Weet je niet waar je jezelf mee moet vermaken of zoek je iets om mee te spelen voor een meisje ouder dan 18 jaar? In dit artikel hebben we het meeste verzameld populaire spellen voor meisjes op pc! Lees snel de lijst en kies de beste.

Lijst met de beste games voor meisjes op pc

Er zijn hier geen speurtochten waarbij Nancy Drew naar items zoekt. Je hoeft Dasha de Ontdekkingsreiziger en Shoe niet te helpen de banaan te vinden. We zullen je ook redden van kinderplatformgames waarin je een fee moet maken of een taart moet maken. Ons interessante spellen voor meisjes op pc, multi-genre. In sommige kun je lachen, in andere kun je huilen, en in andere kun je je verstand op de proef stellen. Alle spellen zijn in willekeurige volgorde gerangschikt en in eenvoudige taal beschreven.

Syberië

De onovertroffen game heeft duizenden fans over de hele wereld en is tot op de dag van vandaag een van de beste in zijn genre. Avonturen in Siberië zijn fascinerend en brengen je naar een prachtige natuurlijke hoek.

Naam: Syberië

Vertaling: Siberië

Gerelateerde spellen: Syberia (2002), Syberia 2 (2004), Syberia 3 (2017)

Genre: speurtocht

Siberië heeft verschillende prestigieuze prijzen in de computerwereld. Geweldig spel op pc, waar hoofdpersoon– een meisje genaamd Kate Walker vecht tegen het kwaad. Dit is het spel voor jou als je wilt:

• dwaal door besneeuwde locaties;
• een briesje nemen in een trein;
• zie de prachtige hoeken van het met sneeuw bedekte Siberië;
• praat met een groot aantal karakters;
• ren door de tunnels;
• puzzels oplossen;
• onthul geheimen en los raadsels op;
• de zeeën bevaren;
• vecht tegen een gigantische octopus.

Download dan gerust dit spel! Welk onderdeel dan ook, maar Syberia 3 is erg cool!

Geheugenverlies

De beste horror zonder het gebruik van wapens is beangstigend en ongelooflijk verslavend. virtuele wereld. Je bent in paniek op zoek naar een licht dat je pad kan verlichten voor verdere doorgang.

Naam: Geheugenverlies

Vertaling: Geheugenverlies

Gerelateerde spellen: Geheugenverlies: Het donker Afdaling (2010), Amnesia: A Machine for Pigs (2013)

Genre: verschrikking

Dit spel is voor degenen die hun zenuwen willen prikkelen en die een dosis adrenaline nodig hebben voor een volwaardig bestaan. Kies dit spel als je wilt:

• rondlopen in een middeleeuws kasteel zonder wapens;
• zoek verwoed naar olie en lucifers om op de een of andere manier je weg te verlichten;
• de prachtige interieurs van het landgoed wilt bewonderen;
• wees niet bang om het monster van aangezicht tot aangezicht te ontmoeten;
• Wil je dwalen door de donkere kelder van het kasteel;
• hou van puzzels oplossen en zoeken naar de juiste oplossingen.

Beide delen zijn prachtig. Als je het leuk vindt, speel ze dan allebei tegelijk en los het mysterie van het oude landgoed op! Om je volledig in de sfeer te kunnen onderdompelen, is het aan te raden om in volledige duisternis te spelen en een koptelefoon te dragen. Nog meer vind je hier.

De Sims

De beste simulator aller tijden. Bij elk onderdeel wordt The Sims gevuld met nieuwe kleuren. Bouw huizen, creëer Sims, leer ze vaardigheden, hou van katten en krijg kinderen.

Naam: De Sims

Vertaling: Sims

Gerelateerde spellen: De Sims (2004), De Sims 2 (2004), De Sims Middeleeuwen (2011), De Sims 3 (2014), De Sims 4 (2015).

Genre: levenssimulator

De Sims is het beste pc-spel voor meisjes die houden van:

• huizen bouwen;
• creëer een interieur, vul het met meubels en accessoires;
• creëer Sims die op jou en je vriendje lijken;
• kijk hoe harten en sterren in een orkaan wervelen tijdens de actie van “WooHoo”;
• zorg voor huisdieren;
• bouw uw bedrijf op;
• leef mooi en luxueus;
• verkoopvenster om pizza te kopen;
• verdrink je ex in het zwembad;
• versieren kerstboom en maak sneeuwpoppen;
• planten planten en oogsten;
• zijn eminentie grise en het leven van mensen leiden.

De meningen zijn verdeeld. Sommige mensen spelen nog steeds De Sims 3, anderen zijn overgestapt op De Sims 4 en zijn een eigen bedrijf aan het opbouwen. Elk seizoen proberen de makers nieuwe toevoegingen uit te brengen met dieren, kinderen, afhankelijk van de seizoenen, met de mogelijkheid om je eigen restaurant te creëren, enz. Jij weet echter veel meer over De Sims dan wij. Laat moederlode in je leven!

Het leven is vreemd

Het leven is zoiets vreemds: één verkeerde handeling kan tot catastrofale gebeurtenissen leiden. Wat als alles vanaf het begin zo had moeten zijn?

Naam: Het leven is vreemd

Vertaling: Het is een vreemd leven

Gerelateerde spellen: Een vervolg staat gepland voor release in 2018

Genre: interactieve film met keuze uit acties

Hoe we alles willen veranderen en de tijd terug willen draaien wanneer zich een noodsituatie in ons leven voordoet. Maar Max heeft het vermogen; ze kan een paar seconden terug in de tijd gaan. Zal zij de loop van de geschiedenis kunnen veranderen? Het is allemaal aan jou. Dit is de beste pc-game waarin de hoofdpersoon een meisje is.

Je zult het spel leuk vinden als je weet hoe je:

• terugspoeltijd;
• de juiste beslissingen nemen in het verleden;
• vinden gemeenschappelijke taal met tieners en volwassenen;
• mensen begrijpen;
• 's nachts in een donkere school klimmen;
• goed om plezier te hebben en niet echt van school te houden;
• eventuele conflicten gladstrijken en oplossen;
• serieuze beslissingen nemen.

Denk er niet eens over na, download het! Het spel laat een vreemde nasmaak achter en geeft ons de kans om na te denken over ons leven. Er zijn slechts 5 afleveringen, die behoorlijk snel voorbij vliegen. Vergeet niet dat de actie die je kiest het hele lot van de hoofdpersoon zal veranderen. En niet alleen zij... Wij willen vooral de magische soundtracks voor Life is Strange noemen.

Portaal 2

Dit alles is de realiteit van de realiteit en een kopie van kopieën. Een puzzel die alle hersencellen tot actie dwingt. Hoe kom je uit vreemde testruimtes?

Naam: Portaal 2

Vertaling: Portaal

Gerelateerde spellen: Portal (2007), Portall: Still Alive (2009), Portal 2 (2011).

Genre: eerste persoon puzzel

Stel je voor dat je je op een onbegrijpelijke locatie bevindt met gesloten deuren en metershoge muren. En in je handen heb je alleen een kanon dat gaten (portalen) in de muren maakt. Wat ga je doen? Natuurlijk, spelen. Portal is geschikt voor u als u:

• liefdespuzzels;
• zoek een uitweg in moeilijke situaties;
• zie het licht aan het einde van de tunnel als iedereen om je heen in paniek rondrent;
• in staat om tientallen moeilijke niveaus aan te kunnen;
• wees niet bang om verbrand te worden door de lasertorentjes;
• houd ervan om de torentjes met een pistooltang te pakken en ze heen en weer te zwaaien;
• wees niet bang als een vreemde computerstem tegen je praat;
• wees niet bang voor moeilijkheden.

De game op pc is erg plakkerig en erg interessant, je kunt als meisje spelen. Als je het nog niet hebt gespeeld, raden we je aan het te downloaden.

De verdwijning van Ethan Carter

In dit spel voel je je een echte detective die een ongewone verdwijning onderzoekt kleine jongen. Waar zal het bewijs hem naartoe leiden?

Naam: De verdwijning van Ethan Carter

Vertaling: De verdwijning van Ethan Carter

Gerelateerde spellen: Nee

Genre: speurtocht

Wij vinden dit een van de beste pc-games voor meisjes ouder dan 18 jaar. We raden je aan om het spel nader te bekijken als je:

• liefdesspellen met prachtige graphics;
• de prachtige landschappen willen bewonderen;
• hou ervan de omgeving te verkennen en kleine details te vinden;
• detectiveliefhebber;
• verwacht iets ongewoons van het spel;
• Ik hou ervan om alle schakels in de keten van gebeurtenissen met elkaar te verbinden.

Een onbeschrijfelijk mooi spel heeft een origineel verhaal en een onverwacht einde. Ze verdient duidelijk jouw aandacht.

Ongebruikelijke games voor meisjes op pc worden onder uw aandacht gebracht.

Grafrover

Waar zouden we zijn zonder de avonturen van onze geliefde Lara Croft? Wacht, als je het thema van graven en farao's niet leuk vindt, stel het spel dan niet te lang uit. Dit is een echt spannend avonturenspel dat verbaast met een overvloed aan geheimen en raadsels. Dergelijke games voor meisjes op pc zijn ontworpen voor avonturiers.

Naam: Grafrover

Vertaling: grafrover

Gerelateerde spellen: Tomb Raider: Legend (2006), Tomb Raider: Anniversary (2007), Tomb Raider: Underworld (2008), Rise of the Tomb Raider (2015).

Genre: actie-avontuur

In feite zijn er nog veel meer spellen over de magnifieke en dappere Lara Croft. Maar deze delen zijn het meest interessant. Download het spel als:

• hou ervan om rotsen en muren van 100 meter hoog te beklimmen;
• je gooit graag een grijphaak en vliegt erop naar een andere muur;
• je houdt van raadsels, geheimen en puzzels;
• moedig en moedig;
• goed in motorrijden;
• je kunt een aantal vijanden verslaan;
• je bent dol op Egypte, Azië en het Oude Oosten.

Tomb Raider is een spel waarin de hoofdpersoon een meisje is. Het is een genot om naar haar te kijken. Als je net zoveel standvastigheid hebt als Lara Croft, dan is dit zeker jouw optie!

Valiant Hearts: De Grote Oorlog

Wie had ooit gedacht dat een spel over oorlog zo hartverwarmend en oprecht kon zijn? De makers van Valient Hearts zijn erin geslaagd het hart te bereiken.

Naam: Valiant Hearts: De Grote Oorlog

Vertaling: Brave Hearts: De Grote Oorlog

Gerelateerde spellen: Nee

Genre: zoektocht puzzel

Het verhaal dat in de game wordt verteld, raakt de kern. Wij raden u ten zeerste aan hier aandacht aan te besteden. Je kunt ervoor kiezen als je:

• heb genade;
• speel graag met meerdere personages;
• duik er graag in verhaallijn met het hoofd;
• liefdesmissies en puzzels;
• wees niet bang om alle tests te ondergaan die de hoofdpersonen overkomen;
• hou van tekenfilmspellen.

Het meest beste spellen voor meisjes op pc - dit zijn degenen die je aan iets en meer zullen binden voor een lange tijd ze laten niet los. Valiant Hearts: The Great War is precies dat.

Dergelijke games voor meisjes op pc zullen niemand onverschillig laten.

De Grot

Het is onmogelijk om de personages op te sommen die je kunt spelen zoals in dit spel. Ridder, Hillbilly, Tijdreiziger, Tweeling, Wetenschapper, Avonturier, Monnik... Of misschien is de hoofdpersoon de Grot?!

Naam: De Grot

Vertaling: Grot

Gerelateerde spellen: Nee

Genre: avonturen

Alles wat ingenieus is, is eenvoudig. In dit spel hoef je alleen maar de grot te verkennen. Maar wat zit erin? Dit is al interessanter. Voel je vrij om het spel te downloaden als:

• hou van de takken in het plot;
• graaf altijd tot op de bodem;
• speel graag voor verschillende helden;
• je wordt aangetrokken door de verscheidenheid aan eindes;
• in het spel zie je verborgen betekenissen;
• wil je zonden overwinnen.

Een uitstekend spel voor meisjes op pc met een interessant plot en veel eindes. Het resultaat is dat een eenvoudige grot het voor velen duidelijk maakt levenswaarden. Dus wie is de hoofdpersoon van The Cave?

Steden: skylines

Voel je als de burgemeester van een stad die zijn geesteskind helemaal opnieuw opbouwt. De beste stadsplanner voor meisjes wordt onder uw aandacht gebracht.

Naam: Steden: skylines

Vertaling: Steden

Gerelateerde spellen: Nee

Genre: stedenbouwkundige

Soortgelijke games voor meisjes op pc zullen je helpen je een eminence grise te voelen. Je zult genieten van dit geweldige spel als je over de volgende vaardigheden beschikt:

• hou van ontwikkelingsstrategieën;
• willen de belastingen voor de rijken verhogen;
• de stad van je dromen wilt bouwen;
• weten hoe u residentiële en commerciële gebouwen correct verdeelt;
• stoffen in uw stad wilt legaliseren;
• Vind je het heerlijk om 's avonds in de stad op te gaan in de fonkelende lichtjes;
• de productie weer op de been krijgen;
• wil het gevoel hebben dat jij de leiding hebt.

De opwindende stadsbouwer heeft veel functies en missies die aan de speler worden aangeboden. Bouw de stad van je dromen!

We hebben je de beste en meest interessante games voor meisjes op pc gepresenteerd. Wij hopen dat sommigen van hen u zullen kunnen plezieren en uw hart zullen bereiken.

Mis onze andere spelselecties niet:

Bedankt voor uw tijd

De mogelijkheid om te trouwen heeft altijd geliefden aangetrokken rollenspellen. Vanaf de allereerste projecten in het RPG-genre probeerden ontwikkelaars maximale aandacht te besteden aan verschillende soorten romantische relaties. Met de komst van netwerkprojecten is dit allemaal gebeurd nieuw niveau: nu had de speler geen interactie met NPC's, maar met levende mensen. Het is niet verrassend dat huwelijken met succes zijn gemigreerd naar MMORPG’s. We hebben voor u de beste online games geselecteerd waarin u een bruiloft kunt vieren.

Klant-MMO's met bruiloft en familie

Niet zo groot aantal klantspellen kunnen bogen op de aanwezigheid van een huwelijksceremonie. We hebben echter verschillende projecten voor u gevonden die een vleugje romantiek en feest zullen toevoegen aan het harde dagelijkse leven. Ook op deze lijst vind je een spel waarin er zelf geen ceremonie is, maar wel de mogelijkheid om een ​​gezin van maximaal 12 karakters te creëren, je eigen huis te krijgen en hieruit extra bonussen te ontvangen. Wij hopen dat je ervan geniet!

Blood and Soul - een spel met een romantische component

Een in China gemaakte MMORPG waarin je kunt trouwen. Om dit te doen, moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan: de personages moeten niveau vijftig bereiken, tot dezelfde familie behoren en de zoektocht "Cupid's Arrows" voltooien, waarbij ze een speciaal item ontvangen. Hierna dient het mannelijke personage een huwelijksverzoek in en registreert, nadat hij de toestemming van zijn uitverkorene heeft ontvangen, de vakbond.

Herboren - huwelijksprocedure

ArcheAge - geen bruiloft, maar er is een gezin

Openbaring: eerst reputatie, en dan door het gangpad

Browserspellen met ceremonie en aansluitend banket

Je kunt browsergebaseerde projecten afspelen zonder de client zelfs maar naar je computer te downloaden, wat erg handig is. Hieronder vind je een lijst met browsergebaseerde RPG’s die zich sterk richten op bruiloften. Er zijn ringen met prachtige outfits, de ceremonie zelf en het daaropvolgende feest met vuurwerk en natuurlijk je wapenvrienden. Kies gewoon een partner met volledige verantwoordelijkheid, zodat u geen geld en emoties verspilt aan een scheiding, zelfs niet een virtuele.

Storm Online - een nieuw browserspel waarin je kunt trouwen

League of Angels 2 – Het draait allemaal om vertrouwen

Drakenridder - net als in het leven

Dragon Knights 2 - een onvergetelijke bruiloft

Legend Online 2 - prachtige ceremonie

Bruiloften zijn lange tijd een onmisbaar kenmerk geweest van de meeste rollenspellen. Het is tenslotte de houding van het personage ten opzichte van de wereld, NPC's en andere personages die dient als een van de belangrijkste elementen van rollenspel. Vaak wordt wat we in het echte leven niet wilden of konden doen, mogelijk voor ons alter ego computerspel. Je kunt een held worden en de armen en kansarmen helpen, of je kunt je integendeel bezighouden met persoonlijke verrijking en genieten van donkere kant je aard enzovoort. En het dagelijks leven heeft altijd op een afstand gestaan: in sommige projecten is het er helemaal niet, terwijl er in andere een huis is dat kan worden ingericht, en de mogelijkheid om een ​​huishouden te runnen en, uiteraard, romantische relaties.

De mate van invloed van het huwelijk op speelplezier kan anders zijn. In sommige MMORPG's is het huwelijk slechts een kleine formaliteit die de intimiteit tussen twee spelers markeert, in andere is het een indrukwekkend onderdeel van de gameplay. Om een ​​relatie te formaliseren, moet je vaak verschillende moeilijke speurtochten samen voltooien of de vereiste niveaus en relatie-indicatoren bereiken. Het komt ook voor dat de goede organisatie van een bruiloft veel problemen en problemen met zich meebrengt die vooraf moeten worden opgelost. Zo heeft u voldoende tijd om uw partner beter te leren kennen.

En na het huwelijk verschijnen er in de regel nieuwe spelmogelijkheden. Voor sommigen betekenen MMORPG's een paar verbeteringen en bonussen, terwijl het voor anderen gezamenlijke kerkercrawls, een gezinsbudget, het huishouden en veel privileges en verplichtingen betekent. Het hangt allemaal af van hoe goed dit element (huwelijk) is ontwikkeld in een bepaald online spel. Er zijn projecten die in eerste instantie aanspreken grote aandacht over de relaties tussen karakters, terwijl in andere in de loop van de tijd soortgelijke inhoud wordt toegevoegd.

Als je gewend bent om volledig ondergedompeld te worden in een gamewereld en dol bent op alle kleine details die erin voorkomen, dan zul je deze lijst geweldig vinden.

Een van de aardigste, prettigste en vaak meest verwachte feestdagen ter wereld – Valentijnsdag – staat voor de deur van ons huis. Op deze dag kun je je liefde bekennen aan iemand waar je om geeft, je wederhelft cadeaus geven en gewoon tijd samen doorbrengen. Maar de helden van de spelen weten ook hoe ze moeten liefhebben, en zondag hebben ze ook vakantie! Daarom wil ik je aan de vooravond van de vakantie graag vertellen over de beste gaming-liefdesverhalen. En het is niet zo dat deze spellen over liefde gaan, het zit erin en is niet de laatste plaats!

Wander en Mono (Schaduw van de Colossus)

Vaak laat liefde ons hele domme dingen doen. Wander is een van die personages die bereid is alles te doen voor zijn liefde, echt waar... Ja, Mono is echt overleden of ligt in coma, en zodat ze kan terugkeren naar gewone leven, besloot Wander de verboden landen binnen te stappen en een pact te sluiten met een vormloze persoon, die hem dwong de 16 kolossen die in deze landen woonden te vernietigen. Als ze eenmaal dood zijn, zal Mono herboren worden. Zoals later bleek, was het het niet waard.

Pas op voor spoilers.

Elk gedood oor bracht Wander dichter bij zijn doel, maar veranderde hem tegelijkertijd. Uiteindelijk kwam Mono weer tot leven, maar de jongen raakte bezeten en stierf in vreselijke pijn. En dit is erna goede vriend Agro (zijn paard) stierf ook tijdens de reis. En ook al is dit liefdesverhaal erg wreed, het heeft zijn plaats.

Nathan Drake en Elena Fisher (Uncharted-serie)

Nathan Drake doet ons vaak denken aan Indiana Jones en James Bond: hij is stoer, hij is altijd onderweg en hij is gewoon een onverstoorbare moordmachine. Dat is de reden waarom de vraag naar het persoonlijke leven van Nathan Drake helemaal niet ter sprake kwam tijdens de release van het eerste deel van de serie. Eigenlijk, binnen In Uncharted flirtte hij met journaliste Elena Fisher, en velen dachten dat dit allemaal zou eindigen. In het begin In Uncharted 2: Among Thieves ontmoet Drake zelfs zijn ‘liefde uit het verleden’ Chloe Fraser, die ons duidelijk vertelde: ‘Nee, Drake zal nooit van één meisje houden.’ En plotseling...

Elena Fisher kwam letterlijk halverwege het tweede deel van het spel bij ons terug en herinnerde het publiek en Nathan eraan dat ze niet was weggegaan. Elena is erg onzelfzuchtig en maakt zich grote zorgen over de situatie in de buitenwereld, wat Drake verder inspireert tot zijn heldendaden. Eigenlijk maakte onze held zich aan het einde van het tweede deel geen zorgen over de bergen van goud die het leven hem beloofde: hij hield ervan mensen te redden. En het is allemaal te danken aan Elena. In het derde deel trouwden deze twee en bewezen aan de spelers dat ze liefde hadden, hebben en zullen hebben.

Eddie en Ophelia (brutale legende)

Deze twee, die elkaar in een relatief vreemde situatie hadden ontmoet, besloten samen te reizen, net als veel andere paren, en begonnen langzaam aan elkaar te wennen. Eddie begint voor Ophelia te zorgen, wijkt praktisch niet van haar zijde... Om preciezer te zijn, dit lijkt erg op een soort studentenroman, maar er is ook ruimte voor conflicten in hun verhaal.

Na de dood van Lars begon de hoofdpersoon aan Ophelia te twijfelen. Ze begint, zoals heel vaak in het echte leven gebeurt, beledigd te raken omdat ze niet wordt vertrouwd, waarna er een pauze plaatsvindt. Ophelia springt in de Zee van Donkere Tranen en...

Ze wordt vervangen door Drowned Ophelia, die Eddie van zijn missie probeert te weerhouden. Natuurlijk dacht Eddie aanvankelijk dat dit zijn geliefde was, die onlangs in paniek was geraakt en verdween, maar later bleek dat de duistere entiteit alleen het lichaam van Ophelia had gekopieerd, en de echte ligt nog steeds in diezelfde zee. Later zal Eddie haar redden en alles komt goed. Ondanks het voor velen tamelijk bekende cliché over een happy end (als iedereen elkaar om de beurt redt en over het algemeen iedereen nog leeft/wel) is dit liefdesverhaal goed genoeg om je daaraan te herinneren.

Yuna en Tidus (Final Fantasy 10)

Eerlijk gezegd is de Final Fantasy-serie gewoon volgebouwd liefdesverhalen, die onmiddellijk begon na het verschijnen van de helden in de serie (in het eerste deel waren er bijvoorbeeld gewoon zielloze soldaten), maar de beste van hen is van twee verliefde tieners: Yuna en Tidus. Veel fans merken op dat hun liefde erg op het ideaal lijkt.

Yuna en Tidus zijn het hele spel close, en voordat de relatie begon, waren ze rechtvaardig goede vrienden. De scène waarin ze het naar een “next level” tillen, is een van de meest ontroerende scènes, niet alleen van de game, maar van de hele serie. Hun liefde lijkt natuurlijk, zelfs na de absurde wendingen van het verhaal, waar ik het niet over zal hebben. Aan het eind Final Fantasy 10 Tidus verdwijnt, waardoor hij verscheen Final Fantasy 10-2, waarin we als Yuna spelen: zeer zelden mogen we ontwikkeling zien liefdesrelatie vanuit het perspectief van het meisje, maar het is in het vervolg dat je dit allemaal zult zien. Als je wilt slagen natuurlijk.

Johnny en River (naar de maan)

Ergens aan het begin van het spel ontmoet je Anju en ontdek je dat Kafei al een hele tijd ergens verdwenen is, ondanks het feit dat hij binnenkort gaat trouwen. Anju zal de hoofdpersoon vragen hem te vinden en dit zal natuurlijk later gebeuren: Kafei zal vertellen dat hij vervloekt was en opgesloten in het lichaam van een kind, en ook het masker verloor dat hij moest dragen tijdens de huwelijksceremonie. En alles komt goed voor hen. Bovendien zouden Kafei en Anju op de dag waarop het ‘einde van de wereld’ zou plaatsvinden en alle inwoners van de stad zich zouden verspreiden in de hoop gered te worden, in de stad blijven, klaar om te sterven. elkaars armen. Stoer, maar smaakvol.

Aap en Trip (Enslaved: Odyssey naar het Westen)

Het verhaal van deze twee Enslaved: Odyssey to the West is vooral ongebruikelijk, aangezien Monkey in het begin de slaaf van Trip was. Ze deed een verband om hem heen en maakte hem tot haar slaaf, omdat ze iemand nodig had die haar tijdens de reis niet zou laten sterven. En ondanks het feit dat ze hem voordat ze hem gewoon gebruikte, na enige tijd een vonk tussen hen overgaat.

Trip geeft hem geen bevelen meer en gebruikt hem niet langer. Ze zijn partners en, het beste van alles, ze zijn al meer dan vrienden. Aap redt Trip niet omdat hij niet dood wil, maar omdat hij haar wil redden. Kortom, deze jongens vormen ook een geweldig liefdevol stel. En het spel is ook geweldig.

Herschel en Claire (professor Layton en de afgewikkelde toekomst)

Ik wil afsluiten met een spel Professor Layton and the Unwound Future, waar de liefde tussen de hoofdpersoon en Claire wordt gegeven groot aantal tijd. Het begint allemaal met hoe Hershel Layton 10 jaar geleden de wetenschapper Claire ontmoet, die samen met de belangrijkste antagonist aan een tijdmachine werkt (ze weet er echter niets van). Het gaat goed met hen, en het blijkt zelfs dat Laytons themahoed ook aan Claire te danken is. Maar ze sterft terwijl ze samen met Dimitri de tijdmachine test. Sterven..?

Spoilers?

Maar in feite blijkt dat ze in deze tijdmachine 10 jaar de toekomst in is gevlogen. Na 10 jaar ontmoet hij haar bij toeval en alles lijkt in orde, maar uiteindelijk blijkt dat ze maar een bepaalde tijd in de toekomst kan zijn, en aan deze tijd is al een einde gekomen. Ondanks het feit dat hij simpelweg niet meer afscheid kon nemen en Claire kon laten gaan, kwam er een einde aan hun liefde. En dit moment is zo verdrietig dat een magere traan zelf vraagt ​​om ‘weg te komen uit je ogen’.

Vrienden! Belijd je liefde, heb elkaar lief en laat je liefde de sterkste en puurste zijn. Het is tijd voor mij om te ontspannen en mijn weekend aan mijn geliefde te geven.

Hoe begonnen romantische relaties in rollenspellen en hoe veranderden ze?

Bladwijzers

In maart verscheen Andromeda, een nieuw deel van de cultreeks Massa-effect. Hoewel de plot van dit spel geen verband houdt met de vorige, kun je er gemakkelijk veel bekende functies in vinden, waaronder de mogelijkheid om romantische relaties aan te gaan met leden van je team. DTF bekijkt waar het concept in de eerste plaats vandaan kwam in RPG's, en hoe het bijna een must-have voor het genre werd.

Eerste stappen

RPG's zijn een van de oudste videogamegenres. Ze gaan regelrecht terug naar rollenspellen op tafel, zoals de beroemde Dungeons and Dragons gespeeld door de Stranger Things-personages, die strikt genomen dateren van vóór de moderne videogame-industrie, hoewel het ouder is dan het concept van virtueel entertainment zelf.

De populariteit van Dungeons and Dragons onder techneuten in de Verenigde Staten was te danken aan het feit dat de virtuele tegenhangers ervan, zoals het op tekst gebaseerde spel dat simpelweg Dungeon heette, al in de jaren '70 begonnen te verschijnen. Daar kon je al veel elementen van het RPG-genre vinden die ons nu bekend zijn: niet-lineaire verkenning van de wereld en het voltooien van zijmissies, karakterontwikkeling in een van de vele richtingen dankzij de ervaring die is opgedaan door gevechten, enzovoort.

RPG's kwamen echter pas veel later in een enigszins moderne vorm, aan het begin van de jaren 80 en 90. Dit gebeurde dankzij de ontwikkeling van populaire series als Wizardry en Might and Magic (niet te verwarren met Heroes of Might and Magic), evenals de release van talloze games in de Dungeons and Dragons-universums, zoals Dark Sun: Wake of de Ravager (Strategic Simulations, Inc., 1994) en Menzoberranzan (DreamForge Intertainment, 1994). Dit laatste is overigens de eerste keer dat de beroemde goede donkere elf Drizzt/Drizzt Do'Urden in de virtuele ruimte verschijnt.

Het is merkwaardig dat deze games, afgezien van de graphics die naar moderne maatstaven wild zijn en de soms enigszins naïeve plot gebaseerd op de canons van ‘high fantasy’, de vergelijking met moderne RPG’s gemakkelijk kunnen doorstaan. Ze hebben een redelijk open wereld met een groot aantal taken waarmee je de omgeving echt kunt veranderen door een of andere factie te ondersteunen of te vernietigen. Het is ook de moeite waard om een ​​groot aantal interessante mechanismen op te merken, met behulp waarvan de ontwikkelaars de ervaring van de spelers probeerden te diversifiëren; in de Might and Magic-serie moest je bijvoorbeeld soms een team leiden hele leger.

Wizardry VI: Bane of the Cosmic Forge

Het enige dat deze RPG's misten, was enige dynamiek tussen de personages onderling. Wat er ook gebeurde, ongeacht welk wereldbeeld je ook voor je personages koos, ze handelden nog steeds koppig samen, en alleen de dood kon hen scheiden.

Al in 1994 werd dit onderwerp van kritiek, waarbij westerse RPG's slechter werden vergeleken met Final Fantasy 4, waar ook toen nog relaties tussen individuele teamleden bestonden.

Het ontbreken van zoiets was vooral beledigend voor spelers tegen de achtergrond van de meest interessante mechanica die het karakter van de hoofdpersoon bepaalden in RPG's zonder feest, zoals Ultima. Daar kon het personage veel verschillende keuzes maken, waarbij hij geleidelijk een of andere kwaliteit verwierf en ontwikkelde uit een vrij lange lijst van positieve en negatieve eigenschappen. negatieve eigenschappen zoals ‘Gewetensvol’, ‘Nobel’, ‘Trots’ enzovoort. Een soortgelijk mechanisme werd in vereenvoudigde vorm geïntroduceerd in de recente game Torment: Tides of Numenera. En in de jaren 90 wilde iedereen iets even interessants zien in de relaties tussen de personages in het team van de speler.

En in 1998 werden de verzoeken van de spelers gehoord: de BioWare-studio bracht een game uit die het gezicht van het RPG-genre veranderde: Baldur's Gate. Het had veel fundamenteel nieuwe oplossingen, waaronder de creatie van slechts één hoofdpersoon, de hoofdpersoon, die geleidelijk zijn team samenstelt uit reeds geregistreerde NPC's die hij onderweg tegenkomt.

Hoewel games in het verleden metgezellen hebben geïntroduceerd om zich bij de personages te voegen naarmate het verhaal vordert, is Baldur's Gate de eerste keer dat de nadruk ligt op de enige held. Deze oplossing, die nu traditioneel lijkt, stelde de auteurs van het spel in staat er eindelijk een paar te introduceren complexe verbindingen binnen de partij.

Omdat de metgezellen van de held niet langer door de speler werden gemaakt, konden de ontwikkelaars een verscheidenheid aan dialogen, zijmissies en interacties met hen introduceren. En ten slotte maakte dit het mogelijk om relaties tussen de metgezellen zelf in het spel te introduceren, die niets met de hoofdpersoon te maken hadden: een van de eerste partijleden in Baldur's Gate waren echtgenoten: de halfelfen Jaheira en Kalid.

Eerste ontmoeting met Jaheira en Kalid in Baldure's Gate

Het ironische is dat deze twee NPC's eigenlijk het eerste voorbeeld zijn van romantiek tussen partijen in een RPG. Hoewel de hoofdrolspeler van het spel met zijn metgezellen kon praten en hun communicatie met elkaar kon verstoren, liet het spel geen ruimte voor meer.

Pas een jaar later werd het voor het eerst mogelijk om een ​​romantische relatie aan te gaan met een van je kameraden in de game van Black Isle - Planescape: Torment, die zich ook afspeelt in de wereld van Dungeons and Dragons. Hoewel Planescape nu vooral wordt geassocieerd met een vreemd universum en enorme ‘doeken’ met tekst die de speler moest bestuderen, was het spel ten tijde van de release totaal anders. In plaats van zich te concentreren op het redden van de wereld, het koninkrijk of zelfs maar één stad, vertelde Planescape een diep persoonlijk, bijna intiem verhaal over de relatie tussen een persoon en zijn eigen dood.

Silhouet van Deionarra achter de Naamloze

De hoofdpersoon, Nameless, fungeerde als centrale figuur voor een verhaal waarvan de beslissingen, gevoelens en relaties een sleutelrol speelden. Daarom is het niet verrassend dat zijn romantische relaties een grote plaats in het spel innamen.

Een van de eerste personages die je in het spel tegenkomt (na de pratende schedel Morte) is de geest van de voormalige geliefde van de Nameless One, Deionarra. Het ritueel dat de held onsterfelijkheid gaf, werd uitgevoerd door een nachtheks die verliefd op hem was genaamd Raven Puzzle.

En het allerbelangrijkste: de game bood de mogelijkheid om een ​​nieuwe relatie met een van de metgezellen te beginnen. Tegelijkertijd introduceerden de ontwikkelaars zelfs toen al een keuze-element in het spel: de speler kon een romance ontwikkelen met de tiefling-dief Anna of de aristocratische succubus Fall-from-grace.

Soundtrackcover voor Planescape:Tornament met portretten van Anna en Fallen Grace

Het was toen dat de ontwikkelaars de bekende formule creëerden om periodiek dialogen te starten waarin je de juiste antwoorden moet kiezen en kleine zijmissies moet voltooien om de opkomst en ontwikkeling van romantische gevoelens tussen de helden te weerspiegelen.

Ook het keuze-element was belangrijk. De ontwikkelaars hebben de twee potentiële geliefden van de hoofdpersoon bewust compleet verschillend gemaakt, in tegenstelling tot Anna, die op straat opgroeide, scherp, spontaan en agressief, en de kalme, rationele Fallen Grace, met wie de Naamloze niet eens de kans had om kus.

Dit contrast gaf de speler een extra mogelijkheid om te benadrukken welk soort beeld van de Naamloze hij wilde creëren. Alle daaropvolgende romantische verhalen in RPG's zetten de traditie voort waarmee de BlackIsle-studio begon. Dit doet echter niets af aan de waarde van de experimenten die zo snel mogelijk volgden na de release van de Planescpe: Torment-games.

Het einde van Baldur's Gate 2: Throne of Baal bij het daten met Viconia

Romantische lijn in elk spel

De eerste hiervan was het vervolg op Baldur's Gate - Baldur's Gate 2: Shadows of Amn (2000). Als in het spel van BlackIsle de romantische lijnen hun eerste stappen zetten, en volgens de ontwikkelaars zelf nog niet definitief waren, dan kon BioWare dit motief tot zijn logische ontwikkeling brengen. Een mannelijke held zou een affaire kunnen hebben met een van de drie metgezellen: de strenge Jaheira, die tussendoor haar echtgenoot verloor, de kwetsbare elf Aeri, en de wrede drow Viconia de Vir. Dit was niet eenvoudig om te doen - de speler moest in de eerste plaats alle dialogen met zijn uitverkorene zeer nauwkeurig beantwoorden, haar bijna altijd in de partij hebben en ook aan bepaalde vereisten op het gebied van ras en wereldbeeld voldoen.

Viconia begon dus geen romances met elfen en goede karakters, en geen van het trio was klaar om hun leven met een dwerg te verbinden. Op een vergelijkbare manier Overigens waren de zaken hetzelfde in de game Arcanum: Steamwork en Magic Obscura van Troika Games, uitgebracht in 2001. Hoewel de meeste ‘romantische’ regels in de dialoog met de enige potentiële partner van het personage, de elf Raven, voor elke held beschikbaar waren, was het buitengewoon moeilijk om zijn liefde aan haar te verklaren. Het personage moest aan bepaalde eisen op het gebied van intelligentie en uiterlijk voldoen, vriendelijk zijn en, belangrijker nog, een elf zijn, ondanks het feit dat je op het moment dat het personage werd gemaakt, kon kiezen uit acht verschillende rassen.

Arcanum: Stoomwerk en Magische Obscura

Ondanks deze moeilijkheden, of misschien wel dankzij hen, werden de romances met deze heldinnen echter een belangrijke mijlpaal voor RPG's. Ze worden nog steeds actief besproken op forums, hun mogelijkheden worden uitgebreid in de overeenkomstige mods, en veel mensen zijn bereid om niet alleen het zeer diverse Arcanum, maar ook de bijna lineaire Baldur's Gate opnieuw te spelen, uitsluitend om het hart van een nieuwe metgezel te winnen .

Tegelijkertijd nam BioWare in hun project een beslissing die noch zij, noch enige andere grote studio later besloten te herhalen: ze brachten romantische relaties binnen de partij met elkaar in conflict. Individuele dialogen tussen vele metgezellen in Baldur’s Gate 2 ontwikkelden zich over het algemeen geleidelijk tot integrale verhalen: Viconia flirt met de goochelaar Edwin, Jaheira en de barbaar Minsk herinneren zich avonturen uit het eerste deel, enzovoort.

Maar het meest opvallend is de tak die wordt geopend als de held de bard Haer’Dalis en Aeri meeneemt naar het feest. Er zullen zich relaties gaan ontwikkelen tussen deze twee helden, die niet alleen beperkt zullen blijven tot dialooglijnen - als de hoofdpersoon zelf ook de gunst van de elf opeist, dan zal Haer'Dalis herhaaldelijk haar ontevredenheid over hem uiten en uiteindelijk , daag hem uit voor een duel, dat zal eindigen in de dood van een van de personages. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom een ​​dergelijke radicale situatie zich niet herhaalde in volgende games, hoewel het ongetwijfeld jammer is dat de ontwikkelaars het drama van de plot hebben opgeofferd ter wille van het comfort van de spelers.

Haer'Dalis bekent zijn liefde aan Aeri

Zo keurde de Bioware-studio, in het kader van Baldur’s Gate 2, eindelijk de ‘canon’ goed van het opbouwen van romantische relaties tussen de held en zijn metgezellen. Ze moeten keuzes met zich meebrengen, gebaseerd zijn op bepaalde vereisten voor het gedrag van het personage als geheel, en worden opgelost door middel van individuele dialogen en speurtochten. Sommige van hun beslissingen op dit gebied, voornamelijk de opkomst van een parallelle romantische lijn tussen individuele metgezellen, werden echter nooit herhaald in een later spel.

Vervolgens vonden de veranderingen meer kwalitatief dan kwantitatief plaats – het is gemakkelijk in te zien dat Baldur’s Gate 2 zich aan vrij strikte beperkingen hield voor mannelijk karakter. Voor een vrouwelijk personage waren ze zelfs nog strenger: de enige potentiële partner was de nogal impopulaire jonge paladijn Anomen.

Er was ook geen mogelijkheid voor relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht in het spel, behalve experimenten met de beroemde Gender Change Belt: romances waarmee de hoofdpersoon begon, waarbij hij van vrouw in man veranderde of andersom, gingen door, zelfs nadat de betovering was opgeheven. Dit is echter meer een Baldur's Gate-bug dan een opzettelijke functie.

Kart Anasi van Star Wars: Ridders van de Oude Republiek

In 2003 werden met twee RPG's stappen gezet naar meer gelijkheid op het gebied van romantiek. Knights of the old Republic, ontwikkeld door dezelfde BioWare, bleek de eerste game waarin een mannelijk en vrouwelijk personage evenveel potentiële partners had - elk één.

Een mannelijke held zou zijn liefde aan Jedi Bastilla kunnen bekennen, en een vrouw zou een relatie kunnen beginnen met een veteraan uit de Mandaloriaanse oorlog en Han Solo’s ‘kloon’ Carth Onasi. Op mijn eigen manier interessant onderdeel Het spel was dat veel van de dialogen met deze personages hetzelfde bleven, ongeacht het geslacht van de held, maar het gevoel creëerden van verschillende verhalen met of zonder relatie. Ondanks het commerciële succes van het spel bleef de romantische component echter nogal onopvallend.

Ontmoet Bertram bij de Tempel van het Elementaire Kwaad

En de eerste bewuste stap naar het opnemen van LGBT-relaties in RPG's werd in hetzelfde 2003 gezet in de game Temple of Elemental Evil (Troika Games). Deze RPG valt op zichzelf op door het feit dat de mechanica bijna een exacte kopie is van de regels van het Dungeons and Dragons-bordspel, zonder grote wijzigingen. Bovendien kopieert de plot van het spel op zijn beurt een eerder geschreven 'module' met dezelfde naam, die nu als een klassieker wordt beschouwd onder fans van rollenspellen op tafelblad en migreert van de ene editie van de regels naar de andere.

Maar vanuit een romantisch perspectief is Temple of Elemental Evil interessant voor andere dingen. Ten eerste zou een van de hoofdpersonen van het spel kunnen trouwen. Vreemd genoeg is deze optie vrijwel afwezig in andere RPG’s, afgezien van het komische huwelijk onder schot in de tweede Fallout (BlacIsle).

Zelfs als de held een relatie opbouwt met iemand als dezelfde Aerie uit Baldur's Gate, wie zou dan logisch zijn om de relatie op de een of andere manier te willen formaliseren, of, zoals in het geval Drakentijdperk 2 (BioWare) Het spel bestrijkt een behoorlijk lange tijd, de kwestie van de bruiloft komt nog steeds niet ter sprake. Maar Temple of Elemental Evil valt nog meer op vanwege het feit dat het de eerste RPG was waarin de auteurs bewust de mogelijkheid introduceerden om homoseksuele relaties aan te gaan en, strikt genomen, zelfs een homohuwelijk aan te gaan. Het voorwerp van passie was in dit geval een piraat genaamd Bertram, nog steeds een van de 20 grootste homoseksuele karakters volgens GayGamer.net.

En hoewel dit soort beslissingen nu alleen maar indruk kan maken op een zeer conservatief deel van de gaminggemeenschap, werd de romantische lijn van Bertram ten tijde van de release van de game in 2003 een reden voor behoorlijk harde kritiek op het hele project.

Voor de meeste spelers wordt de schijn van homoseksuele relaties in games echter geassocieerd met een ander spel, ook gemaakt door BioWare - Jade Empire. Net als bij het idee van romantische relaties bleek de studio in dit geval niet zozeer de pioniers te zijn, maar degenen die het idee in gedachten konden brengen en het voldoende complex en interessant konden maken.

In hun spel, dat zich afspeelt in het mythische China en draait om vechtsporten, zou de hoofdpersoon een romance kunnen beginnen met een van de drie partijleden: de krijger Dawnstar, prinses Silk Fox en de zwerver Sky. Tegelijkertijd waren romances met de Sky en de Fox beschikbaar voor personages van elk geslacht, en met de Star - alleen mannelijke.

Bovendien zou een held die tegelijkertijd een relatie met Silk Fox en Dawnstar begon, mogelijk niet tussen hen kunnen kiezen, zoals andere games hem dwongen, maar hen proberen over te halen tot een trio-relatie. Hoewel het spel zelf en zijn personages uiteindelijk naar de achtergrond verdwenen en aan populariteit verloren aan meer traditionele fantasy, maakte het feit dat BioWare's pogingen om de grenzen van wat acceptabel was in het spel te verleggen tamelijk gunstig werden ontvangen, de weg vrij voor verdere ontwikkeling van het thema. van romantische relaties.

Kus van de hoofdpersoon met de lucht

Hoewel dit soort experimenten nog steeds zeldzaam was, werden RPG-romances in principe absoluut alledaags gedurende de jaren 2000. Ze volgden allemaal een soortgelijk patroon van dialoog, zijmissies en soms het vinden van specifieke items als cadeau. Bovendien gaven ze consequent de voorkeur aan mannelijke hoofdrolspelers, die bijna altijd een grote selectie aan potentiële partners hadden.

Mislukkingen en zoeken naar iets nieuws

Een uitzondering op dit principe was de game Neverwinter Nights 2 van Obsidian Entertainment, die echter om een ​​andere reden de geschiedenis van romantische relaties in RPG's inging. Ondanks het feit dat de game als geheel werd ontvangen hoge recensies, een goede kassa verzameld en zelfs een paar grote toevoegingen verworven, werd het ook door de gaminggemeenschap herinnerd als een voorbeeld van de meest mislukte liefdeslijnen in het spel.

Iedereen was teleurgesteld dat tegen de achtergrond van een diverse wereld, interessante speurtochten en veel slimme metgezellen wier levens de speler echt kon beïnvloeden, alleen, op zijn zachtst gezegd, de ongecompliceerde paladijn Casavir en de druïde Elani openstonden voor relaties. Bovendien is in feite de hele unieke liefdeslijn anders dan de gebruikelijke constructie goede relaties met een metgezel, werd teruggebracht tot een enkele dialoog vóór de beslissende slag.

Een apart voorwerp van kritiek was het feit dat Elani, volgens de plot van het spel, al tientallen jaren het dorp van de hoofdpersoon in de gaten houdt en hem letterlijk vanaf de wieg kent. Veel spelers ervaren hun relatie in dit licht als quasi-incestueus.

Elani uit Neverwinter Nights 2

Wat vooral aanstootgevend is, is dat ‘geluk zo mogelijk was’. Als je naar het oorspronkelijke idee kijkt, waarvan de sporen nog steeds aanwezig zijn in sommige dialogen, kun je zien dat Obsidian van plan was een vrij complex en gevarieerd schema van liefdeslijnen in het spel te introduceren, dat zelfs Baldur’s Gate 2 zou kunnen overtreffen.

Het aantal potentiële partners had groter moeten zijn, en omvatte de schattige dief Nishka of de kwaadaardige boswachter Bishop. Bovendien had hun relatie veel complexer moeten zijn - Bisschop en Casavir konden bijvoorbeeld jaloers zijn op de vrouwelijke heldin op elkaar, tot het punt dat ze de partij juist vanwege een gebroken hart verraadden. Zelfs in de uitgebrachte game blijkt het tweede hoofdstuk te zijn opgebouwd rond de relatie tussen de hoofdpersoon en een meisje genaamd Shandra Jarro, wat desgewenst kan lijken op een zeer ontroerend liefdesverhaal - maar helaas met een altijd tragische einde, waar de speler geen controle over heeft.

Helaas dwongen tijdgebrek en de noodzaak om veel andere verhaallijnen in het spel te passen de ontwikkelaars om deze ambitieuze plannen op te geven. Als gevolg hiervan ontwikkelde Obsidian de reputatie dat hij niet aan romantiek kon doen, wat ertoe leidde dat ze dit element in hun games helemaal achterwege lieten. nieuwste spellen– Pijlers van eeuwigheid en tirannie.

Bisschop uit Neverwinter Nights 2

Een andere reden voor deze beslissing was echter dat een aanzienlijk deel van de gemeenschap de romantische regels in games al een beetje beu was en positief reageerde op hun afwezigheid. En dit komt door de grote populariteit van de overeenkomstige plots in de twee nieuwste en grootste projecten van de Bioware-studio: de Dragon Age- en Mass Effect-trilogieën.

Er zijn nogal wat parallellen tussen deze spellen, en de sfeer van romantische relaties tussen de hoofdpersonen en hun metgezellen was geen uitzondering. In beide gevallen bleken de eerste delen van de trilogieën, respectievelijk uitgebracht in 2007 en 2009, pioniers op het gebied van volledige gendersymmetrie.

In Dragon Age: Origins had de speler toegang tot twee karakters van elk geslacht, van wie er één biseksueel was. In Mass Effect is er één potentiële partner voor Sheppard, mannelijk en vrouwelijk (Ashley Williams en Kayden Alenko), en een vertegenwoordiger van het asari-ras, Liara T'Soni, die geen aandacht besteedt aan dergelijke details.

Ashley Williams van Mass Effect

In daaropvolgende games was het systeem van relaties niet meer zo harmonieus; naast romances met metgezellen konden daar bijvoorbeeld nevenrelaties met passerende karakters ontstaan, maar de algemene koers naar maximale inclusiviteit bleef behouden.

Zowel Mass Effect als Dragon Age bevatten potentiële partners van verschillende geslachten en oriëntaties, met wie de relaties in Dragon Age, net als in oudere games, sterk worden bepaald door ras. Tegelijkertijd werd BioWare gedwongen voortdurend te balanceren tussen de wens om zoveel mogelijk in het spel op te nemen meer opties, en het handhaven van de traditionele manier om enkele ‘verboden’ in te voeren op romantiek tussen individuele metgezellen en de hoofdpersoon van ‘ongepaste’ afkomst.

Dit is het meest opvallend in het derde deel van Dragon Age - Dragon Age: Inquisition (2014), waarin van de 12 metgezellen (waaronder drie adviseurs) de roman met 8 kon beginnen, hoewel in elke specifieke playthrough een ras en geslacht werd gekozen. , heeft de speler al ongeveer de helft van de opties voor zichzelf afgesneden. Het is merkwaardig dat de derde Dragon Age het eerste spel was waarin de meest "bevoorrechte" positie vanuit het oogpunt van relaties niet een persoon was, maar een elf.

Hoofdpersoon Dragon Age: Inquisition verklaart zijn liefde voor de magiër Solas

Veel spelers waren enthousiast over al deze mogelijkheden. Maar tegelijkertijd zijn ze ook het voorwerp geworden van tamelijk consistente kritiek. Afgezien van het nogal voorspelbare homofobe gemopper, beschuldigden RPG-fans BioWare van ontheiliging van het genre.

Interessant is dat ze daarbij vaak een beroep deden op de ‘oude games’, hoewel echte romantische relaties sinds 1998 een onvermijdelijk onderdeel van het genre zijn geweest, wat voor veel critici het jaar was waarin het werd geboren. Het was deze ontevredenheid waar Obsidian Entertainment en inXile Entertainment (Torment: Tides of Numenera) op konden inspelen door alle vleugjes romantiek uit hun games te verwijderen in een poging ze "ouderwets" te laten lijken.

De echte reden voor de ontevredenheid waren de veranderingen in de games zelf. Dragon Age en vooral Mass Effect leunden sterk op de canons van de cinema in plaats van op fantasieliteratuur en tafelspellen. Dit manifesteerde zich zowel in veranderingen aan de camera en de directe game-ervaring, als in een poging om naar meer ‘Hollywood’-plots te evolueren.

Een van de componenten hiervan was de feitelijk 'verplichte' romantische lijn - veel spelers kwamen het feit tegen dat de overeenkomstige dialogen bijna spontaan begonnen toen ze simpelweg probeerden een normale relatie met hun metgezellen tot stand te brengen.

Het probleem is dat de variabiliteit van het spel, de mogelijkheid om romances te beginnen met een of ander personage, BioWare ervan weerhield elke specifieke liefdeslijn diep in de plot te verweven. De speler kon een relatie aangaan met de ene of andere held, maar dit had vrijwel geen effect op de opmerkingen van de andere personages en weerhield hem er niet van om bepaalde keuzes te maken, bijvoorbeeld wanneer dat in het tweede deel van Mass Effect nodig was. om één “vrijwilliger” van het team naar een gevaarlijke taak te sturen. En als een personage van game naar game ging, zoals Garrus Vakarian, moest zijn hart opnieuw worden gewonnen.

Dit alles leidde ertoe dat de meeste van deze relaties het gevoel van ‘fanfictie’ opriepen, een soort aanvullende inhoud die feitelijk ‘los’ van het hoofdspel bestond. En hoewel de oprechte sympathie van de speler voor dit of dat personage dit gevoel kon compenseren, waardoor hij zijn eigen beslissingen kon nemen op basis van het pure verlangen om de rol te volgen, dwong de game zelf dit op geen enkele manier.

Shepard ving Garrus en Tali op

Het meest opvallende voorbeeld hiervan is Mass Effect 3, waar BioWare voor het eerst sinds Baldur's Gate 2 een relatie tussen twee metgezellen introduceerde: Garrus en Tali'Zorah. Hun dialogen zelf kunnen heel lief en ontroerend zijn en je een uitzonderlijke sympathie voor de personages laten voelen.

Maar tegelijkertijd, als de speler zelf een affaire begint met een van dit stel, lokt hij niet alleen geen conflict uit - de relatie tussen zijn metgezellen begint eenvoudigweg niet. Deze prioriteit die aan de speler wordt gegeven ten koste van de diepte van de wereld, creëert het gevoel dat alle romantische relaties in het algemeen iets ‘frivools’ zijn. Maar de grote hoeveelheid tijd die de ontwikkelaars eraan besteden, evenals de relatief expliciete scènes die tijdens de romans ontstonden, dragen bij aan de perceptie van alle mechanica als een soort 'fanservice'.

Goddelijkheid: erfzonde

Parallel met de ontwikkeling van deze series werd in 2014 de RPG Divinity: Original Sin uitgebracht, een ander deel van de Divinity-serie, waarvan het eerste deel in 2002 werd uitgebracht. Original Sin bood een iets andere kijk op liefdesrelaties, in sommige manieren komen het dichtst in de buurt van waar spelers halverwege de jaren negentig van droomden.

In tegenstelling tot veel moderne RPG's creëer je in Divinity niet slechts één held, maar twee, die vervolgens kunnen worden vergezeld door metgezellen. Bovendien ontstaan ​​er gedurende het spel dialogen tussen deze twee helden, waardoor ze bepaalde eigenschappen van hun eigen karakter kunnen laten zien, bijna op dezelfde manier als in Ultima.

Er is geen suggestie van enige romantische relatie met de metgezellen, maar na het voltooien van het spel, afhankelijk van hoe de hoofdpersonen precies met elkaar communiceerden, kan het einde impliceren dat ze uit elkaar gingen en elkaar nooit meer ontmoetten, dat ze vrienden werden, of een hint naar iets meer.

En hoewel de directe implementatie van dit idee in Divinity bij de eerste playthrough niet voor de hand liggend lijkt en integendeel te eenvoudig bij de tweede playthrough, is de poging om te experimenteren met de weergave van een liefdeslijn ongetwijfeld de aandacht waard.

Het herinnert ons eraan dat er nog steeds ruimte is voor ontwikkeling, verbetering en creativiteit op dit belangrijke gebied van RPG’s, en geeft hoop dat studio’s, in een poging hun publiek tevreden te stellen, niet alleen hele romantische lijnen zullen weglaten, maar ook zullen proberen demonstreer ze op een nieuwe dramatische manier.

Een van de aardigste, prettigste en vaak meest verwachte feestdagen ter wereld – Valentijnsdag – staat voor de deur van ons huis. Op deze dag kun je je liefde bekennen aan iemand waar je om geeft, je wederhelft cadeaus geven en gewoon tijd samen doorbrengen. Maar de helden van de spelen weten ook hoe ze moeten liefhebben, en zondag hebben ze ook vakantie! Daarom wil ik je aan de vooravond van de vakantie graag vertellen over de beste gaming-liefdesverhalen. En het is niet zo dat deze spellen over liefde gaan, het zit erin en is niet de laatste plaats!

Wander en Mono (Schaduw van de Colossus)

Vaak laat liefde ons hele domme dingen doen. Wander is een van die personages die bereid is alles te doen omwille van zijn liefde, echt waar... Ja, Mono is echt overleden of ligt in coma, en om haar weer naar het normale leven te laten terugkeren, besloot Wander voet op de verboden landen zetten en een overeenkomst sluiten met een vormloze persoonlijkheid die hem dwong de zestien kolossen die in deze landen woonden te vernietigen. Als ze eenmaal dood zijn, zal Mono herboren worden. Zoals later bleek, was het het niet waard.

Pas op voor spoilers.

Elk gedood oor bracht Wander dichter bij zijn doel, maar veranderde hem tegelijkertijd. Uiteindelijk kwam Mono weer tot leven, maar de jongen raakte bezeten en stierf in vreselijke pijn. En dit nadat ook zijn goede vriend Agro (zijn paard) tijdens de reis overleed. En ook al is dit liefdesverhaal erg wreed, het heeft zijn plaats.

Nathan Drake en Elena Fisher (Uncharted-serie)

Nathan Drake doet ons vaak denken aan Indiana Jones en James Bond: hij is stoer, hij is altijd onderweg en hij is gewoon een onverstoorbare moordmachine. Dat is de reden waarom de vraag naar het persoonlijke leven van Nathan Drake helemaal niet ter sprake kwam tijdens de release van het eerste deel van de serie. Eigenlijk, binnen In Uncharted flirtte hij met journaliste Elena Fisher, en velen dachten dat dit allemaal zou eindigen. In het begin In Uncharted 2: Among Thieves ontmoet Drake zelfs zijn ‘liefde uit het verleden’ Chloe Fraser, die ons duidelijk vertelde: ‘Nee, Drake zal nooit van één meisje houden.’ En plotseling...

Elena Fisher kwam letterlijk halverwege het tweede deel van het spel bij ons terug en herinnerde het publiek en Nathan eraan dat ze niet was weggegaan. Elena is erg onzelfzuchtig en maakt zich grote zorgen over de situatie in de buitenwereld, wat Drake verder inspireert tot zijn heldendaden. Eigenlijk maakte onze held zich aan het einde van het tweede deel geen zorgen over de bergen van goud die het leven hem beloofde: hij hield ervan mensen te redden. En het is allemaal te danken aan Elena. In het derde deel trouwden deze twee en bewezen aan de spelers dat ze liefde hadden, hebben en zullen hebben.

Eddie en Ophelia (brutale legende)

Deze twee, die elkaar in een relatief vreemde situatie hadden ontmoet, besloten samen te reizen, net als veel andere paren, en begonnen langzaam aan elkaar te wennen. Eddie begint voor Ophelia te zorgen, wijkt praktisch niet van haar zijde... Om preciezer te zijn, dit lijkt erg op een soort studentenroman, maar er is ook ruimte voor conflicten in hun verhaal.

Na de dood van Lars begon de hoofdpersoon aan Ophelia te twijfelen. Ze begint, zoals heel vaak in het echte leven gebeurt, beledigd te raken omdat ze niet wordt vertrouwd, waarna er een pauze plaatsvindt. Ophelia springt in de Zee van Donkere Tranen en...

Ze wordt vervangen door Drowned Ophelia, die Eddie van zijn missie probeert te weerhouden. Natuurlijk dacht Eddie aanvankelijk dat dit zijn geliefde was, die onlangs in paniek was geraakt en verdween, maar later bleek dat de duistere entiteit alleen het lichaam van Ophelia had gekopieerd, en de echte ligt nog steeds in diezelfde zee. Later zal Eddie haar redden en alles komt goed. Ondanks het voor velen tamelijk bekende cliché over een happy end (als iedereen elkaar om de beurt redt en over het algemeen iedereen nog leeft/wel) is dit liefdesverhaal goed genoeg om je daaraan te herinneren.

Yuna en Tidus (Final Fantasy 10)

Eerlijk gezegd is de Final Fantasy-serie simpelweg gevuld met liefdesverhalen die onmiddellijk na het verschijnen van de helden in de serie begonnen (in het eerste deel waren er bijvoorbeeld alleen maar zielloze soldaten), maar de beste daarvan is van twee tieners in liefde - Yuna en Tidus. Veel fans merken op dat hun liefde erg op het ideaal lijkt.

Yuna en Tidus zijn het hele spel close, en vóór hun relatie waren ze gewoon goede vrienden. De scène waarin ze het naar een “next level” tillen, is een van de meest ontroerende scènes, niet alleen van de game, maar van de hele serie. Hun liefde lijkt natuurlijk, zelfs na de absurde wendingen van het verhaal, waar ik het niet over zal hebben. Aan het eind Final Fantasy 10 Tidus verdwijnt, waardoor hij verscheen Final Fantasy 10-2, waarin we spelen als Yuna: heel zelden mogen we de ontwikkeling van een liefdesrelatie zien vanuit het perspectief van het meisje, maar het is in het vervolg dat je dit allemaal zult zien. Als je wilt slagen natuurlijk.

Johnny en River (naar de maan)

Ergens aan het begin van het spel ontmoet je Anju en ontdek je dat Kafei al een hele tijd ergens verdwenen is, ondanks het feit dat hij binnenkort gaat trouwen. Anju zal de hoofdpersoon vragen hem te vinden en dit zal natuurlijk later gebeuren: Kafei zal vertellen dat hij vervloekt was en opgesloten in het lichaam van een kind, en ook het masker verloor dat hij moest dragen tijdens de huwelijksceremonie. En alles komt goed voor hen. Bovendien zouden Kafei en Anju op de dag waarop het ‘einde van de wereld’ zou plaatsvinden en alle inwoners van de stad zich zouden verspreiden in de hoop gered te worden, in de stad blijven, klaar om te sterven. elkaars armen. Stoer, maar smaakvol.

Aap en Trip (Enslaved: Odyssey naar het Westen)

Het verhaal van deze twee Enslaved: Odyssey to the West is vooral ongebruikelijk, aangezien Monkey in het begin de slaaf van Trip was. Ze deed een verband om hem heen en maakte hem tot haar slaaf, omdat ze iemand nodig had die haar tijdens de reis niet zou laten sterven. En ondanks het feit dat ze hem voordat ze hem gewoon gebruikte, na enige tijd een vonk tussen hen overgaat.

Trip geeft hem geen bevelen meer en gebruikt hem niet langer. Ze zijn partners en, het beste van alles, ze zijn al meer dan vrienden. Aap redt Trip niet omdat hij niet dood wil, maar omdat hij haar wil redden. Kortom, deze jongens vormen ook een geweldig liefdevol stel. En het spel is ook geweldig.

Herschel en Claire (professor Layton en de afgewikkelde toekomst)

Ik wil afsluiten met een spel Professor Layton and the Unwound Future, waarin veel tijd wordt besteed aan de liefde tussen de hoofdpersoon en Claire. Het begint allemaal met hoe Hershel Layton 10 jaar geleden de wetenschapper Claire ontmoet, die samen met de belangrijkste antagonist aan een tijdmachine werkt (ze weet er echter niets van). Het gaat goed met hen, en het blijkt zelfs dat Laytons themahoed ook aan Claire te danken is. Maar ze sterft terwijl ze samen met Dimitri de tijdmachine test. Sterven..?

Spoilers?

Maar in feite blijkt dat ze in deze tijdmachine 10 jaar de toekomst in is gevlogen. Na 10 jaar ontmoet hij haar bij toeval en alles lijkt in orde, maar uiteindelijk blijkt dat ze maar een bepaalde tijd in de toekomst kan zijn, en aan deze tijd is al een einde gekomen. Ondanks het feit dat hij simpelweg niet meer afscheid kon nemen en Claire kon laten gaan, kwam er een einde aan hun liefde. En dit moment is zo verdrietig dat een magere traan zelf vraagt ​​om ‘weg te komen uit je ogen’.

Vrienden! Belijd je liefde, heb elkaar lief en laat je liefde de sterkste en puurste zijn. Het is tijd voor mij om te ontspannen en mijn weekend aan mijn geliefde te geven.