Het complete sprookje van de vos en de kraanvogel. De Vos en de Kraanvogel - Russisch volksverhaal

Op de vraag Help me de tekst te vinden van Krylovs fabel "De Vos en de Kraanvogel", gesteld door de auteur Olga B. het beste antwoord is De vos en de kraanvogel werden vrienden. Dus besloot de vos de kraanvogel te behandelen en ging hem uitnodigen om haar te bezoeken:





Ze at de pap en zei:

De kraan antwoordt haar:








Olga B.
Verstandig
(10410)
Het kind vroeg me om het hem te vertellen, maar blijkbaar heeft Krylov dit niet geschreven, mijn excuses

Antwoord van 22 antwoorden[goeroe]

Hallo! Hier is een selectie van onderwerpen met antwoorden op uw vraag: Help me de tekst te vinden van Krylovs fabel "De Vos en de Kraanvogel"

Antwoord van Uitdrogen[goeroe]
Krylov heeft zo'n fabel niet geschreven!!


Antwoord van Neuropatholoog[goeroe]
En wat voor soort vogel is deze kraanvogel...?))...geen mengsel van kraanvogel en spar...?))... Nieuwjaarscadeau....nou ja, daar bestaan ​​beslist geen fabels over dit nog...)))

Russisch volksverhaal.
De vos en de kraanvogel werden vrienden en hadden zelfs seks met hem in iemands thuisland.

Dus op een dag besloot de vos de kraanvogel te behandelen en ging hem uitnodigen om haar te bezoeken: “Kom, Kumanek, kom, lieverd! Hoe kan ik je behandelen! “De kraanvogel gaat naar een feestje en de vos kookte griesmeel en pap en spreidde dat uit op het bord. Ze serveerde het en trakteerde het haar: “Eet, mijn lieve kleine kumanek! Ik heb het zelf gekookt.” De kraan sloeg met zijn neus, klopte, klopte, niets raakte! En op dat moment likte de vos en likte de pap, dus at ze het allemaal zelf op.

De pap wordt gegeten; de vos zegt: “Wees niet veroordelend, lieve peetvader! Er valt niets anders te behandelen.” - "Bedankt, peetvader, en dat is alles!" Kom mij bezoeken."

De volgende dag komt de vos en de kraanvogel bereidt okroshka voor, stopt het in een kan met een kleine nek, legt het op tafel en zegt: "Eet, roddel!" Eigenlijk valt er niets anders te beleven.” De vos begon rond de kruik te draaien, en hij kwam er heen en weer, en likte eraan en snuffelde eraan, maar hij kreeg niets! Mijn hoofd past niet in de kan. Ondertussen pikt en pikt de kraanvogel tot hij alles opgegeten heeft. 'Nou, oordeel niet over mij, peetvader! Er valt niets meer te behandelen.” De vos raakte geïrriteerd, dacht dat hij genoeg zou eten voor een hele week, en ging naar huis alsof hij niets had gegeten. Zoals het terugkwam, reageerde het ook! Sindsdien zijn de vos en de kraanvogel gescheiden in hun vriendschap.


Antwoord van lek[nieuweling]
-Komen. Kumanek, kom, schat! Ik zal je trakteren!
De kraan ging naar het banket. En de vos kookte griesmeelpap en spreidde het uit op het bord. Geserveerd en geserveerd:
-Eet, mijn beste Kumanek, ik heb het zelf gekookt.
De kraan tikt en tikt met zijn neus op de plaat. Ik klopte en klopte, maar er kwam niets!
En de vos likte en likte de pap, dus at ze het allemaal zelf op.
Ze at de pap en zei:
-Geef mij niet de schuld, Kumanek. Er valt niets anders te behandelen.
De kraan antwoordt haar:
-Bedankt, peetvader, en dat is alles! Kom mij bezoeken.
De volgende dag komt de vos naar de kraanvogel en hij bereidt okroshka voor, stopt het in een kruik met een smalle hals, legt het op tafel en zegt:
-Eet, roddel! Echt, er is niets anders om je mee te verwennen.
De vos begon rond de kruik te draaien. En hij zal zo binnenkomen, en zo, en hem likken en aan hem ruiken, maar hij kan hem gewoon niet te pakken krijgen; Ik kan mijn hoofd niet in de kan passen.
En de kraanvogel pikt en pikt tot hij alles opgegeten heeft.
-Nou, neem mij niet kwalijk, peetvader! Er valt niets meer te behandelen.
De vos was geïrriteerd. Ik dacht dat ik genoeg te eten zou hebben voor een hele week, maar ik ging naar huis en at. Zoals het terugkwam, reageerde het ook!
Sindsdien zijn de vos en de kraanvogel gescheiden in hun vriendschap!


Zo'n fabel bestaat niet in 'The Complete Collection of Krylov's Fables', dat wil zeggen dat Ivan Andrejevitsj zo'n fabel niet heeft geschreven.

Hij voltooide de laatste van zijn fabels, ‘The Nobleman’, in 1835. Ivan Andrejevitsj las deze fabel voor aan hun keizerlijke majesteiten in het Anichkov-paleis. Krylov was gekleed in een Kravchiy-kostuum ( kravchiy- een boyar die de tsaar aan tafel bediende): in een Russische kaftan, geborduurd met goud, in rode laarzen, met een grijze baard vastgebonden.

Wat betreft het werk met de titel ‘De vos en de kraanvogel’, dat is een Russisch volksverhaal in de bewerking van Leo Nikolajevitsj Tolstoj, dat aan het einde van deze tekst wordt gegeven.

Dit komt doordat er vaak specifiek aanvragen voor binnenkomen fabel "The Fox and the Crane", veel auteurs schrijven de fabel zelf en geven hem dezelfde naam. Een van deze versies van de fabel is de auteur van de site "Kinderuur" nodigt uit om te lezen.

Sprookje "De Vos en de Kraanvogel"

De vos en de kraanvogel werden vrienden.Dus besloot de vos de kraanvogel te behandelen en ging hem uitnodigen om haar te bezoeken:

- Kom, Kumanek, kom, lieverd! Ik zal je trakteren!

De kraanvogel ging naar het feest. En de vos kookte griesmeelpap en spreidde het uit op het bord. Geserveerd en geserveerd:

‘Eet, mijn beste kumanek,’ ze kookte het zelf.

De kraan klopte en klopte met zijn neus op de plaat, klopte, klopte - niets raakte!En de vos likte en likte de pap, dus at ze het allemaal zelf op.Ze at de pap en zei:

- Neem mij niet kwalijk, Kumanek! Er is niets anders om je mee te behandelen.

De kraan antwoordt haar:

- Bedankt, peetvader, en dat is alles! Kom mij bezoeken.

De volgende dag komt de vos naar de kraanvogel en hij bereidt okroshka voor, stopt het in een kan met een smalle hals, legt het op tafel en zegt:

- Eet, roddel! Echt, er is niets anders om je mee te verwennen.

De vos begon rond de kruik te draaien. En hij komt zo binnen, en op deze manier, en likt eraan en ruikt eraan, maar hij kan het gewoon niet pakken: zijn hoofd past niet in de kan.En de kraanvogel pikt en pikt tot hij alles opgegeten heeft.

- Nou, neem mij niet kwalijk, peetvader! Er valt niets meer te behandelen!

De vos was geïrriteerd. Ik dacht dat ik genoeg te eten zou hebben voor een hele week, maar ik ging naar huis en at niet veel. Zoals het terugkwam, reageerde het ook!

Sindsdien zijn de vos en de kraanvogel gescheiden in hun vriendschap.

Je kunt naar een sprookje luisteren

Over het sprookje

Russisch volksverhaal "De vos en de kraanvogel"

Het verhaal van de verbazingwekkende vriendschap tussen een vos en een kraanvogel is een van de voorbeelden van sprookjesfolklore, waar het opvoedingsprincipe het duidelijkst wordt onthuld en van het allergrootste belang is. Voor velen bekend slogan“Zoals het komt, zo reageert het” is ontleend aan dit werk. Deze stelregel bevat de hele betekenis van de tekst: doe anderen zoals je wilt dat ze jou behandelen.

Korte samenvatting van het verhaal

Het Russische volksverhaal “De Vos en de Kraanvogel” bestaat uit twee delen, elk gecentreerd op één gebeurtenis. In het eerste deel nodigt de vos zijn vriend de kraanvogel uit voor een bezoek en voert hem griesmeelpap van een plat bord. Het is duidelijk dat de kraanvogel met zijn lange snavel niet van het lekkers kan genieten. In het tweede deel van het verhaal wordt een spiegelreflectie van de gebeurtenissen gebruikt: de vos gaat op bezoek bij de kraanvogel voor een volgend bezoek. De kraanvogel, die niet wilde toegeven aan de bedrieglijke vos, bereidde een diner voor dat bij haar paste: okroshka in een kruik met een smalle nek. Ook de vos kreeg, hoe hard ze ook haar best deed, niet de kans om het gerecht te proeven en ze vertrok ‘zonder een slokje’. Dit is waar de vriendschap van de helden eindigde.

Kenmerken

Het is merkwaardig dat er in dit verhaal niet zo'n bekende en handige verdeling van helden in positief en negatief bestaat. Karakters- vos en kraanvogel erin in dezelfde mate laten niet het meeste zien beste kanten. De lezer heeft geen reden om de vos van sluwheid en bedrog te beschuldigen, omdat zij de eerste was die de kraanvogel uitnodigde voor een bezoek. Het enige dat een voordeel oplevert dat niet in het voordeel van de vos is, is het feit dat ze de kraanvogel niet bedankte voor haar ‘gastvrijheid’. Terwijl de kraanvogel, ook al blijft hij hongerig, woorden van dankbaarheid uitspreekt. Beide personages vertonen echter hetzelfde soort gedrag en verdienen dezelfde behandeling van de lezer.

Er zit veel humor in het sprookje over de vos en de kraanvogel, te beginnen met de karakterkeuze, die voor verrassing zorgt: een roofdier en een vogel die totaal verschillend van elkaar zijn. Deze keuze is echter niet toevallig; het belangrijkste conflict en de moraal van het verhaal zijn op dit verschil gebaseerd. Het is het gebrek aan begrip van de individualiteit en kenmerken van de ander dat de oorzaak wordt van meningsverschillen tussen de helden. Er is geen directe aanwijzing in het sprookje dat de vos de gerechten en lekkernijen uit kwade bedoelingen heeft gekozen. Misschien wilde ze oprecht de gast voeden, maar deed ze alles alleen op basis van haar voorkeuren, zonder rekening te houden met de mogelijkheden van de kraan. Terwijl echte vriendschap gebaseerd op het vermogen om het standpunt van een ander in te nemen, wederzijds begrip en compromissen. De reactie van de kraanvogel is heel begrijpelijk, hij streeft er, net als de vos, niet naar om de gast tevreden te stellen, maar doet alles alleen voor zijn eigen gemak. In het sprookje is er geen directe indicatie van de redenen voor dit gedrag van de kraanvogel: probeert hij wraak te nemen op de vos en haar een lesje te leren, of begaat hij eenvoudigweg een egoïstische daad zonder kwade bedoelingen. Het sprookje geeft de lezer de mogelijkheid om de acties van de personages onafhankelijk te interpreteren en zijn eigen conclusies te trekken uit wat ze lezen. Maar hoe de luisteraars het gedrag van de helden ook interpreteren, de moraal van het sprookje blijft onveranderd: je moet anderen niet op jezelf beoordelen.

Lees het Russische volksverhaal “De Vos en de Kraanvogel” op onze website gratis en zonder registratie online.

De vos en de kraanvogel werden vrienden.

Op een dag besloot de vos de kraanvogel te behandelen en ging hem uitnodigen voor een bezoek.

Kom, peetvader, kom, lieve! Hoe kan ik je behandelen!

De kraanvogel gaat naar een feest, en de vos maakte griesmeelpap en spreidde die uit op het bord. Geserveerd en geserveerd:

Eet het, mijn lieve peetvader! Ik heb het zelf gekookt.

De kraan klapperde, flopte, klopte, klopte, er kwam niets van terecht!

En op dat moment likte de vos en likte de pap, dus at ze het allemaal zelf op.

De pap wordt gegeten, de vos zegt:

Neem mij niet kwalijk, lieve peetvader! Er valt niets anders te behandelen.

Bedankt, peetvader, en dat is alles! Kom mij bezoeken.

De volgende dag komt de vos en de kraanvogel bereidt okroshka voor, stopt het in een kruik met een kleine nek, legt het op tafel en zegt:

Eet, roddel! Echt, er is niets anders om je mee te verwennen.

De vos begon rond de kruik te draaien, en hij kwam zo en zo, en likte eraan en rook eraan, maar hij kreeg niets! Mijn hoofd past niet in de kan. Ondertussen pikt en pikt de kraanvogel tot hij alles opgegeten heeft.

Nou, neem mij niet kwalijk, peetvader! Er valt niets meer te behandelen.

De vos raakte geïrriteerd, dacht dat hij genoeg zou eten voor een hele week, en ging naar huis alsof hij niet te veel had gegeten.

Zoals het terugkwam, reageerde het ook!

Sindsdien zijn de vos en de kraanvogel gescheiden in hun vriendschap...

Russisch volksverhaal over hoe ze vrienden werden sluwe vos en een kraan. De roodharige grappenmaker nodigde de kraanvogel uit voor een bezoek en besloot hem te trakteren op pap, die ze dun op een schoteltje smeerde. Als reactie hierop bood de kraanvogel haar iets lekkers aan in een kruik met een smalle hals. Moraal van het verhaal: doe geen gemene dingen tegen anderen, dat krijg je zelf ook niet.

Sprookje De Vos en de Kraan downloaden:

Sprookje De Vos en de Kraanvogel gelezen

De vos en de kraanvogel werden vrienden. Ze werd zelfs zijn peetvader toen de berin een welp baarde.

Dus op een dag besloot de vos de kraanvogel te behandelen en ging hem uitnodigen om haar te bezoeken:

Kom, kumanek, kom, lieve! Hoe ik je kan behandelen!

De kraanvogel gaat naar een feest, en de vos maakte griesmeelpap en spreidde die uit op het bord. Geserveerd en behandeld:

Eet, mijn lieve kumanek! Ik heb het zelf gekookt.

De kraan sloeg met zijn neus, klopte en klopte, maar er kwam niets. En op dit moment likt de vos de pap voor zichzelf en likt alles eraf. De pap wordt gegeten; de vos zegt:

Neem mij niet kwalijk, lieve peetvader! Er valt niets meer te behandelen!

Bedankt, peetvader, en dat is alles! Kom mij nu bezoeken.

De volgende dag komt de vos en de kraanvogel bereidt okroshka voor, stopt het in een kruik met een kleine nek, legt het op tafel en zegt:

Eet, roddel! Toegegeven, er valt niets meer te behandelen.

De vos begon rond de kruik te draaien, en kwam zo en zo, en likte eraan en rook eraan; niets is genoeg! Mijn hoofd past niet in de kan. Ondertussen pikt en pikt de kraanvogel tot hij alles opgegeten heeft.

Neem mij niet kwalijk, peetvader! Er valt niets meer te behandelen.

De vos ergerde zich: ze dacht dat ze genoeg te eten had voor een hele week, maar ze ging naar huis alsof ze ongezouten eten slurpte. Zoals het terugkwam, zo reageerde het ook. Sindsdien zijn de vos en de kraanvogel gescheiden in hun vriendschap.

Vos en kraan.

Russisch volksverhaal voor kinderen vanaf 3 jaar.


    De vos en de kraanvogel werden vrienden. Dus besloot ik hem op een dag te behandelen. Ik ging de kraan bellen voor een bezoek:
      - Kom, kraan, kom schat! Hoe ik je kan behandelen!
      De kraanvogel kwam op bezoek en de vos kookte griesmeelpap, spreidde het uit op een bord, serveerde het en behandelde het:
      - Eet, kraan, eet, schat! Ik heb het zelf gekookt.
      De kraan sloeg met zijn neus op de plaat, klopte en klopte - niets raakt!
      En op dat moment likte de vos en likte de pap, dus at ze het allemaal zelf op. Ze at het en zei:
      - Straf me niet, kraanvogel! Er valt niets meer te behandelen.
      - Bedankt, vos, en dat is alles! Kom mij nu bezoeken.
      De volgende dag komt de vos naar de kraanvogel, en de kraanvogel bereidt okroshka voor, goot het in een kruik met een smalle nek en zei:
      - Eet, kleine vos! Er valt niets meer te behandelen.
     De vos begon rond de kruik te draaien: hij ging deze kant op, en die kant op, en likte eraan en snuffelde eraan - hij kon niets pakken: zijn hoofd paste niet in de kruik!
      Ondertussen pikt en pikt de kraanvogel alles op.
      - Wees niet boos, vos! Er is niets anders om over na te denken.
      De vos raakte geïrriteerd: ze dacht dat ze genoeg te eten zou hebben voor een hele week, maar ze kwam hongerig thuis.
      Sindsdien hebben de vos en de kraanvogel afzonderlijke vriendschappen gehad.