(Italiaans: Vittoriano) - een monument, een symbool van een verenigd Italië. Opgericht ter ere van koning Victor Emmanuel II, tijdens wiens bewind in 1861, tijdens het Risorgimento, alle onafhankelijke Italiaanse staten verenigd werden in één koninkrijk Italië onder de heerschappij van het koninkrijk Sardinië. De Savoye-dynastie, die het koninkrijk Sardinië regeerde, werd de heersende dynastie van Italië.

Tegenwoordig Vittoriano is een tentoonstellingscomplex waar twee musea zijn gevestigd (Museo Centrale del Risorgimento en Museo Sacrario delle Bandiere), kunstgalerie, en organiseren vaak tijdelijke tentoonstellingen.

De bouw van het majestueuze monument is begonnen in 1885. De beslissing om het te bouwen werd genomen na de dood van koning Victor Emmanuel II in 1878. Het duurde een aantal jaren om via een wedstrijd de meest waardige Italiaanse architect te selecteren. Het was Giuseppe Sacconi, wiens project werd goedgekeurd door de koninklijke commissie. Als gevolg van vele jaren van kostbaar werk om het gebied vrij te maken en te versterken voor de bouw van het monument, stegen de initiële bouwkosten van 9 naar 30 miljoen lire. Dit project werd in de 19e eeuw een van de grootste voor Italië.

Voor de brede trap staan ​​bronzen sculpturen die ‘Gedachte’ en ‘Actie’ uitbeelden. Links en rechts van de trap (voor het hoofdgedeelte van de Vittoriano) bevinden zich twee fonteinen, die de twee zeeën symboliseren die Italië wassen. Het symbool van de Adriatische Zee is de Leeuw van San Marco uit Venetië, en de Tyrreense Zee wordt vertegenwoordigd door de Napolitaanse sirene Parthenope en de Romeinse wolvin.

De trap leidt naar het Altaar van het Vaderland, waar de as ligt van een onbekende soldaat die omkwam in de Eerste Wereldoorlog. In het midden van de uitstekende voorkant van het altaar staat een standbeeld van de godin Roma. Aan de linkerkant ervan staan ​​allegorische bas-reliëfs afgebeeld arbeidsactiviteit(bas-reliëfs van landbouw, veeteelt, oogst, druivenoogst, irrigatie). Rechterkant gegeven aan allegorische beelden van patriottisme en liefde voor het vaderland.

Van bovenaf kroont het Altaar van het Vaderland paard sculptuur Koning Victor Emmanuel II. Beeldhouwer Enrico Chiaradia begon in 1889 met het maken van het bronzen monument, maar voltooide het werk niet, aangezien hij stierf in 1901. Na zijn dood werkte Emilio Gallori aan het beeld, en het werd in 1911 geïnstalleerd. De sokkel van het monument is omgeven door 14 beelden die 14 steden van Italië vertegenwoordigen.

aanwijzing: Als u een goedkoop hotel in Rome wilt vinden, raden wij u aan deze speciale aanbiedingen-sectie te raadplegen. Meestal bedragen kortingen 25-35%, maar soms oplopen ze tot 40-50%.

Een neoklassieke portiek met Korinthische zuilen vormt het belangrijkste monumentale deel van de Vittoriano. Het wordt aan weerszijden geflankeerd door twee uitbreidingen in antieke stijl, die worden gekroond door bronzen quadriga's van de gevleugelde Victoria, de godin van de overwinning. De beeldhouwers Paolo Bartolini en Carlo Fontana werkten aan de quadriga's. Het linkerbeeld is de personificatie van de Eenheid en op het fronton staat de inscriptie “Eenheid van het Moederland”, en het rechterbeeld symboliseert Vrijheid en de inscriptie luidt “Vrijheid van Burgers”. De fries bovenaan de neoklassieke portiek is versierd met beelden die de 16 regio's van Italië symboliseren.

4 juni 1911 Italië vierde 50 jaar eenwording en de opening van het Vittoriano-monument viel samen met deze datum. Koning Victor Emmanuel III opende het complex met een grote menigte mensen in een plechtige sfeer.

- groepsrondleiding (tot 10 personen) voor een eerste kennismaking met de stad en de belangrijkste bezienswaardigheden - 3 uur, 31 euro

- dompel jezelf onder in de geschiedenis Het oude Rome en bezoek de belangrijkste monumenten uit de oudheid: het Colosseum, het Forum Romanum en de Palatijn - 3 uur, 38 euro

- geschiedenis van de Romeinse keuken, oesters, truffel, paté en kaas tijdens een excursie voor echte fijnproevers - 5 uur, 45 euro

Adres: Italië, Rome, Piazza Venezia
Begin van de bouw: 1885
Voltooiing van de bouw: 1911
Architect: Giuseppe Sacconi
Coördinaten: 41°53"41,3"N 12°28"58,6"E

Alle Romeinse gidsen die in reisbureaus werken of gewoon parttime werken in excursiebussen, waarvan er een groot aantal door Rome reizen, zijn het over slechts één mening eens: er zijn veel, zelfs heel veel, monumenten in de 'eeuwige stad' .

Altaar van het vaderland vanuit vogelperspectief

…Ze vertellen verschillende verhalen over de monumenten zelf, ondanks hun geschiedenis en algemeen aanvaarde feiten: elke gids heeft zijn eigen kijk op dit of dat historische en architectonische monument. Het enige dat onder hen opvalt is het Altaar van het Vaderland, bij het zien waarvan alle gidsen, als ze geboren zijn en in Rome wonen, plotseling hun voorheen 'vechtende' en opgewekte stemming in het Italiaans veranderen en een aantal onverstaanbare woorden uiten zinnen, en laat toeristen zelf een bepaalde conclusie trekken over dit Romeinse monument.

Wat is de reden voor deze houding van Italianen tegenover enorm gebouw, gelegen aan het Venetiaanse Plein? Om precies te zijn, naar het gebouw dat bijna de hele ruimte van Piazza Venezia besloeg, gelegen op de helling van de legendarische Capitol Hill? Misschien gebeurde er iets vreselijks, of onaangenaams en vernederends voor de Romeinen op de plaats van het Altaar van het Vaderland? Als we een beetje vooruitkijken, moet gezegd worden dat er geen vreselijke gebeurtenissen hebben plaatsgevonden bij het Altaar van het Vaderland of op de plaats van constructie. Het is alleen zo dat Italianen zeer veeleisende mensen zijn, vooral als het gaat om monumenten en sculpturen die relatief recent zijn gebouwd. Hoe zou het ook anders kunnen als de oorspronkelijke bewoners van Rome elke dag het majestueuze Forum Romanum, de Thermen van Caracalla en andere even wereldberoemde bezienswaardigheden kunnen zien die in die tijd zijn gebouwd. oude tijden? Natuurlijk wilden architecten en beeldhouwers, die het project in de 19e eeuw ontwikkelden, iets gedenkwaardigs en moois bouwen in de 'eeuwige stad', maar hoe ze dat deden, staat iets lager...

Uitzicht vanaf Piazza Venezia

Altaar van het vaderland: ontwerp en constructie

Zoals hierboven al vermeld, begon de bouw van het Altaar van het Vaderland aan het einde van de 19e eeuw, meer bepaald in 1885. De auteur van het project was Giuseppe Sacconi, die blijkbaar werd achtervolgd door de oude ruïnes van Rome, gebouwd in Empire-stijl. Het is om deze reden dat het toekomstige monument volgens Sacconi “niet te veel moet opvallen” en de aandacht moet trekken met luxueuze zuilen, sculpturen en diverse ensembles die kenmerkend zijn voor gebouwen die vóór onze jaartelling zijn gebouwd.

Het monument kreeg na de bouw de naam ‘Altaar van het Vaderland’. Het punt is dat de constructie van verschillende zuilen, sculpturen en twee fonteinen bij het majestueuze gebouw, dat nu twee musea herbergt, spandoeken van de marine en het Risorgimento, duurde tot 1911. Volgens het oorspronkelijke idee moest het een monument zijn dat de eenwording van Italië symboliseerde. Bovendien was Vittoriano, met zijn enorme omvang en ‘klassieke’ vormen voor het oude Rome, volgens architecten en historici uit die periode, eenvoudigweg verplicht om voor altijd in de nagedachtenis van zijn nakomelingen de naam van de koning van Italië, Victor Emmanuel II, achter te laten. .

Uitzicht op het altaar van het vaderland vanaf de Via dei Fori Imperiali

Voor de constructie van dit bouwwerk hebben de architect en de bouwers, die zo hartstochtelijk spraken in hun toespraken over de historische en architecturale monumenten van Rome, zonder de minste aarzeling of twijfel... een heel blok gesloopt. Een wijk gebouwd in de Middeleeuwen en bestaande uit verschillende paleizen en luxe huizen gebouwd in renaissancestijl. Vittoriano kon niet snel gebouwd worden; er moesten te veel dingen aan het monument worden toegevoegd, zodat het niet onopgemerkt zou blijven door de Romeinen zelf en de gasten van de stad. Er werd actief gewerkt tot 1901. Toen werden, zoals u weet, bijna alle landen bij de Eerste betrokken Wereldoorlog, en er werd besloten de bouw een tijdje stop te zetten.

Het enorme bouwwerk, waarin geschiedenis en de ‘moderne’ kijk van de architect met elkaar verweven zijn, werd in 1911 voor het eerst geopend. De afmetingen waren werkelijk enorm: 135 x 130 meter.

De Italiaanse Eenwordingsdag is de grootste feestdag, dus voor dit jubileum werd een monument voor Victor Emmanuel II opgericht boven het nieuwe monument van de hoofdstad. Er is ook een apart, zij het klein, verhaal aan verbonden. Ze besloten het niet in brons te gieten of uit marmer te snijden. Om het te maken, keken de beeldhouwers in de Engelenburcht. Ja, ja, tegen het gebouw op het dak waarvan de aartsengel Michaël in 590 neerdaalde. Naar het gebouw dat Rome meer dan eens redde van de invasie van barbaren en vandalen. De kanonnen werden zonder veel ceremonieel uit het kasteel verwijderd en omgesmolten tot een standbeeld van de grote Victor Emmanuel II.

Uitzicht op het graf van de onbekende soldaat

Altaar van het vaderland: de 20e eeuw begint...

Daarna in de velden bloedige gevechten De laatste salvo's van de kanonnen stierven uit tijdens de Eerste Wereldoorlog en er werd besloten om het Altaar van het Vaderland aan Vittoriano toe te voegen. Het Altaar van het Vaderland, dat later bekend werd als het hele complex, is het graf van een onbekende soldaat die sneuvelde in een van de veldslagen van de Eerste Wereldoorlog. Dit was opnieuw een grootse opening van het monument, die plaatsvond in een tijd dat 's werelds eerste fascist, Benito Mussolini, aan de macht was.

Deze dictator vond het monument niet groot genoeg en niet helemaal af. Onder hem voegden verschillende beeldhouwers verschillende bronzen details toe aan het architecturale ensemble, dat volledig overeenkwam met de smaak en voorkeuren van een van de despoten van de 20e eeuw. In 1935 werd het monument opnieuw... plechtig geopend. Nu ze het het Altaar van het Vaderland begonnen te noemen, is waarschijnlijk iedereen al vergeten waarom en ter ere van wie dit gigantische monument werd opgericht.

Standbeeld van Victor Emmanuel II

Altaar van het Vaderland vandaag

De inheemse bevolking houdt echter, op zijn zachtst gezegd, niet van dit monument, zoals veel gezaghebbende architecten, en noemt het een betekenisloze stapel details. Hoewel het eerlijk gezegd de moeite waard is om op te merken dat het Altaar van het Vaderland, dat het grootste deel van het Venetiaanse plein in Rome beslaat, de aandacht trekt van talloze toeristen. Ze bewonderen vooral de twee fonteinen. Trouwens, elk van deze fonteinen symboliseert een van de zeeën: de Tyrreense en de Adriatische Zee. De fonteinen zijn gewetensvol door beeldhouwers gemaakt, er zit niets overbodigs in en ze gaan echt niet verder dan het 'raamwerk' van de oude stijl.

Het is waar dat het enorme monument van Rome vaak gesloten is vanwege restauratie en schoonmaak: er zijn te veel verschillende kleine onderdelen die van tijd tot tijd worden vernietigd of eenvoudigweg verstopt raken. Maar deze omstandigheid hindert de gasten niet " eeuwige stad» bezoek het Altaar van het Vaderland. Misschien omdat er heel dichtbij een parkeerplaats is voor toeristenbussen, in de buurt waar je het beroemde Forum van Trajanus kunt bewonderen?

De Vittoriano is een monumentaal gebouw. Op het dak bevindt zich een uitstekend, maar betaald observatiedek, dat bereikbaar is via een lift achter het gebouw. De toegang tot Vittoriano is gratis. Linksboven bevindt zich een gratis observatiedek met uitzicht op het Colosseum.

Het Vittoriano-monument staat op een helling, versierd met een slanke colonnade. Dit grandioze complex bestendigde de glorie van Victor Emmanuel II - nationale held, de eerste koning van het verenigde onafhankelijke koninkrijk Italië.

Vader van het vaderland, "Padre Della Patria" - gegraveerd op het koninklijke graf in . Italianen koesteren de herinnering aan de grote koning, maar hun houding tegenover het Vittoriano-monument is ambivalent. Vanwege zijn te pretentieuze en pompeuze uiterlijk noemen de Romeinen het "valse kaken", "open piano", "bruidstaart".

Bouw

Het monument werd gebouwd van 1885 tot 1911, de auteur van het project was Giuseppe Sacconi. De architect nam de grootste eeuwenoude gebouwen als model: de Tempel van Fortuin uit Praeneste en het Hellenistische Pergamonaltaar. Vittoriano werd het grootste monumentale gebouw van zijn tijd. Een aantal oude gebouwen op Piazza Venezia – een heel blok – werd gesloopt voor de bouw. Het heldere "paleis" van Bottisch marmer besloeg met zijn omvang bijna het hele gebied.

De feestelijke opening vond plaats in 1911. Na deze gebeurtenis werd er doorgewerkt tot 1935.

Ruiterstandbeeld van Victor Emmanuel II

Voor de gevel van het complex staat een ruitermonument voor de Vader des Vaderlands - Victor Emmanuel II. Om dit beeld te maken, werden kanonnen uit de Engelenburcht verwijderd en werd er een beeldhouwwerk uit gegoten. De auteur van het monument was Angelo Zanelli.

In het midden van de richel staat een beeldhouwwerk van de godin Roma, aan de zijkanten van het bas-reliëf staan ​​allegorische afbeeldingen. Aan de linkerkant: Arbeid, Landbouw, Oogst, Veehouderij, Irrigatie en Druivenoogst, waarna het gevleugelde genie van de Arbeid, gevolgd door de Industrie, de triomfantelijke ploeg bestijgt. Rechts: Liefde voor het Vaderland, 3 vrouwen die de kransen van Rome dragen, gevolgd door de vaandels van de legioenen; triomfwagen van liefde voor het vaderland en de held; heilig vuur Vaderland.

Rond het monument staan ​​6 sculpturen die de waarden van de Italianen belichamen: gedachte, actie, toestemming, kracht, opoffering, recht.

Portiek

De basis van de Vittoriano-compositie is een neoklassieke portiek met kolommen van de Korinthische orde. Aan beide zijden grenzend aan rechthoekige pronaos, op de bovenste platforms waarvan twee quadriga's zijn geïnstalleerd. De auteur van de linker quadriga is Carlo Fontana; de rechter strijdwagen is gebeeldhouwd door Bartolini. De beelden boven de kolommen op de fries symboliseren de 16 Italiaanse regio's.

Het observatiedek op de zolderverdieping tussen de pronaos wordt de “Terrace Quadrig” genoemd. Vanaf dit terras kun je het hele Piazza Venezia, de Via del Corso, het Capitool zien (alle Romeinse bezienswaardigheden die vanaf hier te zien zijn, staan ​​aangegeven op speciaal geïnstalleerde tribunes).

Altaar van het vaderland

Het hart van Vittoriano wordt beschouwd als het “Altaar van het Vaderland” - een gedenkteken gelegen in het uitstekende deel van het monument, onder het standbeeld van de godin Roma. Binnen in het altaar bevindt zich het graf van de onbekende soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Het hele Vittoriano-complex wordt vaak het ‘Altaar van het Vaderland’ genoemd, hoewel de officieel erkende naam het Nationaal Monument van Vittorio Emmanuel II is.

Er zijn twee musea in het centrale deel van Vittoriano: Centraal Museum Risorgimento, gewijd aan de eenwording van Italië, en de Tempel van Vlaggen (Sacrario delle bandiere) - een tentoonstelling van de spandoeken van de marine.

Je leert meer over andere bezienswaardigheden in Rome vanuit mijn gids.

Monument voor Victor Emmanuel II- de achtste heuvel van Rome. Het wordt vaak bekritiseerd vanwege zijn stralende witheid, vanwege zijn omvang, vanwege zijn talloze beelden, vanwege het feit dat het op zo arrogante wijze het Forum van Trajanus overspoelt en het Forum Romanum en het Capitool blokkeert.

Het monument zou niet minder een man uit het Augustus-tijdperk hebben geschokt dan hijzelf Victor Emmanuel, die naar verluidt een bescheiden man was. Het Brescia-marmer waarvan het is gemaakt, is tijdloos. Het verhaal gaat dat toen dit monument werd gebouwd, de premier een plaatsvervanger uit Brescia was en dat het marmercontract zijn ministeriële positie voor meer dan een kwart eeuw veiligstelde.

Het project is ontworpen door Giuseppe Sacconi in de Empire-geest van de oude Romeinse architectuur. De bouw duurde van 1885 tot 1935. Onderdeel van het monument is een twaalf meter hoog bronzen ruiterstandbeeld van de koning. Daaronder bevindt zich het Graf van de Onbekende Soldaat, het zogenaamde ‘Altaar van het Vaderland’.

Als je de Sint-Pietersbasiliek of het Janiculum nadert en naar beneden kijkt in de richting van het Capitool, zul je verbaasd zijn hoe dit besneeuwde veld afsteekt tegen de achtergrond van Rome, hoe helder en duidelijk zichtbaar tegen de achtergrond de bronzen figuur van de koning die de pauselijke staat afschafte en de paus van Quirinale naar het Vaticaan verdreef. Waarschijnlijk wilden de mensen die dit monument bedachten dat de paus, gevangengezet in het Vaticaan, dit symbool van een verenigd Italië altijd voor zijn ogen zou hebben, en daarom Vittoriano Het is zo enorm groot.

Het paleis beklimt deze allegorie, die tonnen weegt, en schokt ook iedereen met de enorme hoeveelheid investeringen nationale identiteit. Het lijkt op een mars uit Aida, gemaakt van marmer. Een van de wachtwoorden van het Risorgimento waren de woorden "Viva Verdi!"; De achternaam van de componist kan worden ontcijferd als "Vittorio Emmanuele Re D" Italia."

En bovenaan Victor Emanuel II- een luxueuze snor, een helm met veren, een zwaard, - zittend te paard met de zegevierende blik van de eeuwige Caesar.

In de stapel stenen die het monument voorstelt, vind je het Risorgimento Museum.

De paus, Pius IX, was achtenzeventig jaar oud toen de pauselijke staat bedreigd begon te worden door het leger van een verenigd Italië. Hij was knap en toonbaar; in zijn jeugd probeerde hij zich bij de bewaker aan te sluiten, maar hij werd niet geaccepteerd vanwege zijn vatbaarheid voor epilepsie.

De goedhartige Pius VII richtte zijn gedachten op de Kerk, en de jonge Giovanni Mastai-Ferretti werd een ijverige predikant, een onvoorspelbare en geïnspireerde prediker. Ze zeggen dat hij nooit een enkel boek heeft gelezen, maar zijn vroomheid kende geen grenzen.

Hij zette zich in voor de armen en kende de Romeinse sloppenwijken goed. Hij werd paus op vierenvijftigjarige leeftijd, en nooit meer verscheen zo'n knappe paus in een witte soutane op het balkon van het Quirinaal om het volk na het conclaaf te zegenen.

Er woedde een revolutie in Europa, en aanvankelijk werd Pius IX gezien als een liberale paus die de vervallen pauselijke staat wilde hervormen, spoorwegen en zelfs kranten toestaan. Bovendien was hij een soort Harun - al - Rashid - vermomd terwijl hij sloppenwijken en gevangenissen bezocht.

Er zijn een groot aantal verhalen over hem: hoe hij ooit zijn rijtuig stopte, een gewonde Jood oppakte en hem naar het Quirinaal bracht; hoe ik een brief aan mezelf schreef namens een gevangengenomen crimineel. De mensen hielden twee jaar lang van hun Pio Nono (vrome negende), waarna er een revolutie uitbrak in Rome, de secretaris van het pausdom werd vermoord en de geschokte en bange paus de stad ontvluchtte.

Hij keerde terug onder de bescherming van de Franse bezetter als een veranderd, bedroefd man, maar nog steeds vriendelijk, nog steeds een toonbeeld van vroomheid. Hij hoopte nog steeds op goedkeuring van het volk. Er bleef echter geen spoor meer over van zijn vroegere populariteit; nu gingen er zelfs geruchten dat hij een boos oog had. De paus droeg de zorg voor zijn staat tijdelijk over aan zijn assistenten en wijdde zich uitsluitend aan geestelijke zaken.

In 1870 werd het Franse leger uit Rome teruggeroepen om tegen Pruisen te vechten, en het leger van Victor Emmanuel bereidde zich, met de sympathie en steun van het hele land, al voor om de stad binnen te vallen en Rome tot hoofdstad van het jonge Italië te maken. Er werden andere steden voorgesteld, wat een poging was om een ​​direct conflict met de paus te vermijden, maar de keuze voor Rome was onvermijdelijk. Tot voor kort kon Pius dat niet geloven Heilige Maagd, vanwege de integriteit waarvan hij altijd heeft gepleit in theologische gesprekken, zal toelaten dat zijn troon van hem wordt weggenomen. Maar de dag kwam dat hij het Quirinaal voor altijd verliet en het Italiaanse leger de stad binnenkwam zonder enig bloedvergieten.

De arme Victor Emmanuel, een norse soldaat van vijftig, gesteund door zijn zonen, de laatste Europese koning die voor zijn vijand zorgde zoals hij bijvoorbeeld voor de Oostenrijkers zorgde, was een vrome katholiek.

Op een dag vertelde hij premier Cavour dat hij met hem mee zou lopen naar de poorten van Rome, maar geen stap verder zou zetten. Hij liet nooit toe dat er iets werd aangeraakt in de kamer van de paus in het Quirinaal. Kruisbeelden en andere heilige relikwieën bleven daar achter, zoals op de dag dat Pius IX het Quirinaal verliet en in ‘gevangenschap van het Vaticaan’ ging. Wat het hart van de religieuze monarch vooral pijn deed, was dat ze hem begonnen te vergelijken met de Antichrist, en hij werd gedwongen zijn hoofd te buigen onder de hagel van vloeken waarmee Pius hem overstelpte.

De paus en de koning hadden veel gemeen, ook al waren er enkele aspecten in het leven van Victor Emmanuel die de paus misschien niet leuk zou hebben gevonden. Niettemin waren het dezelfde soort mensen: eenvoudig, eerlijk, vroom. De paus schreef hem, ondanks het feit dat hij de ‘roverskoning’ vervloekte, beleefde en vriendelijke persoonlijke brieven. Op zijn beurt beëindigde de vorst zijn berichten met een verzoek om de zegen van de paus! Natuurlijk kon Pius geen zegen geven, maar hij beloofde voor de koning te bidden. Deze vreemde relatie duurde acht jaar en het hoogtepunt viel samen dodelijke ziekte Victor Emmanuel.

De paus werd gevraagd het verbod op excommunicatie op te heffen, zodat de koning nog een laatste troost kon krijgen. Pius of zijn adviseurs stemden ermee in dit te doen, op voorwaarde dat de koning een document ondertekende waarin zijn volledige onderwerping aan de Heilige Stoel en het herstel van de rechten van de paus werd bevestigd. Victor Emmanuel weigerde dit te doen. De paus stuurde met tranen in zijn ogen zijn persoonlijke aalmoezenier naar het Quirinaal en beval dat de koning van zijn straf zou worden ontheven en de communie zou krijgen als hij op zijn minst mondeling de vereiste verklaring zou afleggen. De ministers stonden de gezant van de paus niet toe de koning te zien, misschien uit angst dat Victor Emmanuel, die zo terughoudend was om Rome binnen te komen, vóór zijn dood zwakte zou tonen.

25 september 2018

Een van de beroemdste bezienswaardigheden in Rome is het enorme sneeuwwitte monument op Piazza Venezia, aan de voet van de Capitolijn. Dit is de Vittoriano, een majestueus marmeren monument opgericht ter ere van Victor Emmanuel II, de eerste koning van een verenigd Italië. Het trekt de aandacht van duizenden toeristen die nooit ophouden de grootsheid, plechtigheid en unieke schoonheid ervan te bewonderen, maar niet alle Italianen behandelen het met zoveel enthousiasme. Volgens omwonenden ziet het monument er belachelijk uit vergeleken met andere gebouwen en past het niet in het stedelijke landschap van de hoofdstad. Hoewel... er zijn andere redenen voor deze houding tegenover hem.

Voor degenen die op zijn minst een beetje bekend zijn met Rome en de Romeinen, zal het waarschijnlijk geen geheim zijn dat de inwoners van de hoofdstad een ambivalente houding hebben tegenover dit prachtige bouwwerk en er zelfs bijnamen voor hebben bedacht. Vittoriano, ook wel bekend als het Altaar van het Vaderland, wordt minachtend een ‘typemachine’, een ‘belachelijke bruidstaart’ en zelfs een ‘valse kaak’ genoemd! De Romeinen zijn geweldige uitvinders en grappenmakers - dat is een feit, maar we blijven genieten van de schoonheid van dit monument en willen je iets vertellen over de geschiedenis en architectuur ervan.

Victor Emmanuel II en zijn rol in de geschiedenis van Italië

Victor Emmanuel II, een vertegenwoordiger van de Savoye-dynastie, speelde een zeer belangrijke rol in de geschiedenis van Italië. Hij was het, die van nature een moedige en voorzichtige man was, die er tijdens talloze oorlogen en diplomatieke missies in slaagde terug te keren en de landen van Italië tot één staat te verenigen. Lees meer over de eenwording van Italië In 1861 nam Victor Emmanuel II, volgens de resultaten van een volksstemming, de titel van koning aan, waarmee hij de geschiedenis inging als de eerste koning van het verenigde koninkrijk Italië.
Na de dood van de heerser werd in 1878 besloten een monument op te richten ter ere van de Vader van het Vaderland, dat niet alleen de koning, maar ook de hele periode van het Risorgimento moest verheerlijken.

Belangrijke informatie

Risordimento is een term die wordt gebruikt om te definiëren historische periode van 1815 tot 1861 en gekenmerkt door de strijd van het Italiaanse volk tegen buitenlandse overheersing en de terugkeer van Italiaanse gebieden.

In het centrale deel van Vittoriano staat het Altaar van het Vaderland, het werk van de Italiaanse beeldhouwer Angelo Zanelli. De bas-reliëfs die het monument sieren, symboliseren werk en liefde voor het vaderland. De centrale compositie is een beeld van de godin Roma, geplaatst op een gouden achtergrond, de personificatie van Rome. Het brandt hier eeuwige vlam en er is een erewacht die het graf bewaakt van een onbekende soldaat die tijdens de Eerste Wereldoorlog is omgekomen. Hier zie je op een hoge sokkel een monumentaal ruiterstandbeeld van Victor Emmanuel II, zittend op zijn paard.