Bereken de indicator van het eigen werkkapitaal. Formule voor het bepalen van de hoeveelheid eigen werkkapitaal op de balans

Werkkapitaal op de balans vertegenwoordigt een voorschot op het complex van materiële activa van het bedrijf dat bedoeld is om het bedrijfsproces te ondersteunen. Ze worden volledig gebruikt tijdens één productie- en commerciële (operationele) cyclus. Laten we vervolgens bekijken hoe werkkapitaal op de balans wordt berekend.

Algemene informatie

Werkkapitaal op de balans is noodzakelijk voor de systematische vorming en gebruik van productiemiddelen in het minimaal vereiste volume. Met hun hulp zorgt de onderneming voor de implementatie van het vastgestelde programma binnen een bepaalde periode. Productiemiddelen omvatten:

  • grondstoffen;
  • aanvullende en basismaterialen;
  • container;
  • brandstof;
  • halffabrikaten;
  • reserveonderdelen voor reparaties;
  • artikelen die snel verslijten en een lage waarde hebben;
  • onvoltooide productie;
  • door de onderneming vervaardigde halffabrikaten;
  • kosten van toekomstige perioden.

Tot het werkkapitaal behoren ook de circulatiemiddelen. Deze omvatten:

  • overblijfselen van eindproducten in magazijnen;
  • producten die zijn verzonden maar niet zijn betaald door klanten;
  • geldsaldi op debiteuren, contant geld, lopende bankrekening, in schikkingen, belegd in waardepapieren (kortlopende) papieren.

Deze fondsen zijn voortdurend in beweging. Ze zorgen voor de continuïteit van de geldcirculatie. Tijdens dit proces vinden natuurlijke en voortdurende veranderingen plaats in de vorm van geavanceerde waarde. Van monetair wordt het handelswaar, dan industrieel, dan weer handelswaar en weer monetair.

Betekenis

Werkkapitaal op de balans speelt een belangrijke productierol. Hun betekenis ligt in het vooraf financieren van uitgaven in de minimaal vereiste volumes om de voorwaarden te scheppen voor de introductie van nieuwe producten. Ze dragen ook bij aan de vorming van het verwachte economische resultaat van de onderneming.

Fundamentele principes

Het proces van het vaststellen van de noodzakelijke samenstelling en structuur van deze activa, het bepalen van hun bronnen en behoeften daaraan, en het verzekeren van controle over de efficiëntie van hun gebruik en veiligheid, is de organisatie van werkkapitaal. Het is gebaseerd op de volgende principes:

  • vorming van een minimumbedrag aan vlottende activa om de continuïteit van het productieproces en de circulatie te garanderen;
  • effectief gebruik;
  • rationele verdeling van activa waarover de onderneming beschikt over gebieden van het productieproces;
  • vorming en aanvulling van activa ten koste van eigen en geleende middelen in overeenstemming met het productievolume;
  • vorming van financiële reserves;
  • controle over de veiligheid en het rationeel gebruik van middelen.

Classificatie

Werkkapitaal verschilt in de financiële kenmerken van zijn vorming. Ze kunnen bruto of netto zijn. De eerste groep omvat al het werkkapitaal, ongeacht de bron. Netto omvat het verschil tussen de bruto totale activa en het totale bedrag aan kortlopende (kortlopende) verplichtingen. Dit kapitaal wordt gepresenteerd als eigen werkkapitaal. Op de balans is, onder normale bedrijfsomstandigheden van bedrijfsentiteiten, de omvang van de vlottende activa groter dan de waarde van de kortlopende schulden. Dit betekent met andere woorden dat de crediteuren het bedrag niet overschrijden. Op basis van hun deelname aan de circulatie worden de middelen verdeeld in de middelen die aan de productiefondsen worden voorgeschoten of aan de circulatiefondsen. Er is ook een classificatie op basis van vormingsbronnen. Zo worden de activa verdeeld in geleend, geleend en eigen werkkapitaal. In de balans evalueert deze laatste zowel de efficiëntie van het gebruik van OK als de effectiviteit van de productie. Deze activa zijn voortdurend aanwezig in de onderneming. Er is geen vaste vervaldatum voor hen. In dit geval is hun daadwerkelijke aanwezigheid in de onderneming van bijzonder belang.

Eigen werkkapitaal: balansformule

In de regel wordt de bepaling van de SOC uitgevoerd door kortlopende schulden van de activa af te trekken. Order nr. 31-r van de Federale Administratie voor Faillissement (Insolventie) van 12 augustus 1994, dat de methodologische bepalingen verduidelijkt voor het beoordelen van de financiële positie van een onderneming en het opzetten van een onbevredigende rapportagestructuur, regelt de procedure op basis waarvan werkkapitaal wordt bepaald. De balansformule ziet er als volgt uit:

  • SOS = pagina 490 - pagina 190.

Rekening houdend met de veranderingen die na 2011 zijn ingevoerd, zal de vergelijking er als volgt uitzien:

  • Eigen werkkapitaal op de balans = regel 1200 - regel 1500.

Naast deze vergelijking is er nog een andere optie. In overeenstemming hiermee is het werkkapitaal op de balans regel 1300, opgeteld vanaf regel 1530, minus regel 1100.

Methodologische benaderingen

Hun bestaan ​​is te danken aan de ongereguleerde plaatsing van werkkapitaal en de bronnen van de vorming ervan. Een van de meest voorkomende methodologische benaderingen zijn de volgende:

  1. Het werkkapitaal op de balans is de totale lijn van sectie 2, opgeteld met de uitgaven van toekomstige perioden minus de som van het totaal van sectie 4 en de inkomsten van toekomstige perioden. Volgens deze optie wordt voorgesteld om aan de activa de activa toe te voegen die in Hoofdstuk worden weergegeven. 3, en trek daarvan de indicatoren van de sectie af. 4, evenals kortlopende schulden.
  2. Werkkapitaal op de balans kan ook worden weergegeven als het verschil tussen de som van het totaal van sectie 2 van het actief met de uitgaven van de komende perioden en het totaal van sectie. 3 verplichtingen met als resultaat sec. 4 en toekomstige inkomsten. In dit geval worden alle kosten en ontvangsten van de volgende perioden in aanmerking genomen. Als er sprake is van langlopende leningen, moeten deze ook in de berekeningen worden meegenomen, aangezien deze ook bedoeld zijn voor kapitaalinvesteringen.
  3. Eigen werkkapitaal op de balans - resultaatregel volgens paragraaf. 1 Passiva "Eigen vermogen" + indicatorgedeelte. 2 “Voorzien van komende betalingen en uitgaven” - “Noodzakelijke bezittingen”.
  4. Volgens de volgende benadering wordt voorgesteld om de benodigde inkomsten af ​​te trekken van het bedrag aan toekomstige uitgaven en betalingen. activa. Dus SOS = totaal volgens sectie. 1 + resultaat van sectie. 2 + totaal van sectie. 3 - indicatorgedeelte. 1 aanwinst.
  5. In overeenstemming met deze optie worden langlopende schulden opgeteld bij de som van de waarden van secties I en II, en vervolgens worden de vaste activa afgetrokken.

Redenen voor tekort/defect van SOS

De belangrijkste factoren die een dergelijke toestand van het eigen werkkapitaal veroorzaken, zijn onder meer:

  • onbevredigende prestaties van de marketingafdeling;
  • het niet ontvangen van het verwachte inkomen;
  • lage mate van verantwoordelijkheid van de onderneming bij het oplossen van het probleem van het vormen en besparen van werkkapitaal, het ongepaste gebruik ervan;
  • ontijdigheid bij de financiering van de verhoging van de SOS-standaard;
  • de aanwezigheid van onredelijke vorderingen; ze ontstaan ​​bijvoorbeeld als de berekening niet op tijd is;
  • aanzienlijke prijsstijging.

Overtollige SOS

Een overschot aan vlottende activa in een onderneming wordt gecreëerd als gevolg van het overschot aan middelen boven de gevestigde normen, die nodig zijn om te voldoen aan de bestaande constante minimale productiebehoeften in termen van de voorziening van hulpbronnen. De redenen voor de vorming van overtollige SOS zijn onder meer:

  • het bedrag dat de feitelijk ontvangen winst overschrijdt boven de in de regeling voorziene inkomsten;
  • onvolledige aftrek van begrotingsbetalingen en bijdragen aan beoogde staatsfondsen;
  • gratis ontvangst van inventarisartikelen van andere ondernemingen;
  • onvoldoende volledige winstverdeling voor andere doeleinden voorzien in het financieel plan, enzovoort.

Een overschot aan werkkapitaal bij een onderneming geeft aan dat een deel van de activa van de onderneming inactief is en geen inkomsten genereert. Het ontbreken van SOS vertraagt ​​op zijn beurt het productieproces. Een tekort vermindert de economische circulatiesnelheid van de middelen van een onderneming.


Aandacht! De coëfficiënt kan worden toegepast op alle vlottende activa.

Tot ongeveer = omzet uit de verkoop van producten / gemiddeld saldo van de voorraden

Met andere woorden: geïnteresseerde partijen zullen met behulp van de coëfficiënt kunnen zien hoe vaak de kosten in geld zijn terugverdiend. Het gemiddelde voorraadsaldo wordt berekend aan de hand van de balans. Het is noodzakelijk om de voorraden aan het begin en het einde van het jaar bij elkaar op te tellen en door twee te delen.

Een hoge omzetratio kan twee betekenissen hebben:

  • uitstekende efficiëntie van het gebruik van MPZ
  • uitputting van de voorraden in het magazijn

Daarom moet een onderneming vertrouwen op haar eigen marketingbeleid om te begrijpen of hoge coëfficiënten goed zijn.

Om het gebruik van materiële reserves te bestuderen, wordt de coëfficiënt van het in omloop brengen van geld gebruikt. Het wordt berekend met behulp van de formule:

Кз = saldi van materiële activa / inkomsten uit de verkoop van producten

Deze coëfficiënt is het tegenovergestelde van de omzet en is nodig om aan te tonen hoeveel voorraden per roebel omzet worden verantwoord.

Met materieel werkkapitaal op de balans heeft het bedrijf inzicht in de arbeidsproductiviteit en de toereikendheid van de middelen om succesvolle bedrijfsactiviteiten te behouden.

Schrijf uw vraag in het onderstaande formulier

DEFINITIE

Eigen werkkapitaal vertegenwoordigen het werkkapitaal, dat het bedrag omvat dat de vlottende activa van de onderneming overschrijdt ten opzichte van haar kortlopende schulden. Deze indicator wordt gebruikt bij het beoordelen van de capaciteiten van bedrijven bij het berekenen van de kortlopende schulden in het geval van de verkoop van al hun vlottende activa.

De vlottende activa van het bedrijf vertegenwoordigen de geldwaarde van:

  • werkkapitaal (grondstoffen, brandstof, componenten);
  • circulatiefondsen (eindproducten, verzonden maar nog niet betaalde goederen).

Met uw eigen vlottende activa kunt u de mate van solvabiliteit en financiële stabiliteit van elke onderneming bepalen.

Formule voor eigen werkkapitaal op balans

De formule voor het eigen werkkapitaal op de balans vereist balansgegevens, de belangrijkste informatiebron voor het analyseren van de activiteiten van elke organisatie.

De algemene formule voor het eigen werkkapitaal op de balans is als volgt:

KvK = OA – KO

Hier is CoC het eigen werkkapitaal,

OA – het bedrag aan vlottende activa,

KO – het bedrag aan kortlopende schulden.

Als je de nieuwe balans gebruikt, dan ziet de formule voor eigen werkkapitaal op de balans er als volgt uit:

CoC = lijn 1200 – lijn 1500

Dezelfde waarde kan op een tweede manier worden bepaald:

KvK = SK + DO - VA

Hier is SK het bedrag aan eigen vermogen,

VA – vaste activa,

TO – het bedrag aan eigen schulden.

Op basis van de balanslijnen ziet deze formule er als volgt uit:

Standaardindicator van eigen werkkapitaal

De indicator van het eigen werkkapitaal van elk bedrijf kan positief en negatief zijn:

  • Volgens de norm moet de indicator een positieve waarde zijn, wat betekent dat de vlottende activa groter zijn dan de kortlopende schulden.
  • Een negatieve waarde van de indicator van het eigen werkkapitaal karakteriseert het bedrijf van de negatieve kant. Het is waar dat er uitzonderingen zijn wanneer succesvolle ondernemingen opereren met een negatieve waarde van hun eigen werkkapitaalindicator (bijvoorbeeld McDonald's, waar deze verhouding wordt gedekt door een zeer snelle cyclus van het omzetten van voorraden in inkomsten).

Bij het analyseren van de indicator van het eigen werkkapitaal moet deze worden vergeleken met de waarde van de reserves van de onderneming. Tijdens de normale werking van de onderneming moet de indicator niet alleen positief zijn, maar ook groter zijn dan de hoeveelheid reserves. Dit kan worden verklaard door het feit dat voorraden het minst liquide deel van het werkkapitaal vormen en daarom moeten worden gefinancierd uit eigen middelen of middelen die voor langere perioden worden aangetrokken.

Voorbeelden van probleemoplossing

VOORBEELD 1

Oefening Voor 2015 en 2016 werkte de onderneming met de volgende indicatoren

Eigen vermogen (regel 1300)

2015 – 258.000 roebel,

2016 – 286.000 roebel.

Vaste activa (regel 1100)

2015 – 148.000 roebel,

2016 – 172.000 roebel.

Vlottende activa (regel 1530)

2015 – 250.000 roebel,

2016 – 270.000 roebel.

Bepaal de indicator van het eigen werkkapitaal op de balans en vergelijk de indicatoren voor twee jaar.

Oplossing De formule voor eigen werkkapitaal op de balans om dit probleem op te lossen:

CoC = lijn 1300 + lijn 1530 – lijn 1100

KvK (2015) = 258.000 + 250.000 – 148.000 = 360.000 roebel

KvK (2016) = 286.000 + 270.000 – 172.000 = 384.000 roebel

Conclusie. We zien dat het eigen werkkapitaal van de onderneming de neiging heeft te stijgen, wat duidt op een toename van de efficiëntie.

Antwoord KvK (2015) = 360.000 roebel, KvK (2016) = 384.000 roebel.

is een absolute indicator die wordt gebruikt om de liquiditeit van een onderneming te bepalen. In wezen bepaalt deze indicator hoeveel de vlottende activa van het bedrijf groter zijn dan de kortetermijnschulden. In de buitenlandse literatuur wordt eigen werkkapitaal ook wel genoemd werkkapitaal van de onderneming(werkkapitaal, netto werkkapitaal).

Eigen werkkapitaal. Economisch gevoel

Laten we de algemene economische betekenis van de indicator analyseren. Het eigen werkkapitaal van de onderneming geeft de solvabiliteit/liquiditeit van de onderneming weer. De indicator wordt gebruikt om het vermogen van het bedrijf om schulden af ​​te betalen met behulp van vlottende activa te beoordelen.


Eigen werkkapitaal
. Synoniemen

Synoniemen voor de indicator eigen werkkapitaal:

  • eigen werkkapitaal,
  • werkkapitaal van de onderneming,
  • werkkapitaal,
  • netto werkkapitaal (NWC),

Eigen werkkapitaal. Berekeningsformule

Formule voor het berekenen van eigen werkkapitaal:

Eigen werkkapitaal = Vlottende activa – Kortlopende schulden

Wat zijn vlottende activa?

Vlottende activa van de onderneming- dit is de som van werkkapitaal (grondstoffen, voorraden, componenten, brandstof) en circulatiefondsen (eindproducten, verzonden maar niet betaald voor goederen), uitgedrukt in geld.

Formule voor het berekenen van SOS volgens het besluit van het Federale Bureau voor Insolventie (Faillissement) van 12 augustus 1994 nr. 31-r over methodologische bepalingen voor het beoordelen van de financiële toestand van een organisatie en het vaststellen van een onbevredigende balansstructuur is als volgt:

Eigen werkkapitaal = regel 490 - regel 190

In de nieuwe balans (na 2011) zal de formule als volgt zijn:

Sos = pagina 1200 - pagina 1500

Naast de eerste formule is er nog een manier om deze indicator te berekenen. De tweede formule voor het berekenen van het eigen werkkapitaal op de balans.

Eigen werkkapitaal = (Eigen vermogen + Langlopende schulden) – Vaste activa = p. 1300 + blz.1530 – blz.1100

Naar mijn mening is de eerste formule eenvoudiger te berekenen en handiger dan de eerste. Ik raad aan om het in uw berekeningen te gebruiken.

In de Engelse literatuur wordt deze indicator volgens IFRS als volgt berekend:

Sos(werkkapitaal) = Vlottende activa – Kortlopende verplichtingen

CA – vlottende activa,
CL – korte termijn crediteuren.

De balans van het bedrijf is afkomstig van de officiële website van het bedrijf. Om de dynamiek van veranderingen in de solvabiliteit van een onderneming te begrijpen, nemen we 1 jaar voor analyse. De rapportageperiode bedraagt ​​een kwartaal. Eén kwartaal in 2013 en drie in 2014.

Berekening van de indicator van het eigen werkkapitaal voor OJSC Uralkali

Eigen werkkapitaal 2013-4 = 87928663-47938587 = 39990076
Eigen werkkapitaal 2014-1 = 132591299-35610079 = 96981220
Eigen werkkapitaal 2014-2 = 115581096-34360221 = 81220875
Eigen werkkapitaal 2014-3 = 132981010-19458581 = 113522429

Alle SOS-waarden zijn >0 en nemen ook toe in de loop van de tijd. Dit suggereert dat de solvabiliteit van OJSC Uralkali groeit.

Eigen werkkapitaal. Standaard

Het eigen werkkapitaal kan groter zijn dan nul, gelijk aan of kleiner dan nul. In de regel is het eigen werkkapitaal = 0 voor nieuwe ondernemingen. Als SOS >0, geeft dit aan dat de financiële toestand (solvabiliteit) van de onderneming normaal is<0, то предприятие финансово неблагополучно, т.к. у него не хватает денежных средств для покрытия долгов.

Cv

In het artikel werd de indicator “eigen werkkapitaal” onderzocht, een van de belangrijke indicatoren voor het beoordelen van de solvabiliteit/liquiditeit van een onderneming. Verwar het niet met de werkkapitaalratio, want dit zijn totaal verschillende dingen. Als het eigen werkkapitaal groter is dan nul, duidt dit op de financiële stabiliteit van de onderneming.

SOS = SK - VOA,

waarbij SOS het eigen werkkapitaal is aan het einde van de factureringsperiode; SK is het eigen vermogen (het resultaat van deel III van de balans); SAI - vaste activa (resultaat van deel I van de balans).

2. De beschikbaarheid van eigen en voor voorraden (voorraden) wordt bepaald door de formule:

SDI = SK - VOA + DKZ

SDI = SOS + DKZ,

waarbij DKZ langlopende leningen en opgenomen gelden is (het resultaat van deel IV van de balans “Langlopende schulden”).

3. De totale waarde van de belangrijkste bronnen van reservevorming (oiz) wordt bepaald als:

OIZ = SDI + KKZ,

waarbij KKZ - leningen en leningen op korte termijn (resultaat van sectie V “Kortlopende schulden”).

Als gevolg hiervan is het mogelijk om drie indicatoren te bepalen voor de voorziening van reserves met financieringsbronnen.

1. Overschot (+), tekort (-) eigen werkkapitaal:

SOS = SOS - Z,

waarbij ∆SOS de toename (overschot) van het eigen werkkapitaal is; Z - reserves (sectie II van de balans).

2. Overschot (+), tekort (-) aan eigen en van reserves (∆SDI):

SDI = SDI - Z.

3. Overschot (+), tekort (-) van de totale waarde van de belangrijkste bronnen van inventarisdekking (∆OIZ):

OIZ = OIZ - Z.

De gegeven indicatoren van de voorziening van reserves met relevante financieringsbronnen worden omgezet in een driefactorenmodel (M):

M = (∆SOS; ∆SDI; ∆OIZ).

Dit model drukt het type financiële stabiliteit van de onderneming uit. In de praktijk zijn er vier soorten financiële stabiliteit (Tabel 1).

Tabel 1.

Soorten financiële stabiliteit van een onderneming.

Type financiële stabiliteit

3D-model

Financieringsbronnen voor voorraden

Korte beschrijving van financiële stabiliteit

1. Absolute financiële stabiliteit

Eigen werkkapitaal (netto werkkapitaal)

Hoge solvabiliteit. De onderneming is niet afhankelijk van externe crediteuren (kredietverstrekkers)

2. Normale financiële stabiliteit

Eigen werkkapitaal plus langlopende leningen en leningen

Normale solvabiliteit. Rationeel gebruik van geleend geld. Hoge winstgevendheid van de huidige activiteiten

3. Onstabiele financiële toestand

Eigen werkkapitaal plus langlopende leningen plus kortlopende leningen

Schending van de normale solvabiliteit.

Er is behoefte aan het aantrekken van aanvullende financieringsbronnen.

Herstel van de solvabiliteit is mogelijk

4. Crisis (kritieke) financiële toestand Het bedrijf is volledig insolvent en staat op de rand van een faillissement

Eerste type financiële stabiliteit

kan worden weergegeven als de volgende formule:

M1 = (1, 1, 1), d.w.z. ∆SOS > 0; ∆SDI > 0; ∆OIZ > 0. Absolute financiële stabiliteit (M1) is zeer zeldzaam in het moderne Rusland.

Tweede type (normale financiële stabiliteit)< 0; ∆СДИ >kan als volgt worden uitgedrukt:

M2 = (0, 1, 1), d.w.z. ∆SOS

0; ∆OIZ > 0. Normale financiële stabiliteit garandeert de nakoming van de financiële verplichtingen van de onderneming tegenover tegenpartijen en de staat.

Derde type (onstabiele financiële toestand)< 0; ∆СДИ < 0; ∆ОИЗ > 0.

instellen volgens de formule: M3 = (0, 0, 1), d.w.z. ∆SOS

Vierde type (financiële crisissituatie)< 0; ∆СДИ < 0; ∆ОИЗ < 0.

kan in de volgende vorm worden weergegeven: