Kleine Masha wilde heel graag volwassen worden. Erg. Maar ze wist niet hoe ze dat moest doen. Ik heb alles geprobeerd. En ik liep in de schoenen van mijn moeder. En ze zat in de kap van mijn grootmoeder. En ze deed haar haar zoals dat van tante Katya. En ik heb kralen gepast. En ze legde het horloge op haar hand.

Niets werkte. Ze lachten haar alleen maar uit en maakten grapjes over haar.

Op een dag besloot Masha de vloer te vegen. En veegde het. Ja, ze veegde het zo goed dat zelfs mijn moeder verrast was:

- Masjenka! Word jij echt groot bij ons?

En toen Masha de afwas deed en droogdeegde, was niet alleen haar moeder, maar ook haar vader verrast. Hij was verrast en zei tegen iedereen aan tafel:

“We hebben niet eens gemerkt hoe Maria bij ons is opgegroeid.” Hij veegt niet alleen de vloer, maar wast ook de afwas.

Nu noemt iedereen kleine Masha groot. En ze voelt zich volwassen, ook al loopt ze rond in haar kleine schoentjes en korte jurkje. Geen kapsel. Geen kralen. Geen horloge.

Blijkbaar zijn zij niet degenen die de kleintjes groot maken.

Haastig mes

Mitya verkleinde de stok, verkleinde hem en gooide hem weg. Het bleek een schuine stok te zijn. Ongelijk. Lelijk.

- Hoe komt dat? - Vraagt ​​Mitya's vader.

‘Het mes is slecht,’ antwoordt Mitya, ‘het snijdt scheef.’

“Nee”, zegt de vader, “het mes is goed.” Hij heeft gewoon haast. Geduld moet geleerd worden.

- Hoe? - vraagt ​​Mitya.

‘En zo,’ zei de vader.

Hij nam de stok en begon het beetje bij beetje, beetje bij beetje, zorgvuldig te plannen.

Mitya begreep hoe hij een mes geduld moest leren, en hij begon ook beetje bij beetje, beetje bij beetje, voorzichtig te snijden.

Lange tijd wilde het haastige mes niet gehoorzamen. Hij had haast: hij probeerde af en toe willekeurig uit te wijken, maar dat lukte niet. Mitya dwong hem geduld te hebben.

Het mes werd goed in het snijden. Zacht. Mooi. Gehoorzaam.

Eerste vis

Yura woonde in een groot en vriendelijk gezin. Iedereen in dit gezin werkte. Alleen Yura werkte niet. Hij was nog maar vijf jaar oud.

Eens ging Yurina's familie vis vangen en vissoep koken. Ze vingen veel vis en gaven die allemaal aan oma. Yura ving ook één vis. Kemphaan. En ik heb het ook aan mijn grootmoeder gegeven. Voor vissoep.

Grootmoeder kookte vissoep. De hele familie aan de oever ging rond de pot zitten en begon hun oren te prijzen:

“Daarom is onze vissoep heerlijk omdat Yura een enorme kemphaan heeft gevangen.” Daarom is onze vissoep vet en rijk, want vissoep is vetter dan meerval.

En ook al was Yura klein, hij begreep dat de volwassenen een grapje maakten. Is er veel winst te behalen met een klein penseel? Maar hij was nog steeds blij. Hij was blij omdat zijn kleine vis in het oor van de grote familie zat.

Pichugin-brug

Op weg naar school praatten de kinderen graag over hun heldendaden.

Het zou mooi zijn, zegt iemand, om een ​​kind in een brand te redden!

Zelfs het vangen van de grootste snoek is goed, de tweede droomt. - Ze zullen het meteen ontdekken.

Het beste is om als eerste naar de maan te vliegen, zegt een derde. “Dan zullen alle landen het weten.”

Maar Syoma Pichugin dacht nergens aan. Hij groeide op als een rustige en stille jongen.

Net als alle kinderen ging Syoma graag naar school langs de korte route over de Bystryanka-rivier. Deze kleine rivier stroomde langs steile oevers en het was erg moeilijk om eroverheen te springen.

Vorig jaar bereikte een schooljongen de andere oever niet en viel. Ik lag zelfs in het ziekenhuis. En deze winter staken twee meisjes de rivier over op het eerste ijs en struikelden. We werden nat. En er werd ook veel geschreeuwd.

Het werd de jongens verboden de korte route te nemen. Hoe lang kun je gaan als er een korte is!

Dus besloot Syoma Pichugin de oude wilg van deze oever naar die oever te laten vallen. Zijn bijl was goed. Grootvader heeft gebeiteld. En hij begon met hen de wilg te hakken.

Dit bleek geen gemakkelijke opgave. De wilg was erg dik. Je kunt hem niet met twee personen pakken. Pas op de tweede dag stortte de boom in. Het stortte in en lag aan de overkant van de rivier.

Nu was het nodig om de takken van de wilg af te snijden. Ze kwamen onder de voeten en maakten het moeilijk om te lopen. Maar toen Syoma ze afsneed, werd lopen nog moeilijker. Er is niets om aan vast te houden. Kijk maar, je zult vallen. Vooral als het sneeuwt.

Syoma besloot een reling van palen te installeren.

Grootvader hielp.

Het bleek een goede brug te zijn. Nu begonnen niet alleen de jongens, maar ook alle andere bewoners over een korte weg van dorp naar dorp te lopen. Zodra iemand een omweg maakt, zullen ze hem zeker vertellen:

Waarom ga je tien kilometer verderop om gelei te slurpen! Ga rechtdoor over de Pichugin-brug.

Dus begonnen ze hem bij de achternaam van Semina te noemen: Pichugin Bridge. Toen de wilg begon te rotten en het gevaarlijk werd om erop te lopen, bouwde de collectieve boerderij een echte brug. Gemaakt van goede houtblokken. Maar de naam van de brug blijft hetzelfde: Pichugin.

Al snel werd ook deze brug vervangen. Ze begonnen de snelweg recht te trekken. De weg liep door de Bystryanka-rivier langs hetzelfde korte pad waarlangs de kinderen naar school renden.

De grote brug werd gebouwd. Met gietijzeren balustrades. Dit had een luide naam kunnen krijgen. Beton, laten we zeggen... Of iets anders. En iedereen noemt het op de oude manier: Pichugin Bridge. En het komt niet eens bij iemand op dat deze brug anders genoemd zou kunnen worden.

Dit is hoe het gebeurt in het leven.

Hoe Misha zijn moeder te slim af wilde zijn

Misha's moeder kwam na het werk thuis en vouwde haar handen:

Hoe is het jou, Mishenka, gelukt om een ​​fietswiel af te breken?

Het, mama, brak vanzelf af.

Waarom is je shirt gescheurd, Mishenka?

Zij, mama, scheurde zichzelf uiteen.

Waar is je andere schoen gebleven? Waar ben je het kwijtgeraakt?

Hij, mama, is ergens verdwaald.

Toen zei Misha’s moeder:

Wat zijn ze allemaal slecht! Zij, de schurken, moeten een lesje leren!

Hoe? - vroeg Misha.

‘Heel simpel,’ antwoordde mijn moeder. - Als ze hebben geleerd zichzelf te breken, zichzelf uit elkaar te rukken en zelf te verdwalen, laat ze dan leren zichzelf te herstellen, zichzelf dicht te naaien, zichzelf te vinden. En jij en ik, Misha, zullen thuis zitten wachten tot ze dit allemaal doen.

Misha ging bij de kapotte fiets zitten, in een gescheurd shirt, zonder schoen, en dacht diep na. Blijkbaar had deze jongen iets om over na te denken.

WHO?

Drie meisjes hadden ooit ruzie over wie van hen de beste eerste-klasser zou zijn.

‘Ik zal de beste leerling van het eerste leerjaar zijn’, zegt Lucy, ‘omdat mijn moeder al een schooltas voor me heeft gekocht.’

Nee, ik zal de beste eerste-klasser zijn,’ zei Katya. - Mijn moeder naaide een uniformjurk voor me met een wit schort.

Nee, ik... Nee, ik', argumenteert Lenochka met haar vrienden. - Ik heb niet alleen een schooltas en een etui, niet alleen een uniformjurk met een wit schort, ze gaven me ook twee witte linten in mijn vlechten.

De meisjes maakten zo ruzie, ze maakten ruzie - ze werden hees. Ze renden naar hun vriend. Aan Masja. Laat haar zeggen wie van hen de beste eerste-klasser zal zijn.

Ze kwamen naar Masha en Masha zat bij haar ABC-boek.

'Ik weet het niet, meiden, wie de beste eerste-klasser zal zijn,' antwoordde Masha. - Ik heb geen tijd. Vandaag moet ik nog drie letters leren.

Waarom? - vragen de meisjes.

En dan, om niet de slechtste te zijn, de allerlaatste eerste-klasser,’ zei Masha en begon het inleidingsboek opnieuw te lezen.

Lucy, Katya en Lenochka werden stil. Er was geen discussie meer over wie de beste eerste-klasser zou zijn. En dus is het duidelijk.

Nadya kon niets doen. Grootmoeder kleedde Nadya aan, trok schoenen aan, waste haar, kamde haar haar.

Moeder gaf Nadya water uit een kopje, gaf haar te eten met een lepel, bracht haar in slaap en wiegde haar in slaap.

Nadya heeft er van gehoord kleuterschool. De vriendinnen zijn er heerlijk aan het spelen. Ze dansen. Ze zingen. Ze luisteren naar verhalen. Goed voor kinderen in de kleuterklas. En Nadenka zou daar gelukkig zijn geweest, maar ze brachten haar daar niet heen. Ze accepteerden het niet!

Oh!

Nadya huilde. Mama huilde. Oma huilde.

Waarom heb je Nadenka niet toegelaten tot de kleuterschool?

En op de kleuterschool zeggen ze:

Hoe kunnen we haar accepteren als ze niet weet hoe ze iets moet doen?

Grootmoeder kwam tot bezinning, moeder kwam tot bezinning. En Nadya betrapte zichzelf. Nadya begon zich aan te kleden, haar schoenen aan te trekken, zich te wassen, te eten, te drinken, haar haar te kammen en naar bed te gaan.

Toen ze dit op de kleuterschool hoorden, kwamen ze zelf Nadya halen. Ze kwamen en brachten haar naar de kleuterschool, aangekleed, met schoenen aan, gewassen en gekamd.

1 - Over het busje dat bang was in het donker

Donald Bisset


Een sprookje over hoe moederbus haar busje leerde niet bang te zijn in het donker... Over het busje dat bang was in het donker lees Er was eens een busje op de wereld. Hij was knalrood en woonde met zijn vader en moeder in de garage. Elke ochtend...

2 - Drie katjes

Suteev V.G.

Een kort sprookje voor de kleintjes over drie onrustige katjes en hun grappige avonturen. Kleine kinderen zijn dol op korte verhalen met afbeeldingen, daarom zijn de sprookjes van Suteev zo populair en geliefd! Drie kittens lezen Drie kittens - zwart, grijs en...

3 - Egel in de mist

Kozlov S.G.


Een sprookje over een egel, hoe hij 's nachts liep en verdwaalde in de mist. Hij viel in de rivier, maar iemand droeg hem naar de kust. Het was een magische avond! Egel in de mist las Dertig muggen renden de open plek in en begonnen te spelen...

4 - Over de muis uit het boek

Gianni Rodari


Een kort verhaal over een muis die in een boek woonde en besloot er uit te springen grote wereld. Alleen wist hij niet hoe hij de taal van muizen moest spreken, maar kende alleen een vreemde boekentaal... Lees over een muis uit een boek...

5 - Appel

Suteev V.G.


Een sprookje over een egel, een haas en een kraai die de laatste appel niet onder elkaar konden verdelen. Iedereen wilde het voor zichzelf nemen. Maar de mooie beer oordeelde over hun geschil en kreeg ieder een stukje van het lekkers... Apple las Het was laat...

6 - Zwarte pool

Kozlov S.G.


Een sprookje over een laffe Haas die bang was voor iedereen in het bos. En hij was zijn angst zo beu dat hij besloot zichzelf te verdrinken in de Black Pool. Maar hij leerde de Haas te leven en niet bang te zijn! Black Whirlpool lees Er was eens een haas...

7 - Over het nijlpaard, dat bang was voor vaccinaties

Suteev V.G.

Een sprookje over een laf nijlpaard dat uit de kliniek vluchtte omdat hij bang was voor vaccinaties. En hij werd ziek met geelzucht. Gelukkig werd hij naar het ziekenhuis gebracht en behandeld. En het nijlpaard schaamde zich erg voor zijn gedrag... Over het nijlpaard, dat bang was...

8 - Moeder voor babymammoet

Nepomnyashchaya D.


Een sprookje over een babymammoet die uit het ijs smolt en op zoek ging naar zijn moeder. Maar alle mammoeten zijn allang uitgestorven, en de wijze oom Walrus adviseerde hem om naar Afrika te varen, waar olifanten leven, die erg op mammoeten lijken. mama voor...

Gemeentelijke budgettaire onderwijsinstelling

Lyceum nr. 4 van de stad Dankov, regio Lipetsk

Samengesteld door Margarita Valentinovna Balashova

Dankov

Les onderwerp: “In de wereld van de verhalen van E. Permyak”

Doel van de les: begrip en uitleg van de morele en ethische gedragsregels van de helden van het werk en verrijking van morele ervaring.

Taken: introduceer het leven en werk van kinderschrijver E. Permyak; ontwikkel de spraak van kinderen, breid hun uit vocabulaire, ontwikkel het vermogen om uw gedachten kort en duidelijk uit te drukken; leer je houding ten opzichte van de personages in het verhaal uit te drukken; leer emotioneel te reageren op wat u leest, uw standpunt uit te drukken en de mening van uw gesprekspartner te respecteren, te navigeren morele inhoud lees, correleer de acties van de personages met morele normen; opbrengen morele kwaliteiten Persoonlijkheid: hard werken, geduld, respect voor ouderen.

UUD zal worden gevormd :

Resultaten:

onderwerp– het vermogen om de inhoud en details van verschillende teksten bewust waar te nemen en te evalueren; een morele beoordeling van de acties van de helden geven en rechtvaardigen; het vermogen om deel te nemen aan discussies, het bereiken van het niveau van leesvaardigheid dat nodig is voor permanente educatie, algemeen spraakontwikkeling.

persoonlijk- aanwezigheid van motivatie voor creatief werk, bereidheid om de ontvangen training in educatieve activiteiten te gebruiken bij het oplossen van praktische problemen die zich voordoen in het dagelijks leven. Ontwikkeling van ethische gevoelens: welwillendheid en emotionele en morele responsiviteit.

meta-onderwerp- Beheersing van de vaardigheden van het schrijven van teksten in mondelinge en schriftelijke vorm. Bereidheid om bewust een spraakuiting te construeren in overeenstemming met de doelstellingen van communicatie.

Apparatuur: presentatie, tentoonstelling van boeken van E. Permyak, kaarten, kaarten met spreekwoorden.

Voortgang van de les.

I. Organisatorisch moment. Eenvoudig en verstandig uitgevonden door iemand

Zeg tijdens een ontmoeting hallo: “ Goedemorgen!»

Goedemorgen voor de zon en de vogels, goedemorgen voor lachende gezichten. Goedemorgen voor jullie kinderen..

II. Het onderwerp en de doelstellingen van de les bepalen.

1. Bepaal wiens portret het is. Noem de schrijver.

V. Oseeva, N. Nosov, V. Suteev, V. Dragunsky, E. Permyak. Wat verenigt deze mensen? (Ze schrijven allemaal over kinderen)

Welk portret ken je niet?

We zullen de naam van deze persoon achterhalen door de kruiswoordpuzzel op te lossen.

2. Een kruiswoordpuzzel oplossen.

Zijn achternaam werd de naam van de brug.

De jongen die de poort van iemand anders zijn eigen poort maakte.

Zijn vis bracht het hele oor op smaak.

De jongen die het mes temde.

Hij werd de bril van grootvader.

De naam van de jongen werd de naam van tarwe.

Wat gebeurde er in het gemarkeerde gedeelte?

Welke verhalen van Evgeny Permyak heb je voor de les gelezen?

("Het ergste", "Hoe Masha groot wilde worden", "Het haastige mes", "Currant", "De poort van iemand anders", "Het ergste", "Slavka", "Pichugin Bridge", "Magische kleuren ”, “Twee spreekwoorden” ", "Eerste vis", "Waar zijn handen voor?")

Waar gaan deze verhalen over? (Over de goede daden van kinderen).

Wat is het onderwerp van de les?

Wat gaan we leren in de klas?

III. Inhoud van de les.

Een web van associaties opstellen.

Werk in groepen.

Schrijf de associaties op die verband houden met de naam Evgeniy Permyak.

(Schrijver, verhalenverteller, verhalen, sprookjes, vriendschap, werk, hard werken, vaardigheid)

Een web van associaties op het bord bouwen. (Besproken in groepjes, één leerling uit de groep leest voor)

E. Permyak vertelt lezers over de acties van mensen. En hij doet dit zodat kinderen begrijpen ‘wat goed en wat slecht is’. Door beelden in zijn werken te creëren, drukt Evgeniy Andreevich zijn houding en gevoelens ten opzichte van de personages uit en leert hij hen hun fouten niet te herhalen.

2. Verhalen van studenten over E.A.

Werk het artikel door en beantwoord de vragen.

Hoe was de jeugd van E.A.

De echte naam van Evgeni Andrejevitsj Permjak (1902–1982) is Vissov. Evgeniy Andreevich werd geboren op 31 oktober 1902 in Perm in de Oeral. Hij werd geboren in de familie van een postbode. Zijn vader stierf toen hij 3 jaar oud was. Het was niet gemakkelijk voor een moeder om haar zoon groot te brengen. Hij bracht zijn jeugd door in Votkinsk in het gezelschap van zijn grootouders en tantes, die de jongen met zorg, warmte en aandacht omringden. Hij studeerde aan een parochieschool en vervolgens aan een gymnasium, en beheerste verschillende ambachten.

Waar hield hij van sinds zijn kindertijd?

In hun kindertijd en jeugd reisden E. Permyak en zijn moeder vaak naar hun geboortesteden en dorpen in de Oeral en maakten daar nauw kennis met het leven van ambachtslieden. Hier, in de Oeral, leerde hij het leven van gewone mensen goed kennen, hoorde hij het levendige en expressieve volkstaal. Deze stad speelde een grote rol in zijn creatieve biografie: het is niet voor niets dat de schrijver echte naam- Vissov - gaf de voorkeur aan het pseudoniem Permyak.
Als jongen werd hij verliefd op handwerk en werd hij zelf een manusje-van-alles. De bijl en zaag, schaaf en hamer werden van hem echte vrienden. In Votkinsk beheerste hij vijf ambachten: timmerwerk, loodgieterswerk, schoenmakerij, smeden en draaien, en begon zijn eerste aantekeningen en gedichten te schrijven.

Hoe begon de schrijfcarrière van Evgeny Permyak?

Zijn eerste composities waren toneelstukken. Hij kwam naar het theater studentenjaren, organiseerde de “Live Theatrale Krant”. Voor deze "krant" componeerde Evgeny Permyak feuilletons, satirische scènes, coupletten en liedjes - alles wat de uitvoeringen van de "levende krant" actueel en noodzakelijk maakte voor het publiek. Hij tekende met het pseudoniem ‘Meester Nepryakhin’. Evgeniy Andreevich schreef veel toneelstukken. Sommigen van hen hadden een benijdenswaardige theatrale bestemming en werden niet alleen in de Oeral, maar ook in Moskou, Leningrad en Odessa in theaters opgevoerd. In Sverdlovsk ontmoette hij Pavel Bazhov en componeerde verschillende toneelstukken gebaseerd op zijn sprookjes. En toch niet in deze vorm literaire creativiteit het meest sterke punten Permyaks schrijftalent.

Waar schreef Permyak over?

Later, aan het eind Burgeroorlog, E. Permyak gaat naar de Kulunda-steppen. Siberië verhardde hem, leerde hem ploegen, zaaien, oogsten...
Maar bovenal voelt E. Permyak zich aangetrokken tot literatuur. Nadat hij in 1930 afstudeerde aan de pedagogische faculteit van de Perm Universiteit, verhuisde hij naar Moskou en begon vanaf het midden van de jaren dertig te publiceren in kranten en tijdschriften...
Bijna al zijn boeken gaan over mensen - arbeiders, meesters in hun vak, over mensen die de aarde versieren met hun arbeid. E. A. Permyak wilde heel graag dat jonge lezers zouden begrijpen: de schoonheid van een persoon "zit niet in kleding, niet in krullen op een leeg hoofd, niet in een gladde hand." Het punt is wat deze handen kunnen doen. Ik zal tegen je opscheppen, zei de schrijver, ik hou ervan om dingen te maken en ik weet hoe, en dit komt omdat ik op 13-jarige leeftijd aan de machine stond.

En hoewel de belangrijkste literaire leven de schrijver was ver van de Oeral verwijderd, maar het ‘Oeral-karakter’ van de schrijver kwam het meest tot uiting in zijn boeken en hij had het recht om te zeggen: ‘Niemand heeft ooit zijn land verlaten of zal dit ooit verlaten, hoe ver hij zich ook wendt. En inderdaad, in alle boeken van Evgeny Permyak zijn, zo niet de Oeral zelf met zijn fantastische schatten, mensen met het ‘Oeral-karakter’ aanwezig: hardwerkend, alleskunner, trots. van hun vaardigheden. Evgeniy Andreevich zelf was zo: hij hield van en wist hoe hij met een bijl en schop moest werken, hij wist hoe hij allerlei sluwe apparaten moest maken - zelfgemaakte producten die de landbouw gemakkelijker maakten.

Welke vragen worden beantwoord in de sprookjes van Permyak?

Wat verheerlijkt de schrijver in zijn sprookjes?

Evgeny Permyak schreef voor lezers van verschillende leeftijden. Maar vooral - voor kinderen. Lezers hielden van populair-wetenschappelijke verhalen en literaire verhalen Permanent. De helden van zijn boeken - gewone mensen, ze studeren en werken, treuren en verheugen zich, scheppen niet op over heldendaden en zijn niet bang voor gevaren. Hoe kinderschrijver het werd beroemd aan het eind van de jaren 40 van de twintigste eeuw. Bovenal hield Evgeny Permyak ervan sprookjes te schrijven. Hij beschouwde ze als de basis van literatuur voor kinderen. In zijn verhalen is dat wel het geval echte leven, het is alleen gekleed in de vorm van een sprookje, waarin kwade en goede karakters optreden, waar er altijd een strijd tussen hen is en waar de vriendelijkste, slimste en meest bekwame altijd wint.

Folkloreafbeeldingen in sprookjes zijn begrijpelijk voor kinderen van verschillende leeftijden. Hard werken, vriendelijkheid, originaliteit, innerlijke schoonheid gewone man verras niet alleen kinderen, maar ook volwassenen. En de taal van sprookjes is uiterst eenvoudig en verstoken van pretentie.

Wat is het geheim van meesterschap? Hoe word je een echte meester in je vak? Wat is de prijs van menselijke arbeid? Hoe onafhankelijk worden? Een kind leert deze en andere vragen te beantwoorden als hij samen met zijn ouders de literaire sprookjes van Evgeniy Permyak leest. Korte verhalen over ondeugende en nieuwsgierige meisjes en jongens klinkt heel modern en leerzaam.

Er woonde altijd een leraar, een mentor in hem. Er zijn nooit saaie leringen, saaie opbouw of verwijten in de boeken van de schrijver geweest.

Wie heeft de schrijfactiviteit van Permyak beïnvloed?

Tijdens de Grote Patriottische Oorlog bevond Permyak zich in Sverdlovsk. Daar raakte hij bevriend met de beroemde schrijver Pavel Bazhov. Bazhov hielp hem bij het leiden van een plaatselijke schrijversorganisatie. Gebaseerd op de boeken van P.P. Bazhov Evgeniy Andreevich schreef verschillende toneelstukken. Vervolgens droeg Permyak het boek "Dolgovsky Master" op aan Bazhov. Op advies van Bazhov begon Evgeniy Andreevich sprookjes en boeken voor kinderen te componeren. Het eerste boek, ‘Wie moet ik zijn?’, waarin kinderen kennis maakten met verschillende beroepen, werd in 1946 gepubliceerd onder het pseudoniem Evgeniy Permyak.

De eerste verzameling sprookjes van de auteur van Permyak, ‘The Lucky Nail’, verscheen in 1956. De beroemdste verzameling sprookjes in Permyak is 'Grandfather's Piggy Bank', die 50 sprookjes bevat. Sinds die tijd wordt Evgeni Andrejevitsj beschouwd als een van de grondleggers van het moderne Russisch sprookje. Het derde was een verzameling sprookjes, ‘A Lock Without a Key’, gepubliceerd in 1962.

De laatste twintig jaar van zijn leven werkte de schrijver het liefst aan serieuze romans over het hedendaagse leven. Zijn boeken, vooral sprookjesverzamelingen, werden zo populair onder de lezers dat Evgeniy Andreevich en zijn vrouw hun achternaam Vissov officieel veranderden in Permyak.

Evgeny Permyak aanbad de grootsheid van de arbeid en verheerlijkte deze in zijn romans, verhalen en sprookjes. Evgeniy Permyak wijdde zijn hele leven aan het zoeken naar het ‘geheim van de prijs’ van menselijke arbeid. Bijna alle boeken van de schrijver gaan over werkende mensen, meesters in hun vak, over hun talent, creatieve zoektocht en spirituele rijkdom. En altijd in alle werken van Evgeny Permyak “zingt” de levende volks woord. Jevgeni Permjak overleed in 1982.

Uitdaging: Brainstormtechniek. Welke associaties roept het woord ‘Arbeid’ op?

WERK - werk, beroep, onderwijsonderwerp, menselijke activiteit.

Het woord werk komt nogal eens in ons leven voor.

Laten we de betekenis van dit woord in het woordenboek zoeken.

1. Doelgerichte menselijke activiteit gericht op het creëren van materiële en spirituele waarden met behulp van productiemiddelen. Geestelijk werk. Fysieke arbeid. Wetenschappelijke organisatie van de arbeid. Arbeidsproductiviteit. Recht op T. Werkende mensen(werknemers; hoog). Sociale arbeidsverdeling. Arbeidsbescherming.

2. Werk, beroep. Zwaar werk. Betaal voor het werk.

3. Inspanning gericht op het bereiken van iets. Neem het op jezelf t. Ik heb mezelf niet de moeite gegeven om na te denken(wilde niet nadenken). Het was moeilijk om iemand te overtuigen. Je kunt niet zonder problemen een vis uit een vijver vangen(laatst).

4. Het resultaat van een activiteit, werk, werk. T. het hele leven. Wetenschappelijk deel. Lijst met gedrukte werken.

5. Bij sommigen vaardigheden en capaciteiten bijbrengen. professioneel, economische activiteit als onderwerp van het schoolonderwijs. Arbeid lessen. Leraar Arbeid. IN literaire werken Dit concept komen we ook vaak tegen.
Evgeni Andrejevitsj Permyak zei: “Alleen arbeid maakt kleine man Geweldig, alleen werk zou de kinderen blij en gelukkig moeten maken, want werk wordt en zal zeker iemands vreugde worden.”

Hij besteedde veel moeite en talent aan jonge lezers. Zijn werken zijn fascinerend, gevuld met levendige verbeeldingskracht en boeien kinderen in een wereld waar de belangrijkste deugden van de mens worden verheerlijkt: vriendelijkheid, vaardigheid, werk, vakmanschap.

En het motto van onze les zal een spreekwoord zijn dat in overeenstemming is met deze woorden. Verzamel het.
(Op het bord de woorden: verf, ah, zon, man, aarde, arbeid) De zon schildert de aarde, en arbeid schildert de mens.

4. "Identificeer een verhaal aan de hand van het begin."* Vova groeide sterk op en sterke jongen. Iedereen was bang voor hem. En hoe kun je hier niet bang voor zijn! ("Het ergste") * Kostya groeide op als een zuinige jongen. Als zijn moeder hem een ​​cent of zelfs een cent geeft, zal Kostya het geld zeker in zijn spaarvarken stoppen. (Twee spreekwoorden) * Tanyusha hoorde veel over stekken, maar wist niet wat ze waren ("Currant") * Op weg naar school praatten de jongens graag over hun heldendaden.
"Het zou leuk zijn", zegt iemand, "om een ​​kind te redden in een brand!" ("Pichugin Bridge") * Kleine Masha wilde heel graag volwassen worden. Erg. Maar ze wist niet hoe ze dit moest doen ("Hoe Masha groot werd") * Alyosha Khomutov groeide op als een ijverige, zorgzame en hardwerkende jongen. Hij was erg geliefd in de familie, maar zijn grootvader hield vooral van Alyosha, hij hield van hem en hielp hem zo goed mogelijk groeien goed persoon. (“De poort van iemand anders”) * Mijn grootvader had een kleinzoon. Niet zo'n juweeltje - een man en een man. Alleen de oude man hield heel veel van zijn kleinzoon ("Grootvaders bril.") * Mitya maakte een stok, sneed hem en gooide hem weg. Het bleek een schuine stok te zijn. Ongelijk. Lelijk. (“Hasty Knife”) * De landbouwingenieur op de collectieve boerderij Lenin Sparks had een zoon, Slavik, die opgroeide. (“Slavka”) * Eens in de honderd jaar, de aardigste van alle aardigste oude mannen - de Kerstman - op de avond ervoor Nieuwjaar brengt zeven magische kleuren. Met deze verf kun je schilderen wat je wilt, en wat je tekent komt tot leven (“Magic Paints”) * Yura woonde in een groot en vriendelijk gezin. Iedereen in dit gezin werkte. Alleen Yura werkte niet. Hij was nog maar vijf jaar oud. ("Eerste vis")
5. Rebus “Een straaltje letters.” Verwijder letters die altijd harde geluiden vertegenwoordigen.

zhsshmtsozhrtsojishnka (bes)

6.Werk aan het verhaal “Currant” 1. Rangschik de afbeeldingen in chronologische volgorde.

2. Quiz over het verhaal. - Wat wist Tanyusha niet? (Wat zijn stekken) - Wat heeft de vader meegenomen? (Een bos groene twijgen) - Waarom was Tanya verrast? (Hoe zullen krenten uit deze stokjes groeien als ze geen wortels of takken hebben? - Hoe reageerde Tanya op het idee van haar vader? (Ze besloot zelf krenten te gaan kweken.) - Was het gemakkelijk voor het meisje om krenten te planten?(Ik trok klisjes en klisjes eruit, verwijderde de grasmat en brak de kluiten) - Waarom besloot je krenten te laten groeien?

Wie heeft Tanja geholpen? - Hoe was Tanya? (Tanya was een hardwerkend, hardwerkend meisje.)

Waarom waren mensen blij toen ze naar het meisje keken? (Mensen waren blij toen ze naar het meisje keken, ze zeiden dat ze volhardend en hardwerkend was. Ze noemden haar een goede 'bes'.)

- Welke gevoelens ervoer Tanya toen de krenten groeiden? (Ik was blij dat ik het zelf heb grootgebracht. En mensen kijken blij naar het meisje.)

3. Werken met spreekwoorden. Welke spreekwoorden zouden de titel van het verhaal kunnen vervangen?

Zonder arbeid is er geen vrucht. Elke vaardigheid komt voort uit hard werken. Er is tijd voor zaken, een uur voor plezier. Het werk van de meester is bang.

4. Generalisatie.

Wanneer een persoon alle moeilijkheden overwint en het werk voltooit waarmee hij is begonnen, zal het resultaat zeker een gevoel van vreugde en vertrouwen in zijn capaciteiten met zich meebrengen. Goed resultaat de mensen om je heen zijn ook blij.
7. Het verhaal “Magische kleuren”. Laten we de naam ontcijferen:

1. Quiz over het werk. - Waarnaar literair genre Zullen we dit werk aannemen? Waarom?
- Wat voor soort sprookje is dit?
- Wat voor soort tovenaar brengt magische kleuren?
- Hoeveel kleuren brengt het met zich mee? - Waarom zijn het er zeven? (Voor tovenaars is 7 een magisch getal; het tekent 7 kleuren van de regenboog)
- Aan welke jongen gaf de Kerstman magische kleuren? (Tegen een van de aardigste jongens.) - Voor wie begon de jongen met tekenen? (Teken voor anderen.) - Waarom tekende hij voor anderen? (Omdat hij de aardigste van alle aardigste jongens was.) - Wat tekende de jongen voor de mensen om hem heen? (Hij tekende een warme sjaal voor zijn grootmoeder, een elegante jurk voor zijn moeder en een nieuw jachtgeweer voor zijn vader. De jongen tekende ogen voor een blinde oude man, en een grote, grote school voor zijn kameraden...) - Wat wenste de jongen voor mensen? (Hij tekende en wenste goede dingen voor mensen.) – Waarom kon niemand gebruiken wat er getekend was? (De jongen wist niet hoe hij moest tekenen, en alles bleek erg slecht) -Waarom waren mensen geschokt? (Hoe kon hij zoveel kwaad doen, de aardigste van alle aardigste jongens.) - Waarom huilde de jongen ontroostbaar? (Hij wilde zoveel doen gelukkige mensen, maar omdat hij niet wist hoe hij moest tekenen, verspilde hij tevergeefs zijn verf.) - Wie hielp hem en hoe? - Wat heeft de volwassen jongen getekend?
- Hoe beoordeelden mensen het werk van een volwassene?
- Waarom? Wat hielp de jongen slagen?
- Hoe verhoudt de auteur zich tot zijn held?
- Wat vind je van de held van het sprookje?
- Wat verraste je in het sprookje?
- Wat heeft het sprookje je geleerd?
- Welke woorden bevatten het hoofdidee van het sprookje (? Dit gebeurt met alles wat wordt aangeraakt door de handen van de grootste tovenaar van alle grootste tovenaars - de handen van een hardwerkende, volhardende persoon...)2. Bepaal welke fraseologische wending geschikt voor een jongen? Laat je hoofd niet hangen. Werk zorgeloos. Werk onvermoeibaar Spuug op het plafond. Wacht bij de zee op weer Beatduimen omhoogMijn mouwen opstropen

3.Welk spreekwoord komt het meest overeen met de inhoud van het verhaal?

IJverig werk leidt tot prestatie, prestatie zal glorie brengen. Een redelijke benadering van elke kwestie. Als het je lukt om aan de slag te gaan, zal de sneeuw in brand vliegen; als je faalt, zal de olie niet in brand vliegen. Er is geen zwaardere last dan ledigheid. Het werd haastig gedaan en als grap gedaan. Het is niet genoeg om te willen; je moet het kunnen.

Generalisatie.

E. Permyak geloofde dat alleen werk, toewijding en doorzettingsvermogen iemand zullen helpen een meester in zijn vak te worden. De held van zijn verhaal bezit zulke kwaliteiten.8. Verhaal “Pichugin-brug”

Laten we de naam ontcijferen: 17 10 25 21 15 14 16 19 20

1. Quiz over het verhaal.

Waar droomden de jongens van? (Red een kind in een brand, vang de grootste snoek, vlieg naar de maan. Ze zullen je meteen ontdekken.)
-Waar droomde Sema Pichugin van? (Sema Pichugin dacht nergens aan.)

Hoe was Syoma Pichugin? (Hij groeide op als een rustige en stille jongen.)

Wat was Syoma van plan te doen?

Waarom besloot Sema een brug te bouwen? - Over wie maakte hij zich zorgen? Hoe heet zo iemand?

Hoe is de brug geworden?

Welke brug werd gebruikt ter vervanging van de wilgenbrug?

Welke brug is er nu in het dorp?

Waarom is de brug vernoemd naar Syoma? (Mensen herinneren het zich nog lang goede daden)

2. Welk spreekwoord definieert hoofdidee verhaal? Een goede daad prijst zichzelf. Ieder mens wordt in actie herkend. Hijzelf is stil, maar zijn handen zijn luid. Als je een minuut mist, verlies je een uur. Zoals de meester is, zo is het werk.

3.Rangschik de illustraties in chronologische volgorde.

In zijn verhalen wordt E. Permyak nooit moe te beweren dat werk een klein mens groot maakt en geluk, eer en vreugde brengt. En met wat een liefde beschrijft hij zijn helden!

9. Het verhaal "Slavka". Letters die dit aangeven verwijderen zachte geluiden.

Schlsjtsjavykcha (zanger) 1. Quiz gebaseerd op het verhaal “Slavka” - Van welk beroep droomde de jongen? - Wanneer had hij dit verlangen?- Waarom besloot Slavik landbouwingenieur te worden? - Wat was het eerste proefveld? - Hoe verwerkte Slavik zijn eerste oogst? – Wat veranderde er elk jaar?– Waarom verliep de volgende tarweoogst van Slavka beter dan de vorige?
– Welke woorden in de tekst bevestigen Slava’s woorden “… ik wil goede tarwe verbouwen”? (granen geselecteerd, gesorteerd, zorgvuldig gewied.

– Waarom noemde papa hem een ​​echte man? - Welke kwaliteiten toonde Slavik bij het redden van zijn oogst?- Waarom is een nieuwe tarwesoort naar een jongen vernoemd?- Wat heeft Slavik geholpen om een ​​prachtige tarwevariëteit te verbouwen? - Wat vind je leuk aan de jongen?

Welke kwaliteiten van Slavka's karakter liet E. Permyak zien in het verhaal?

nieuwsgierig

volhardend

serieus

gek

hardwerkend

koppig

stout

geduldig

2. Kies uit de spreekwoorden degene die bij het verhaal past.

De zaak in de handen brandt met vuur.

Arbeid voedt, maar luiheid bederft.

Doordacht bedacht, waanzinnig uitgevoerd.Beoordeel een man op zijn werk. Wil en arbeid brengen prachtige vruchten voort.

10. Het verhaal “De poort van iemand anders”

1. Laten we de naam ontcijferen:

5

9

3

I

En

En

8

1

7

l

H

A

10

12

11

T

A

Naar

4

6

2

A

Naar

bij

2. Quiz gebaseerd op het verhaal “De poort van iemand anders”

Wat voor soort jongen was Alyosha? (Alyosha Khomutov groeide op als een ijverige, zorgzame en hardwerkende jongen.)

Hoe behandelde grootvader Alyosha? (Hij hield van hem en hielp hem zo goed als hij kon uitgroeien tot een goed mens. De grootvader verwende zijn kleinzoon niet, maar hij weigerde ook niet wat hij niet kon weigeren.)

Wat eiste de grootvader van zijn kleinzoon? (Hij eiste maar één ding van zijn kleinzoon: “Als je een taak op je neemt, breng die dan tot een einde. En als je ziet dat de taak buiten je bereik ligt, wacht dan tot je groot bent.”

Waarom besloot Alyosha het hek en de bank te repareren? (Ik besefte dat een vreemde zijn slecht is)

Welke ‘grootvaderles’ leerde Aljosja?
(“De tijd komt dat alles van ons en van ons blijkt te zijn:<..>zoals ons hele land en alles wat erop staat.")
- Waarom wilde grootvader een buiging maken en de man die het hek repareerde de hand schudden? (Hij vond het leuk dat de eigenaar bij het hek verscheen en dat de kleinzoon de klus kon klaren.) - Denk je dat de grootvader had geraden wie de bank en het hek had gerepareerd? – Wat heeft hem daarbij geholpen? - Waarom gaf Alyosha zijn daden niet toe? (Hij was bescheiden, onzelfzuchtig, deed goed voor mensen) - Wat voor soort Alyosha? ( zuinig, hardwerkend, snel van begrip, bescheiden, zorgzaam, attent, bekwaam, snel van begrip)

Alyosha veranderde die van iemand anders in de zijne, en zijn goede daden zullen voor altijd leven.

3 . Kies uit de spreekwoorden degene die bij het verhaal past.

Wie graag werkt, kan niet stilzitten.

Je kunt niet eens zonder problemen een vis uit een vijver halen.

Het leven is moeilijk voor degenen die weglopen van hun werk. Het werk is door de mens gemaakt en door de mens verheerlijkt. Mooi is hij die prachtig handelt.

Elke vaardigheid komt voort uit hard werken.

4. Plaats op volgorde:

11. Verhaal ‘Grootvaders bril’1. Lees de titel van ons verhaal, alleen in hoofdletters: ADMEVDUUYSHMKTIONAY LOSHCHTKVI

2. Quiz gebaseerd op het verhaal “Grootvaders Bril”

Hoe behandelde de grootvader zijn kleinzoon? ( De oude man hield heel veel van zijn kleinzoon.) - Waarom hield hij van zijn kleinzoon? (En hoe kun je niet liefhebben als hij het portret van een grootvader is, de glimlach van een grootmoeder, het bloed van een zoon, de wenkbrauw van een schoondochter en haar eigen blos.) – Hoe noemde de grootvader zijn kleinzoon? (- Oh, jij, grootvaders bril! - zal de oude man zeggen. - Ik ben niet bang om bij je achter te blijven, zelfs zonder ogen. Ik zal zien.) - Hoe sprak de auteur over de man? (Niet zo'n juweeltje - een man en een man.) - Hoe vond de kleinzoon de voorstellen van zijn grootvader? (Ik stemde toe. “Ga je gang”, antwoordt de kleinzoon. “Maar ik, grootvader, heb dit nog nooit gedaan. De kleinzoon probeert het.”

Wat opa zegt, is wat hij doet.)

Wanneer besefte Vasya dat grootvader alles ziet? (Toen de nerven van de bladeren werden getekend)

- Dus wie is de bril voor wie? Kleinzoon voor opa of opa voor kleinzoon?

Hoe begrijp je de woorden van grootvader? Als de grootvader niet sluw is, hoe kan de kleinzoon dan slim en hardwerkend zijn? opgroeien?

- Toonde de grootvader sluwheid of wijsheid bij het opvoeden van zijn kleinzoon?

Wat gebeurde er vele jaren later? (Vasily begon luid te werken. Zijn arbeidsglorie bloeide in volle kracht. Ze begonnen hem Vasily Petrovich te noemen, een zeldzame meester. )

Waarom begon hij ‘de bril van zijn grootvader op te zetten’? (Toen hij oud werd, begon hij zelf een sluwe ‘grootvaderbril’ op te zetten voor jonge meesters. Zodat ze hun werk dieper konden zien en breder naar hun werk konden kijken.)

3. Kies uit de spreekwoorden degene die bij het verhaal past.

Voer elke taak vakkundig uit.

Een redelijke benadering van elke kwestie.

Wie graag werkt, heeft iets om over op te scheppen.

Wie het probeert, slaat een spijker in een steen.

Er is maar één weg naar glorie: werken.

Wat je ook probeert, je zult er blij mee zijn.

Als je het probeert, kan alles lukken.

Zonder arbeid is er geen goed .

12. Quiz “Wie is dit?”

Dus besloot hij de oude wilg van deze oever op die oever te laten vallen. Zijn bijl was goed. Gebeiteld door mijn grootvader. En hij begon er de wilg mee te hakken. Deze taak bleek moeilijk. De wilg was erg dik. Je kunt hem niet met twee personen pakken. Pas op de tweede dag stortte de boom in. Het stortte in en lag aan de overkant van de rivier.

* (Sema Pichugin “Pichugin-brug”)

We moesten veel werken totdat het land veroverd was. Het werd zacht en kruimelig.
Ik heb de uitgegraven grond gemarkeerd met touw en haringen. Ze deed alles zoals haar vader de bessenstekken bestelde en in rijen plantte. Ze ging zitten en begon te wachten.

* (Tanya Kalinnikova “Bes”)

Vasily begon luid te werken. Zijn arbeidsglorie bloeide in volle kracht. Ze begonnen hem Vasily Petrovich te noemen, een zeldzame meester. Toen hij oud werd, begon hij zelf een sluwe 'grootvaderbril' op te zetten voor jonge meesters. Om dieper naar je bedrijf te kijken en breder naar je werk te kijken.

* (Vasya “Grootvaders bril”)

In het derde jaar zaaide hij het veld zelf in. Hij bemestte de grond goed. Ik heb het goed losgemaakt en er twee gezaaid vierkante meter. Hij ging al naar de tweede klas en hij kon zo'n ervaren veld aan. En hij deed het.

* (Slava "Slavka") Hij merkte niet hoe hij een echte kunstenaar werd. Hij schilderde alles wat er in de buurt was, en wat niemand ooit had gezien: vliegtuigen die op enorme pijlen leken, en schepen die op vliegtuigen leken, luchtbruggen en paleizen van glas. Mensen keken verbaasd naar zijn tekeningen, maar niemand was geschokt. Integendeel, iedereen verheugde zich en bewonderde.* (Jongen “Magische Kleuren”) Dit is hoe Alyosha leefde. Hij maakte iedereen in zijn grote gezin gelukkig en was zelf ook gelukkig; hij voelde zich een werkende man. Het is goed om in de wereld te leven als je iets te doen hebt, als je handen vasthoudend zijn. Zelfs op een bewolkte dag is je ziel licht en opgewekt.* (Aljosja Khomutov “Buitenaardse Poort”)

Lange tijd wilde het haastige mes niet gehoorzamen. Hij had haast: hij probeerde af en toe willekeurig uit te wijken, maar dat lukte niet. Dwong hem geduld te hebben.

* (Mitya “Het haastige mes”)

13. Nadat je de kruiswoordpuzzel hebt opgelost, zul je ontdekken welke kwaliteit de helden van de verhalen hadden.

1. Welke kwaliteit heeft het mes Mitya geleerd (Geduld) 2. Welke vis heeft Yura gevangen? (Kemphaan) 3. Wat heeft Kostya voor zijn vriend gekocht? (Accordeon) 4. Wat groeide Tanya? (Bes) 5. Hoe noemden ze Masha? (Groot) 6. Welke kleur hadden het hek en de bank geschilderd? (Blauw) 7. Wie heeft je vader geduld en ijver geleerd? (Mitya) 8. Wat voor soort jongen was Kostya? (Spaarzaam) 9. Welke kwaliteit beschouwt Permyak als het meest verschrikkelijk? (Eenzaamheid) 10. Wie brengt magische kleuren? (Vader Vorst)

Welke belangrijke kwaliteit inherent aan de helden uit de verhalen van Evgeny Permyak? (Hard werken)

14. “Lost and Found” Wie heeft deze voorwerpen verloren? Noem de held en het verhaal.

(Potlood, verf, blikje verf, penseel, korenaren, stekken, krenten, vis, zakmes, bijl, bezem)

15. Uit welk verhaal komen de illustraties?

Zet ze op volgorde.

1. Hoe Masha groot werd.

2. Eerste vis.

Het ergste.

Hoe is de jongen Vova opgegroeid? (Sterk en sterk)

Waarom was iedereen bang voor Vova? (Hij beledigde iedereen)

Wie heeft Vova beledigd en hoe? (Kat, hond, egel, jongens, oma...)

Waar was Vova trots op? (Dat hij voor niemand bang is, hij is nergens bang voor).

Waartoe leidde dit gedrag voor Vova?

Welke kwaliteit beschouwt een schrijver als de meest verschrikkelijke in het leven? Waarom?

Wat leert dit verhaal?

Welke spreekwoorden passen bij dit verhaal?

Als je kwaad doet, hoop dan niet op het goede.

Iemand die niemand kent, is volkomen dom. Het is moeilijk voor een eenzame boom om te groeien. Leef voor mensen, mensen zullen voor jou leven. Er is veiligheid in cijfers. Je kunt geen knoop doorhakken met één hand.

Generalisatie: Het is slecht voor iemand als de hoop hem verlaat. Maar zelfs in de moeilijkste situatie moet je het kunnen redden. Hoop is tenslotte een vast vertrouwen in de goede uitkomst van de zaak, dat alles goed zal komen

4. Haastig mes

- Hoe heb je het mes gepland?

(Haastig - willekeurig

Geduldig - rustig, mooi, gehoorzaam)

Hoe leerde Mitya het mes geduld?

Wie leerde de vader geduld en ijver?

Werk in paren.

Kies woorden uit de woorden die op uw tafels staan. Gehaast

Ongeduldig

Langzaam

Voorzichtig

Haastig

Geduldig

Welke nieuwe karaktereigenschappen heeft Mitya verworven door het mesgeduld te leren? (wilskracht, geduld, nauwkeurigheid) - Lees de spreekwoorden aandachtig. “Geduld en werk zullen alles vermalen.” “Geduld geeft vaardigheid.” “Goud wordt getest door vuur, de mens door arbeid.” “Leren is de weg naar vaardigheden.” ‘Je kunt niet eens zonder moeite een vis uit een vijver trekken’ ‘Als je haast maakt je mensen aan het lachen’ ‘Zeven keer meten, één keer knippen.’ - Welk spreekwoord past bij het verhaal? Waarom? - Wat leert het verhaal de lezers? 5. Twee spreekwoorden. Test: 1. Hoe was de jongen Kostya? A.) Zuinig. B.) Hebzuchtig c.) Genereus
2. Hoe was Fedya? A.) Vriendelijk B.) Zuinig c.) Genereus
3.Wat kocht Fedya zodra hij geld had? A.) Snoep B.) Dierenvoer c.) Speelgoed
4. Fedya ging niet naar de kermis omdat: A.) Er geen geld was B.) Hij niet wilde c.) Moeder het niet aannam 5. Wat ging Kostya niet kopen?
a.) verschillende variëteiten b.) zevenstemmige accordeon c.) dierlijk voedsel 6. Wat bood Kostya de duif aan voor hulp? A.) Graan B.) Geld c.) Vriendschap 7. Wat gaf Kostya aan Fedya? A.) zevenstemmige accordeon B.) snoep c.) speelgoed 8. Welke spreekwoorden fluisterde de hond tegen Kostya? a.) "Heb geen honderd roebel, maar heb honderd vrienden." b.) “Het is goed om zuinig te zijn, maar het is beter om vriendelijk te zijn.” c) “Vrienden zijn bekend in tegenspoed.”

Samenvatting van de les.

Hoe een mens moet zijn om te leven goed leven? - Met welke verhalen van E. Permyak zou je graag bevriend willen zijn? Evgeny Permyak wordt beschouwd als een van de hoogste menselijke deugden het is werk en vaardigheid. Bijna al zijn boeken gaan over mensen - arbeiders, meesters in hun vak, over mensen die de aarde versieren met hun arbeid. E. A. Permyak wilde heel graag dat jonge lezers zouden begrijpen: de schoonheid van een persoon "zit niet in kleding, niet in krullen op een leeg hoofd, niet in een gladde hand." Het punt is wat deze handen kunnen doen. Ik zal tegen je opscheppen, zei de schrijver, ik hou ervan om dingen te maken en ik weet hoe, en dit komt omdat ik op 13-jarige leeftijd aan de machine stond. Evgeny Permyak bracht zijn ervaring, zijn werkbiografie, naar de literatuur, die grotendeels de creatieve identiteit van de schrijver bepaalde. Hij hoefde geen helden uit te vinden. Zijn boeken worden bevolkt door levende mensen die uit het leven zelf zijn weggerukt. Ze gingen door het hart van de schrijver, zijn begiftigd met zijn vreugde en pijn, leven in arbeid en strijd, scheppen niet op over prestaties en zoeken niet naar een gemakkelijk leven”, schreef de Moskouse publicist, schrijver Viktor Gura bladeren op uw bureau waarop verschillende karaktereigenschappen zijn geschreven. Selecteer en markeer de eigenschappen waarvan u denkt dat deze persoon is. Werk in paren.

Reflectie.

Cluster "Zon"

Gebruikte literatuur: 1. N.V. Glinskaya Literair lezen. Groepen 1-2: lesplannen volgens het programma “School of Russia”. Uitgeverij "Leraar", 2011. Inhoud - N.V. Lobodina, S.V. Savinova en anderen 2. Permyak E. “Verhalen en sprookjes” M. 2007

« http://school.xvatit.com/index.php?title=%D0%9A%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BF%D0%B5%D0%BA%D1%82_%D1 %83%D1%80%D0%BE%D0%BA%D0%B0_%D0%BD%D0%B0_%D1%82%D0%B5%D0%BC%D1%83:_%D0%95._ %D0%9F%D0%B5%D1%80%D0%BC%D1%8F%D0%BA_%C2%AB%D0%94%D0%B2%D0%B5_%D0%BF%D0%BE%D1 %81%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%86%D1%8B%C2%BBhttp://audioskazki.net/wp-content/gallery/permyak/kalitka/p0005.jpghttp ://www.skazkionline.rf/uploads/1/0/5/8/10580347/6469870_orig.jpg http://millionstatusov.ru/poslovitsi/odinochestvo.htlhttp://audioskazki.net/wp-content/gallery/ permyak/kalitka/p0006.jpg

https://im2-tub-ru.yandex.net/i?id=43c048856cfaf3cb926a9dfec950ae12&n=33&h=170

http://i47.fastpic.ru/big/2013/0531/8c/3b949e292f4efed647378dce02f0088c.jpg

http://udmlib.ru/files/cbs-votkinska/25-11-2012/gallery/572/002.jpg

http://www.pupsam.ru/images/permyak.jpg

Evgeny Permyak is het pseudoniem van Evgeny Andrejevitsj Vissov. Hij werd geboren op 31 oktober 1902 in Perm, maar werd in de eerste dagen na de geboorte met zijn moeder naar Votkinsk gebracht. Door de jaren heen woonde Zhenya Vissov een korte tijd in Perm bij familieleden, maar het grootste deel van zijn jeugd en jeugd bracht hij door in Votkinsk.

'De jaren dat ik bij mijn tante in de Votkinsk-fabriek woonde', herinnerde de schrijver zich, 'kunnen de belangrijkste bron van mijn kindertijd en adolescentie worden genoemd... Ik keek in de open haard voordat ik naar de primer keek die ik werd vrienden met een bijl, een hamer, een beitel en gereedschap in het algemeen voordat ik de tafel van vermenigvuldiging ontmoette.

In Votkinsk studeerde E. Vissov af aan een middelbare school, diende vervolgens als klerk bij het Kupinsky-vleesstation en werkte in de Record-snoepjesfabriek in Perm. Tegelijkertijd probeerde hij als openbare correspondent in de kranten “Zvezda” en “Krasnoye Prikamye” (Votkinsk), ondertekende zijn rabselkorov-correspondentie en gedichten met het pseudoniem “Meester Nepryakhin”; was de directeur van de toneelclub van de Tomsky-arbeidersclub.

Het Rijksarchief van de Perm-regio bevat de eerste correspondentenkaart van Evgeniy Andreevich, waarop staat dat “het kaartje werd afgegeven aan kameraad Evgeniy Andreevich Vissov-Nepryakhin, dat hem het redactionele werk van een correspondent voor de stad Votkinsk All was toevertrouwd Verantwoordelijke, professionele, partij- en Sovjetarbeiders worden uitgenodigd om kameraad Vissov-Nepryakhin volledige assistentie te verlenen, als vertegenwoordiger van de lokale pers heeft hij het recht om bij alle open bijeenkomsten, instellingen en bijeenkomsten aanwezig te zijn van de zaak zijn alle instellingen en organisaties blij om kameraad Vissov-Nepryakhin volledige hulp te bieden. Overheidspapier, maar welke stijl!

In 1924 ging Evgeny Vissov naar de Perm Universiteit aan de Faculteit Pedagogiek op de sociaal-economische afdeling. In het aanvraagformulier voor toelating op de vraag "Wat bepaalt de beslissing om zich in te schrijven bij PSU?" hij schreef: “Ik heb een verlangen om te werken op het gebied van openbaar onderwijs in de economische sector.” Op de universiteit stortte hij zich halsoverkop in het maatschappelijk werk: hij was betrokken bij clubwerk en nam actief deel aan de organisatie van de groep Live Theatrical Newspaper (LTG), die in die tijd populair was.

Dit schreef Evgeniy Andreevich, toen hij Perm-studenten toesprak ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum Komsomol-organisatie PSU in 1973: “In het Komsomol-werk van de Perm University eind jaren twintig werd een belangrijke plaats ingenomen door ZhTG (Living Theatrical Newspaper), die we, hoewel niet erg luid, maar nauwkeurig noemden: ‘Forge’ jaren in de Oeral was nauwelijks. Is dit niet het enige hoogste onderwijsinstelling. En zonder overdrijving was hij een smederij van leraren, artsen, landbouwkundigen, scheikundigen en apothekers. ZhTG "Kuznitsa" werd opgericht kort na de eerste arbeiderskrant "Rupor" in Perm in de club van gemeentelijke arbeiders. "Forge"... was de beste krant van de stad. En dit is begrijpelijk. Er waren grote mogelijkheden om mensen te selecteren die in de ZhTG wilden werken. Voor degenen die niet helemaal duidelijk zijn wat de ZhTG waren, zal ik in een notendop zeggen: De Levende Theatrale Krant verschilde van de gedrukte en wandkranten vooral in de manier waarop krantenmateriaal werd ‘reproduceerd’. En het belangrijkste middel was theatralisering. Het materiaal van ZhTG, van het hoofdartikel tot de kroniek, van het feuilleton tot de aankondigingen, werd in gezichten ‘uitgespeeld’, ‘theatraal’. Soms was er een mondelinge lezing, zoals we nu op televisie zien, en soms (en meestal) werd deze uitgevoerd in de vorm van sketches, coupletten, liedjes met dans, enz. (nou ja, waarom niet de moderne KVN! Opmerking van de auteur).

De release van het nummer "Forge" aan de universiteit was een kleine sensatie. Ten eerste is dit het meest “actuele onderwerp” van de dag. Ten tweede de moed en soms meedogenloosheid van kritiek. En tot slot een spektakel! Recitatief. Zingen. Dansen en... in zekere zin zelfs 'acrobatiek' en natuurlijk muziek. Soms zelfs een klein orkest. En als het op de universiteit bij de ZhTG-afstuderen drukker was in de hal, dan kun je je voorstellen wat er tijdens de ZhTG-uitjes werd gedaan. Ze probeerden haar te pakken te krijgen. Ze eisten het bijna via het districtscomité... De Levende Krant behoort, net als elke andere wereld, tot de categorie van onsterfelijke verschijnselen. En een krant als krant, als publieke agitator, propagandist en organisator is een volkomen onwrikbaar fenomeen.”

Als afgevaardigde van de PGU reisde Evgeny Vissov naar Moskou, naar het All-Union Congress of Club Workers in 1925, en naar de All-Union Conference of Living Newspapers in 1926.

Het studentenleven was niet gemakkelijk, en hoewel E. Vissov een studiebeurs en kleine vergoedingen van kranten ontving, was er niet genoeg geld. Ik moest extra geld verdienen. En in het persoonlijke dossier van student Vissov-Nepryakhin komen we een document tegen waarin staat dat hij “op 1 oktober 1925 werd ontslagen uit dienst bij de Vodokanal-administratie, waar hij een salaris ontving van 31 roebel per maand...” Helaas heeft de documenten over zijn dienstverband en werk in het Perm Vodokanal werden niet gevonden. Het enige dat bekend werd: Evgeniy Andreevich was inspecteur van de watervoorziening en verdiende de kost tijdens de oorlog zomervakantie in 1925. De wegen van God zijn mysterieus! Misschien werd zijn ervaring met waterbedrijven tot op zekere hoogte weerspiegeld in het werk van de schrijver?

Na zijn afstuderen aan de universiteit vertrok Evgeniy Andreevich naar de hoofdstad en begon een schrijfcarrière als toneelschrijver. Zijn toneelstukken "The Forest is Noisy" en "Rollover" werden in bijna alle theaters van het land opgevoerd, maar de Oeral vergat het niet. Wanneer deed de Grote Patriottische oorlog, werd hij geëvacueerd naar Sverdlovsk, waar hij de hele oorlogsjaren woonde. In die tijd kwamen Fedor Gladkov, Lev Kassil, Agniya Barto, Anna Karavaeva, Marietta Shaginyan, Evgeny Permyak, Ilya Sadofyev, Olga Forsh, Yuri Verkhovsky, Elena Blaginina, Oksana Ivanenko, Olga Vysotskaya en vele anderen in die tijd naar Sverdlovsk. Een grote schrijversfamilie heeft zich verzameld.

Destijds stond de schrijversorganisatie van Sverdlovsk onder leiding van P.P. E.A. Permyak bezocht Pavel Petrovich vaak, en niet alleen over literaire zaken, maar ook gewoon tijdens vriendschappelijke bijeenkomsten. Dit is wat P.P. Bazhovs kleinzoon Vladimir Bazhov schrijft, denkend aan die tijden: “De schrijver Evgeny Permyak kwam met zijn vrouw en dochter Oksana op bezoek bij zijn grootvader met zijn vrouw en dochter Oksana. Die avond bracht hij een pakje mee van foto's getekend door zijn dochter onder zijn leiding. Elke tekening werd getekend met kleurpotloden door iemand uit de familie van P. P. Bazhov of E. A. De boom was erg vrolijk en onvergetelijk en ik droeg gedichten voor en danste onder vriendelijk gelach Evgeny Permyak stond bekend als een opgewekt en opgewekt persoon. Van alle mensen die toen in het huis van mijn grootvader waren, herinner ik me hem het meest.

Het leven in Perm, Votkinsk en Sverdlovsk wordt weerspiegeld in de boeken van de schrijver: 'Het ABC van ons leven', 'Hoge stappen', 'Grootvaders spaarvarken', 'Mavrik's jeugd', 'Mijn land', 'Gedenkwaardige knopen', ' Solvinsky-herinneringen.” Hij is de auteur van sprookjesbundels en populair-wetenschappelijke boeken voor kinderen en jongeren, “Who Should I Be?” (1946), “Grandfather’s Piggy Bank” (1957), “From the Fire to the Cauldron” (1959), “Lock Without a Key” (1962), enz., die het grote belang van arbeid bevestigen. De schrijver is trouw aan dit thema in zijn romans: “Het verhaal van grijze wolf"(1960), "The Last Frost" (1962), "Bultrugbeer" (1965), "The Kingdom of Quiet Luton" (1970), enz.

‘Ik ben boeken. Laat het ze weten en beoordeel mij op basis daarvan. En kaarten, foto’s, artikelen zijn allemaal een makkie, en bovendien veranderlijk. Boeken en alleen maar boeken bepalen de plaats van de schrijver in het literaire systeem geen macht in positieve en negatieve zin, behalve boeken die de schrijver zouden kunnen verheffen of doorhalen”, zijn regels uit een brief van de schrijver N.P. Suntsova, hoofd van de stadskinderbibliotheek nr. 1 van Votkinsk. Bijna alle werken van de schrijver gaan over werkende mensen, meesters in hun vak, over hun talent, creatieve zoektocht en spirituele rijkdom.

De boeken van Evgeny Permyak zijn in vele talen vertaald en in veel landen gepubliceerd. Hij ontving 2 bestellingen en medailles.

Inf.: Styazhkova L. oktober 2005

Permyak Evgeni Andrejevitsj (18.10.1902 – 17.08.1972) – Sovjet-schrijver en toneelschrijver. Uit zijn pen kwamen zowel serieuze literaire werken, waarin de auteur de sociale realiteit van zijn tijd weerspiegelde, als kinderverhalen. Interessant genoeg was het de laatste die hem de grootste bekendheid bracht.

“Ik ben boeken. En door hen moet ik gekend en beoordeeld worden. Alleen door middel van boeken kan een schrijver zijn plaats in de geschiedenis innemen. Hij kan verhoogd of omvergeworpen worden. En al de andere artikelen zijn een fluitje van een cent, die ook veranderlijk is.”

Jeugd

Evgeny Permyak werd geboren op 18 oktober 1902 in Perm. Trouwens, deze achternaam is slechts een pseudoniem dat de schrijver in de toekomst ter ere van zal nemen geboorteland. En bij zijn geboorte was hij Vissov.

De ouders van Evgeniy waren gewone arbeiders. Zijn vader werkte op het postkantoor, zijn moeder in een weverij. Het gebeurde zo dat de jongen in het eerste jaar van zijn leven gedwongen werd zijn huis te verlaten. Samen met hun moeder gingen ze naar de naburige stad Votkinsk.

Daar maakte hij zeer goed kennis met het leven van gewone arbeiders - arbeiders in fabrieken en mijnen. Zijn tante werkte bij zo’n onderneming, en na schooltijd bracht hij vaak tijd met haar door. Evgeny Permyak herinnerde zich zelfs later: "Ik maakte kennis met openhaardovens voordat ik het ABC-boek leerde, en met gereedschappen lang voordat ik de tafel van vermenigvuldiging leerde."

Het was overigens deze verbondenheid met de arbeidersklasse die later de basis zou vormen van Permyaks werk. En de meeste van zijn werken zullen specifiek aan gewone werknemers zijn gewijd. Maar over het algemeen groeide Evgeniy op als een gewoon mens. Sovjet-kind. Ik rende met de jongens door de straten, speelde Indiërs en droomde ervan om in de toekomst een beroep te leren en te beheersen. En hij dacht er toen niet eens aan om schrijver te worden.

Studeren en werken

In Votkinsk studeerde Permyak af aan een kerkschool en kreeg vervolgens een baan. Hij diende eerst bij het Kupinsky-vleesstation en verhuisde vervolgens naar de Record-snoepjesfabriek in Perm. Het was in deze tijd dat literair talent in Evgeniy begon te ontwaken. Hij probeerde zowel proza ​​als poëzie te schrijven. En hij heeft het in ieder geval goed gedaan. jonge man begon in verschillende kranten tegelijk te worden gepubliceerd - "Zvezda" en "Krasnoye Prikamye". Toegegeven, mijn werken jonge schrijver Ik was een beetje verlegen, dus tekende ik met het pseudoniem ‘Meester Nepryakhin’.

In 1924 begon Evgeny Permyak te studeren aan de Faculteit Pedagogiek van de Universiteit van Perm. Maar literaire activiteit stopte niet. Samen met andere studenten organiseerde hij de “Living Theatrical Newspaper”, die simpelweg “ZhGT” heette. Het waren twee in één: eerst werden verschillende werken op papier gedrukt en de beste werden vervolgens in theatrale vorm gebracht. Elk nieuwe uitgave De krant werd met een knal ontvangen en werd al snel de populairste krant in Perm.

Creatie

Na zijn afstuderen verhuisde Evgeny Permyak naar Moskou, waar hij begon te werken als toneelschrijver. In die tijd werden zijn twee beroemde toneelstukken gepubliceerd: "Roll" en "The Forest is Noisy". Het publiek hield zo veel van ze dat deze uitvoeringen al snel op alle theaterlocaties van het land werden opgevoerd.

Maar het gebeurde zo dat de belangrijkste impuls in carrière schrijven De Grote Patriottische Oorlog gaf Perm zijn leven. Hij werd, net als veel inwoners van Moskou, in 1941 geëvacueerd naar Sverdlovsk. En velen gingen daar ook heen beroemde schrijvers van die tijd. Onder hen zijn Lev Kassil, Agnia Barto, Fyodor Gladkov, Olga Vysotskaya, Anna Karavaeva, Ilya Sadofyev, Yuri Verkhovsky en vele anderen. En ze communiceerden natuurlijk allemaal met elkaar. Zo verwierf Evgeny Permyak uiterst nuttige contacten en, nog belangrijker, hij begon waardevolle ervaring op te doen bij zijn bekendere ‘schriftelijke collega’s’. Maar zelfs meer belangrijke rol Pavel Bazhov, die destijds leiding gaf aan de literaire organisatie van Sverdlovsk, speelde een rol in de ontwikkeling van Permyak als schrijver. Ze communiceerden niet alleen over professionele kwesties, ze werden ook goede vrienden.

In 1946 werd het eerste boek van Evgeny Permyak gepubliceerd, getiteld "Who to be?" Dit grote compilatie verhalen, die verenigd zijn door één doel: kinderen over verschillende beroepen vertellen, laten zien dat elk beroep zijn eigen charme heeft, en jonge lezers leren dat ze altijd hard moeten werken om resultaten te bereiken. De schrijver zet soortgelijke thema's voort in zijn andere werken voor kinderen. Onder hen zijn "Grandfather's Piggy Bank" (1957), "From the Fire to the Cauldron" (1959), "The Tale of the Grey Wolf" (1960), "Castle without a Key" (1962), "Bultrugbeer" (1965), “Quiet Kingdom” Lutoni" (1970) en vele anderen.

Maar in het werk van de auteur zijn er ook serieuzere verhalen en novellen, die bedoeld waren voor een oudere lezerskring. Bijvoorbeeld, liefdesverhaal"The Last Frost" (1972), dat vertelt over de relatie tussen een jongen en een meisje en extreem moeilijke keuze waar we allemaal mee te maken hebben in het leven. Tot deze categorie behoren ook boeken als “Heroes of the Days to Come” (1951), “The ABC of Our Life” (1963, 1972), “My Land” (1970) en “Straight Talk” (1977).