen leren kennen.

14. Wat deze gebeurtenis betreft, zingt de hele pers hetzelfde deuntje.

15. Aan het hoofd van de tafel zat als presentator een beroemde cabaretier in een chique outfit.

Gerelateerde informatie.

Lezing 4. Lexicale normen

Vocabulaire. Soorten lexicale items

Het concept van lexicale normen en typisch lexicale fouten

Schending van nauwkeurigheid, helderheid, logica en beknoptheid van spraak als gevolg van lexicale fouten

1. Woordenschat. Soorten lexicale items

Vocabulaire- de woordenschat van een taal, die individuele woorden en stabiele woordcombinaties omvat. Alle woorden kunnen in verschillende groepen worden verdeeld, afhankelijk van hun lexicale kenmerken.

Afhankelijk van het aantal lexicale betekenissen worden enkelwaardige en polysemantische woorden onderscheiden. Enkel woord kan slechts één lexicale betekenis hebben ( boek, tafel, monoloog, waarschuwing). Polysemisch woord heeft twee of meer betekenissen ( verdragen, groen). In het verklarende woordenboek worden alle betekenissen van een polysemantisch woord in één woordenboekinvoer gegeven, elke betekenis is genummerd en er kan een opmerking vóór de interpretatie van het woord staan, bijvoorbeeld: trans.(figuurlijke betekenis). Directe betekenis- dit is de basisbetekenis van het woord. Een figuurlijke betekenis is een secundaire betekenis die is ontstaan ​​op basis van een directe betekenis.

Afhankelijk van de semantische verbindingen tussen woorden, worden lexicale eenheden onderverdeeld in synoniemen, homoniemen, antoniemen en paroniemen. Synoniemen- dit zijn woorden van hetzelfde woorddeel, verschillend van klank, identiek of vergelijkbaar qua betekenis. Synoniemen kunnen van elkaar verschillen wat betreft betekenisnuances, stilistische kleuren of beide. Antoniemen- woorden met tegengestelde betekenissen. Antoniemen duiden contrasterende concepten aan die met elkaar gecorreleerd zijn. Antoniemen kunnen tegengestelde concepten van tijd (lang geleden - recent), plaats (boven - onder), ruimte (noord - zuid), enz. uitdrukken. Homoniemen- woorden die identiek zijn qua spelling en klank, die tot dezelfde woordsoort behoren, maar niet gerelateerd zijn aan betekenis, bijvoorbeeld: in woordenboeken worden homoniemen, in tegenstelling tot polysemantische woorden, in verschillende woordenboekingangen gegeven, aangezien homoniemen, in tegenstelling tot polysemantische woorden, hebben geen gemeenschappelijke betekeniscomponent. Paroniemen woorden worden woorden genoemd die qua klank vergelijkbaar zijn, maar verschillend qua betekenis, meestal dezelfde wortel hebben en tot dezelfde woordsoort behoren, bijvoorbeeld: spectaculair - effectief, geadresseerde - geadresseerde, tactisch - tactvol.

Lexicale eenheden zijn onderverdeeld in termen van hun toepassingsgebied. Vaak gebruikt zogenaamde woordenschat, begrijpelijk voor alle moedertaalsprekers van de Russische taal. Ongewoon woorden worden alleen door de ene of de andere sociale groep gebruikt. Deze woorden zijn jargon(emotioneel expressieve woorden die door een of andere sociale groep worden gebruikt en een correspondentie hebben in de literaire taal), dialectismen(woorden die alleen worden gebruikt door inwoners van een bepaald gebied), Argotismen ( woorden die worden gebruikt in de toespraak van mensen uit een bepaalde sociale omgeving om de inhoud van de spraak te verbergen voor vertegenwoordigers van anderen sociale groepen), professionaliteit, voorwaarden.

Lexicale eenheden kunnen kenmerkend zijn voor slechts één spraakstijl, of dat kunnen ze ook zijn neutrale, dat wil zeggen gebruikt in elke stijl.

Afhankelijk van hun oorsprong zijn de woorden Russisch en geleend. Oorspronkelijk Russische leningen(woordenschat in vreemde talen) - woorden die vanuit andere talen in de Russische taal zijn gekomen en worden gebruikt volgens de wetten van de Russische taal.

Afhankelijk van de gebruiksfrequentie wordt er onderscheid gemaakt tussen passieve en actieve woordenschat. De woordenschat voor dagelijks gebruik is actief (tafel, thuis, werk, contract, belasting, enz.). Passieve woordenschat wordt zelden gebruikt. Passieve woordenschat omvat verouderde woorden die niet meer actief worden gebruikt. Ze zijn verdeeld in twee groepen: historicismen En archaïsmen. Historicismen – woorden die objecten aanduiden, verschijnselen die in het moderne leven niet bestaan: herendienst, quitrent, veche, arshin. archaïsmen– woorden waarvan de lexicale betekenis is veranderd. Archaïsmen hebben synoniemen in het moderne Russisch, omdat de objecten en verschijnselen die met deze woorden worden aangeduid niet verloren zijn gegaan. Bijvoorbeeld, voorhoofd (voorhoofd), vingers (vingers), schaamte (bril), shuytsa ( linkerhand), rechterhand (rechterhand). Naast verouderde woorden omvat passieve woordenschat ook neologismen(nieuwe woordenschateenheden). Neologismen kunnen dat wel zijn individueel geschreven En algemene taal. Individueel geschreven neologismen behoren tot de boektoespraak, worden bewust gecreëerd, worden niet veel gebruikt en zijn niet vastgelegd in woordenboeken. Dergelijke neologismen worden gecreëerd om expressiviteit aan spraak toe te voegen. Algemene taalkundige neologismen ontstaan ​​wanneer het nodig is het gewenste object een naam te geven.

2. Het concept van lexicale normen en typische lexicale fouten

Lexicale normen– normen voor woordgebruik:

het gebruik van woorden in overeenstemming met hun betekenis, stilistische kleuring, evaluatieve eigenschappen;

juiste combinatie van woorden (semantisch en lexicaal).

Typische lexicale fouten worden geassocieerd met schendingen van de woordgebruiksnormen.

Een woord gebruiken zonder rekening te houden met de lexicale betekenis ervan

onwetendheid over de lexicale betekenis van een woord

de invloed van paronomasie, d.w.z. klankachtige gelijkenis van woorden verschillende wortels: luchtspiegeling - draai, injectie - infectie

verlangen naar eufemisering -: Er wordt onvoldoende aandacht besteed aan dit fenomeen. De werkplaats is ongemakkelijk: hij is in verval.

b) Schending van lexicale compatibiliteit

Lexicale compatibiliteit is het vermogen van woorden om met elkaar te verbinden. Sommige woorden zijn vrij compatibel, d.w.z. gemakkelijk te combineren met andere woorden: moeilijke baan, moeilijke taak, moeilijk karakter; andere zijn beperkt tot een of twee toepassingen: pikdonker, stromende regen, eerbetoon. De beperkte lexicale compatibiliteit van bepaalde woorden wordt verklaard door hun gebruik in speciale betekenissen. Polysemantische woorden worden selectief gecombineerd met andere woorden: in elk geval moet rekening worden gehouden met de specifieke betekenis van het woord. Je kunt bijvoorbeeld zeggen diepe nacht, maar je kunt niet - diepe avond; zou je kunnen zeggen fluwelen seizoen, maar je kunt niet - fluwelen herfst.

In veel gevallen wordt het verbod op het combineren van woorden opgelegd door de taalkundige traditie: betekenis spelen(norm – een rol spelen), functies hebben (functies uitvoeren). Opzettelijke schending van lexicale compatibiliteit is een levendig middel voor expressiviteit, dat vaak door humorschrijvers wordt gebruikt om spraak een komische toon te geven. Bijvoorbeeld: Het is moeilijk om de tekortkomingen van anderen te vergeven, en nog moeilijker om de deugden van anderen te vergeven.

Redenen voor schending van lexicale compatibiliteit:

omgang met een dierbare betekenis van de zin, Bijvoorbeeld In zijn vroege jeugd was oorlog spelen zijn favoriete tijdverdrijf;

Er wordt geen rekening gehouden met de emotioneel-expressieve kleuring van woorden: het combineren van woorden met verschillende expressieve kleuren (negatieve en positieve expressie): Alle beruchte specialisten waren uitgenodigd voor een internationale conferentie. De komedie van de verklaring ontstaat;

slechte synoniemkeuze: Deze gebeurtenis vond een paar dagen geleden plaats(Rechts - gebeurd);

paroniemen mengen: Bij de eerste ontmoeting accepteerde Dina het nietUmova ernstig.

pleonasme (een spraakfout die optreedt in een zin waarin een van de woorden overbodig is, omdat de betekenis ervan de betekenis van een ander woord dupliceert);

tautologie (ongerechtvaardigde herhaling van woorden met dezelfde wortel in een zin);

c) Schending van semantische compatibiliteit

Logische compatibiliteit wordt bepaald door de verbinding tussen objecten en verschijnselen van de werkelijkheid.

Redenen voor schending van semantische compatibiliteit

Mengen van paroniemen. Sommige paroniemen verschillen in betekenis (schakeringen van betekenis), sommige - alleen in lexicale compatibiliteit. Bij het mixen van paroniemen met verschillende semantische connotaties ontstaan ​​semantische fouten. Bijvoorbeeld,

Dit is het kritieke moment van het spel (vol kritiek - kritisch, keerpunt - kritisch).Valse associaties ontstaan ​​onder invloed van paronomasie (geluidsgelijkenis van woorden met verschillende wortels). Bijvoorbeeld, Een motorshow is altijd een waar feest voor stuntmannen en toeschouwers; hier kun je dat zien luchtspiegelingen).

(Rechts - draait Het gebruik van een polysemantisch woord zonder rekening te houden met semantische compatibiliteit ( lage gezondheid, qua betekenis slechte gezondheid

lage kennis enz.).): Woorden samenbrengen door contiguïteit (metonymische vervanging

het juiste woord prijzen zijn duur. Onoplettend gebruik van antoniemen.

Vanwege hun zwakte

Lexicale fouten kunnen leiden tot een verminderde beknoptheid van de spraak. Breedsprakigheid is het gebruik van woorden en zinnen die optionele, onnodige informatie bevatten. Bijvoorbeeld: Het nakomen van verplichtingen gaat nog steeds niet goed genoeg(in plaats van Afspraken worden nog steeds niet goed genoeg nagekomen; Passie voor computerspellen is een van de belangrijkste tekenen van deze tijd, een modern fenomeen(in plaats van Passie voor computerspellen is een van de belangrijkste tekenen van deze tijd.(of modern fenomeen)).

Typische lexicale fouten die de beknoptheid van de spraak verstoren zijn pleonasme en tautologie.

Pleonasme is het gebruik van woorden die qua betekenis dicht bij elkaar liggen en daarom overbodig zijn. Bijvoorbeeld: De gezichtsuitdrukkingen op haar gezicht zijn zeer expressief(gezichtsuitdrukkingen- dit is de gezichtsuitdrukking) ; Er werd luid geapplaudisseerd en geapplaudisseerd(applaus En ovatie- synoniemen).

Tautologie is de herhaling van dezelfde of verwante woorden in één zin. Bijvoorbeeld: hevige regen, stel een vraag. Tautologie kan verborgen zijn; het wordt gevonden in zinnen waarin Russische en buitenlandse woorden met dezelfde betekenis worden gebruikt. Hun overeenkomsten komen aan het licht bij het vertalen van een vreemd woord in het Russisch. Bijvoorbeeld: herdenkingsmonument (gedenkteken- dienen om de herinnering aan iemand te bestendigen) , gedenkwaardig souvenir(souvenir- een souvenir).

Opzettelijke herhaling van woorden en vormen is een middel voor semantische en emotionele expressiviteit: bitter verdriet, ijdelheid der ijdelheden, leven en leven. In een aantal gevallen zijn tautologische uitdrukkingen in de spraak verankerd geraakt als gevolg van veranderingen in de betekenis van een bepaald woord en het ontbreken van het noodzakelijke equivalent in de taal. Ja, de uitdrukking patriot van zijn vaderland aanvaardbaar werd omdat het woord patriot behalve de betekenis " van zijn vaderland houden' heeft een extra betekenis gekregen - 'van iets houden, ergens aan toegewijd': patriot van zijn land, patriot van zijn school. Gevestigd in spraak en uitdrukkingen gebruikt boek En realiteit.

Kennis van lexicale normen is dus een van de voorwaarden voor goede spraak, aangezien lexicale normen bijdragen aan de nauwkeurige uitdrukking van gedachten zonder breedsprakigheid en ijdel gepraat, en zorgen voor duidelijkheid en consistentie van uitspraken.

Door woordenboeken te gebruiken, kunt u lexicale fouten voorkomen.

Woordenboeken de lexicale betekenis van een woord vaststellen. In woordenboeken buitenlandse woorden de brontaal wordt aangegeven, de betekenis van het woord en voorbeelden van het gebruik ervan worden gegeven.

In fraseologische woordenboeken de betekenissen van fraseologische eenheden worden gepresenteerd, d.w.z. stabiele uitdrukkingen waarvan de betekenis niet is afgeleid van hun samenstellende componenten.

U kunt ook woordenboeken met synoniemen, homoniemen en woordenboeken met lexicale compatibiliteit gebruiken. In synoniemenwoordenboeken worden synoniemreeksen gegeven, die aangeven algemene betekenis elke rij wordt het verschil tussen synoniemen genoteerd, voorbeelden van het gebruik van synoniemen gegeven en soms de oorsprong van het woord.

Deze woordenboeken weerspiegelen de rijkdom van de Russische taal en zijn het belangrijkste middel om het niveau van de menselijke spraakcultuur te verhogen: spraak verrijken, nauwkeurigheid en helderheid van spraak ontwikkelen.

Literatuur

Directory's

Vvedenskaya L.A., Pavlova LG, Kashaeva E.Yu. Russische taal- en spraakcultuur: Handleiding voor universiteiten. 14e druk. – Rostov z/d: Phoenix, 2005. – 544 p.

Ippolitova NA, Knyazeva O.Yu., Savova M.R. Russische taal en spraakcultuur: een cursus van lezingen / Ed.

N.A. Ippolitova. – M.: TK Welby, Prospekt Publishing House, 2007. – 344 p.

Cultuur van de Russische toespraak: leerboek voor universiteiten / Rep. red. Doctor in de filologie, prof. OK. Graudina en doctor in de filologie, prof. NL

Shiryaev. – M.: Norma, 2006. – 560 p.

Russische taal en spraakcultuur: leerboek voor universiteiten / A.I. Dunev, M.Ya. Dymarsky, A.Yu. Kozjevnikov en anderen; Ed. V.D. Tsjernjak. – M.: Hogere school; S.-Pb.: Uitgeverij van de Russische Pedagogische Staatsuniversiteit, vernoemd naar. AI Herzen, 2002.

Belchikov Yu.A., Panyusheva M.S. Woordenboek van paroniemen van de Russische taal. M., 1994.

Krysin AP Woordenboek

buitenlandse woorden

. M., 1998.

Woordenboek van antoniemen van de Russische taal. M., 1984.

Woordenboek van nieuwe woorden van de Russische taal. Ed. N.Z.

Kotelova. Sint-Petersburg, 1995. Woordenboek van homoniemen van de Russische taal. M., 1974.

Woordenboek van combineerbaarheid van woorden in de Russische taal. M., 1983. Modern woordenboek met buitenlandse woorden. M., 2000. Thematisch woordenboek van de Russische taal. Ed. V.V.

Morkovkin. M., 2000.

Woordenboek

Lexicale compatibiliteit is het vermogen van woorden om met elkaar te verbinden. In spraak worden woorden immers niet één voor één gebruikt, niet afzonderlijk, maar in zinnen. Tegelijkertijd kunnen sommige woorden vrijelijk met andere worden gecombineerd als ze bij hun betekenis passen, terwijl andere een beperkte lexicale compatibiliteit hebben. Zeer vergelijkbare definities - lang, lang, lang, lang - worden dus op verschillende manieren aangetrokken tot zelfstandige naamwoorden: je kunt een lange (lange) periode zeggen, maar niet een lange (lange) periode.

Beperkingen van de lexicale compatibiliteit voor bepaalde woorden worden vaak verklaard door hun gebruik in speciale betekenissen. Het woord rond in zijn basisbetekenis - "een die lijkt op de vorm van een cirkel, ring, bal" - wordt bijvoorbeeld vrijelijk gecombineerd met woorden van de overeenkomstige onderwerp-thematische groep: ronde tafel, ronde doos; rond raam. Maar sprekend in de betekenis van "heel, heel, zonder onderbreking" (over tijd), wordt het woord ronde alleen gecombineerd met de zelfstandige naamwoorden jaar, dag en in de betekenis van "compleet, perfect" - met bijvoorbeeld een uitstekende student , een onwetende.

In andere gevallen is de reden voor het beperken van de lexicale compatibiliteit de toewijzing van woorden aan vaste uitdrukkingen. Het fluwelenseizoen is bijvoorbeeld “de herfstmaanden (september, oktober) in het zuiden.” Deze uitdrukking heeft een stabiel karakter en het woord 'seizoen' kan door geen enkel ander woord worden vervangen, zelfs niet als het qua betekenis het dichtst in de buurt komt, bijvoorbeeld 'fluwelen herfst'.

Schending van de lexicale compatibiliteit wordt vaak verklaard door de combinatie van soortgelijke zinnen. Ze schrijven bijvoorbeeld: ‘voldoen aan moderne eisen’, waarbij de combinaties ‘voldoen aan eisen’ en ‘voldoen aan behoeften’ worden gecombineerd; “gesprek gelezen” (“lezing gegeven” en “gesprek gevoerd”); “het niveau verbeteren” (“kwaliteit verbeteren” en “het niveau verhogen”).

lexicale compatibiliteitsfout

1. Schending van lexicale compatibiliteit

Semantische fouten

Schending van de lexicale compatibiliteit wordt veroorzaakt door semantische fouten van twee soorten: logisch en taalkundig.

Logische fouten worden geassocieerd met het onvermogen om onderscheid te maken tussen concepten die in een bepaald opzicht dichtbij elkaar liggen. Vaak maken mensen geen onderscheid tussen activiteitsgebieden, oorzaak en gevolg, deel en geheel, en verwante verschijnselen.

Zo wordt in de zin ‘Inwoners van een badplaats waren getuige van een grote theatervoorstelling’ een fout aangetroffen in de zinsnede ‘getuigen van de voorstelling’. Het woord "getuige" betekent "ooggetuige" - dit is de naam die wordt gegeven aan een persoon die op de plaats van een incident was. Dit woord wordt geassocieerd met het gebied van gerechtelijke en juridische activiteiten. Op het gebied van theater- en concertactiviteiten, waarover waar we het over hebben in de zin wordt het woord ‘kijker’ gebruikt. Deze fout houdt verband met het niet maken van onderscheid tussen activiteitsgebieden.

De foutieve combinatie ‘prijzen zijn duurder geworden’ is te wijten aan het onvermogen om onderscheid te maken tussen de verwante concepten ‘prijzen’ en ‘producten’: goederen worden duurder en prijzen stijgen. U kunt voorbeelden van soortgelijke fouten geven in zinnen: “De tijdige lancering van de fabriek baart zorgen”; “Er staan ​​52 bomen in het park”; “Als gevolg van de pestepidemie verlieten mensen de stad.” Al deze fouten worden niet verklaard door onderscheid te maken tussen verwante verschijnselen: ze vrezen niet dat de fabriek gelanceerd zal worden, maar dat deze niet op tijd gelanceerd zal worden; ze leggen geen bomen aan, maar een park; mensen verlaten de stad niet vanwege de pest, maar vanwege de pest. Mogelijke correcties in deze gevallen: “Er bestaat bezorgdheid dat de fabriek niet op tijd gelanceerd zal worden”; “Er zijn 52 bomen in het park geplant”; “Als gevolg van de pest was de stad verlaten.”

Taalfouten houden verband met het onvermogen om onderscheid te maken tussen het aanduiden van woorden die in welke taal dan ook voorkomen semantische relaties. Dit zijn voornamelijk synoniemen en paroniemen.

Het niet maken van onderscheid tussen synoniemen, woorden die dichtbij elkaar liggen of dezelfde betekenis hebben, leidt tot gebruiksfouten. De woorden 'rol' en 'functie' in de betekenis van 'werk, cirkel van activiteit' zijn bijvoorbeeld synoniem, maar genetisch geassocieerd met verschillende betekenaars: rol - met de sfeer van theater en film, en functie - met logica . Vandaar de gevestigde lexicale compatibiliteit: de rol wordt gespeeld (gespeeld) en de functie wordt uitgevoerd (uitgevoerd). De woorden "dapper" en "dapper" zijn synoniemen, maar "dapper" wordt geassocieerd met de externe manifestatie van de genoemde kwaliteit, en "dapper" wordt geassocieerd met zowel extern als intern, daarom kan een gedachte, beslissing, idee alleen moedig zijn , maar niet moedig.

Geen onderscheid maken tussen paroniemen, d.w.z. woorden die qua klank gedeeltelijk overeenkomen, leiden ook tot gebruiksfouten; De meeste paroniemen zijn woorden met dezelfde wortel, die verschillen in achtervoegsels of voorvoegsels en, als gevolg daarvan, betekenisschakeringen, evenals stilistische kleuren. Een misdrijf (fout) is bijvoorbeeld een handeling (een handeling gepleegd door iemand); schuldig (die een misdaad heeft begaan) - schuldig (wie ergens schuldig aan is geweest, die de regels van moraliteit, beleefdheid, enz. heeft overtreden); betalen (voor iets) - betalen (voor iets).

Paroniemen kunnen worden geassocieerd met verschillende varianten van een gemeenschappelijke wortel. Bijvoorbeeld kort (klein van formaat, het tegenovergestelde van lang) – kort (kort weergegeven, in een paar woorden). Daarom zeggen ze een korte tekst, maar korte hervertelling tekst.

Geleende woorden kunnen ook voorkomen in paronymische relaties: pariteit (gelijkheid) - prioriteit (superioriteit, voordeel), dekwalificatie (verlies van kwalificaties) - diskwalificatie (ontneming van kwalificaties), enz. Om paroniemen van buitenlandse afkomst te onderscheiden, is het noodzakelijk om te verwijzen naar woordenboeken met vreemde woorden.

Hieronder staan ​​​​frequentieparen van paroniemen:

Uitvoeren - vervullen heeft een algemene betekenis van 'uitvoeren, tot leven brengen', bijvoorbeeld een bevel vervullen (vervullen), maar het tweede werkwoord heeft een leesachtig karakter;

Lang - langdurig valt samen in de betekenis van "voortdurend, langdurig", bijvoorbeeld een lang (lang) gesprek, een lange (lange) pauze, maar "lang" duidt op een verlenging van de tijd, en "lang" benadrukt de procedurele betekenis van het zelfstandig naamwoord; ‘lang’ wordt meestal gecombineerd met de namen van tijdsperioden (lange nacht, lange winter), en ‘lang’ – met de namen van acties en omstandigheden die zijn ontworpen voor een lange periode (lange vlucht, lange behandeling);

Overeenkomst - overeenkomst verschilt in die zin dat 'overeenkomst' een schriftelijke of mondelinge overeenkomst betekent, een voorwaarde voor wederzijdse verplichtingen (overeenkomst van vriendschap en samenwerking), en 'overeenkomst' een overeenkomst betekent die is bereikt door middel van onderhandelingen (een overeenkomst om een ​​onderwerp op de agenda te plaatsen). ;

Waarheid (waarheid, de feitelijke stand van zaken) - waarheid (overeenstemming met de waarheid). Het verlangen naar waarheid is bijvoorbeeld de waarheid van de gemaakte aannames;

Gewoon - gewoon verschilt doordat het eerste woord de nadruk legt op onopvallendheid, onopvallendheid en het tweede - typiciteit. Bijvoorbeeld, gewoon mens- een gewone dag.

Om de details te identificeren van woorden die verbonden zijn door paronymische relaties, is het noodzakelijk om de morfologische samenstelling van het woord en de methode van vorming ervan correct te begrijpen. Bijvoorbeeld, in de paren assimileren - beheersen, compliceren - compliceren, zwaarder maken - zwaardere woorden maken met het voorvoegsel o- hebben de betekenis van een hogere mate van manifestatie van de actie. In de paren hygiënisch - hygiënisch, logisch - logisch, praktisch - praktisch, economisch - economisch, onderscheiden door de achtervoegsels -ici-/-n-, duidt het tweede bijvoeglijk naamwoord een kenmerk aan dat zich in meer of mindere mate kan manifesteren ( kwalitatief bijvoeglijk naamwoord). Dit impliceert compatibiliteit: hygiënische norm - hygiënische stof, logische wetten - logische conclusie, praktische toepassing– praktische kleding, economisch beleid- zuinig apparaat.

Stilistische fouten

Stilistische fouten zijn een schending van de vereisten van de eenheid van een functionele stijl, het ongerechtvaardigde gebruik van emotioneel geladen, stilistisch gemarkeerde middelen. Stilistische fouten worden geassocieerd met het negeren van de beperkingen die de stilistische kleurstelling ervan oplegt aan het gebruik van een woord.

De meest voorkomende stilistische fouten zijn:

1. Het gebruik van klerikalisme - woorden en zinsneden die kenmerkend zijn voor formele zakelijke stijl. Bijvoorbeeld: "Naarmate het inkomensgedeelte van mijn budget toenam, besloot ik een nieuwe auto te kopen voor permanent gebruik" - "Ik begon veel geld te ontvangen, dus besloot ik een nieuwe auto te kopen."

2. Het gebruik van woorden (uitdrukkingen) met ongepaste stilistische kleuren. Dus, binnen literaire context ongepast gebruik van straattaal, omgangstaal, beledigend taalgebruik, zakelijke tekst Informele en expressieve woorden moeten worden vermeden. Bijvoorbeeld: ‘Vertrouwenspersoon liefdadigheidsinstellingen zuigt de accountant op” - “De trustee van liefdadigheidsinstellingen probeert in de gunst te komen bij de accountant.”

3. Mengstijlen - ongerechtvaardigd gebruik in één tekst van woorden, syntactische structuren die kenmerkend zijn voor verschillende stijlen Russische taal. Bijvoorbeeld een mix van wetenschappelijke en conversatiestijlen.

4. Verschillende woordenschat combineren historische tijdperken. Bijvoorbeeld: 'De helden dragen maliënkolder, broeken, wanten' - 'De helden dragen maliënkolder, harnas, wanten.'

5. Verkeerde zinsconstructie. Bijvoorbeeld: ‘Ondanks zijn jeugd heeft hij goed mens" Er zijn verschillende manieren om deze fouten op te lossen. Verander eerst de volgorde van de woorden in de zin: "Er zijn veel werken die vertellen over de kindertijd van de auteur in de wereldliteratuur" - "In de wereldliteratuur zijn er veel werken die vertellen over de kindertijd van de auteur."

6. Herhaal ten tweede de zin: “Van anderen sportevenementen laten we het over de halter hebben” – “Van andere sportevenementen moet de haltercompetitie worden benadrukt.”