Beschrijving schilderij van Albert Durer gras. Presentatie voor een leesles: een uitstapje naar het “museumhuis”.

(Zelfportret. 1500. Fotogalerij van de oude meesters, München.)


Albrecht Dürer (Duits: Albrecht Dürer, 21 mei 1471, Neurenberg - 6 april 1528, Neurenberg) - de grootste meester van de Renaissance, Duitse schilder en graficus.

Dürer werd geboren in de familie van een juwelier, een immigrant uit Hongarije. Zijn zangleraar in de kunst was zijn eigen vader, een goud- en zilversmid. Daarom wordt in de schilderijen van Albrecht Dürer elk detail altijd met juweliersprecisie weergegeven, waarbij met elk klein detail rekening wordt gehouden. Kijk bijvoorbeeld eens met welke subtiliteit elk grassprietje in het schilderij “Grasstruik” of elk haartje in de afbeelding van een konijntje in het schilderij “Jonge Haas” is getekend, vooral de voelsprieten van het konijntje.



(Grasstruik. 1503. Museum of Art, Wenen.)


Het lijkt erop dat het gras op het punt staat te ritselen onder een lichte bries. En als je naar een konijn kijkt, wil je gewoon je hand uitstrekken en zijn zachte, zijdeachtige vacht aanraken. Beide schilderijen zijn geschilderd in aquarel en gouache met zeer dunne penselen. Trouwens, tijdgenoten merkten op dat de kunstenaar graag goed naar de natuur keek en voortdurend geïnteresseerd was in de wetenschap.



(Jonge haas. 1502. Albertina Gallery, Wenen.)


Toen Albrecht 15 jaar oud was, besefte zijn vader dat zijn zoon een voorliefde had voor schilderen en stuurde hij hem naar het atelier van de beroemde Neurenbergse schilder Michael Wolgemut. Op deze school studeerde Dürer niet alleen tekenen, maar ook graveren op hout en koper. Het is interessant dat de studies op deze school eindigden met een verplichte reis voor afgestudeerden. Na zijn afstuderen in 1490 bezocht Albrecht Dürer gedurende vier jaar verschillende steden in Duitsland, Zwitserland en Nederland. voortdurende verbetering van de beeldende kunst en de verwerking van materialen.



(Portret van een jonge Venetiaanse vrouw. 1505. Kunsthistorisches Museum, Wenen.)


In 1494 keerde Dürer terug naar zijn geboorteland Neurenberg, en kort na zijn terugkeer trouwde hij in hetzelfde jaar. Daarna vertrekt hij naar Italië. In Italië had hij verschillende interessante kennissen met het werk van zulke meesters uit die tijd vroege Renaissance, zoals Mantegna, Polaiolo, Lorenzo di Credi en andere meesters. In 1495 keerde Dürer terug naar Neurenberg en daar maakte hij, tot zijn volgende reis naar Italië in 1505, de meeste van zijn beroemdste gravures, die zijn naam zo beroemd maakten.



(Sint Eustathius. Ca. 1500-1502. Staatsmuseum Hermitage, Sint-Petersburg.)


Dürer was niet alleen beroemd als schilder, maar ook als een uitstekende grafische meester. De meeste gravures van Albrecht Dürer tonen bijbelse en evangelische onderwerpen.



(Melancholie. 1514. Staatsmuseum de Hermitage, Sint-Petersburg.)


Albrecht Dürer werd ook beroemd als groot portretschilder. Hij was de beste portretschilder uit de hele geschiedenis van de wereldschilderkunst. De onderwerpen van zijn portretten waren altijd zeer interessante en geïnspireerde mensen.



Het verbazingwekkende is dat al deze mensen zo realistisch zijn afgebeeld dat het moeilijk te geloven is dat ze 500 jaar geleden zijn geschilderd, toen kunstenaars nog maar net begonnen te leren realistische afbeeldingen te schilderen. Maar de eeuwenoude kostuums op de portretten overtuigen ons ervan dat Dürer als portretschilder zijn tijd ver vooruit was. (Portret jonge man


. 1521 Kunstgalerie, Dresden.)



Dankzij zijn zelfportretten kunnen we nu beoordelen hoe de kunstenaar er zelf uitzag. Bovendien twijfelt niemand er zelfs maar aan dat zijn zelfportretten niet slechter zijn gemaakt dan foto's, als fotografie in die tijd bestond. (Portret van Dürers vader op 70-jarige leeftijd. 1497. Londen Nationale Galerij


, Londen.) Kijk naar zijn schilderij "Zelfportret" uit het Prado Museum in Madrid. Albrecht Dürer portretteerde zichzelf in behoorlijk modieuze, zelfs enigszins keurige kleding uit die tijd. Hij heeft een zeer modieuze die tijden , een kapsel met zorgvuldig gekruld en gestyled haar. Uit zijn houding blijkt dat hij trots is slim persoon



met eigenwaarde.


(Zelfportret. 1498. Prado Museum, Madrid.)



In 1520 reist de kunstenaar opnieuw naar Nederland. Daar wordt hij helaas het slachtoffer van een onbekende ziekte die hem 8 jaar lang tot het einde van zijn leven kwelt. Zelfs moderne artsen vinden het moeilijk om een ​​diagnose te stellen.

Albrecht Dürer stierf in zijn geboorteplaats Neurenberg.

(Handen van een biddende man. 1508. Albertina Gallery, Wenen.) Albrecht Dürer. Wetenschappelijke activiteit. Tijdens zijn leven was Albrecht Dürer geïnteresseerd in het verbeteren van verdedigingswerken. Dit was te wijten aan de komst en het wijdverbreide gebruik van vuurwapens. Hij schreef in 1527 zelfs een boek, ‘Gids voor de versterking van steden, kastelen en kloven’, waarin hij zijn fundamentele nieuw type militaire vestingwerken.



(Durer's magische vierkant, fragment van de gravure "Melancholie". 1514. Staatsmuseum de Hermitage, St. Petersburg.)


Dürer componeerde zijn beroemde magische vierkant, getekend op zijn gravure “Melancholie”. Dit magische vierkant is interessant omdat hij het zo vaak heeft gevuld met getallen in de volgorde van 1 tot en met 16 dat de som van 34 niet alleen wordt verkregen door de getallen verticaal, horizontaal en diagonaal op te tellen, zoals vereist door de regels van elk magisch vierkant. De som 34 wordt verkregen in alle vier de kwartalen, in de centrale vierhoek, en zelfs bij het optellen van de vier hoekcellen. Albrecht Durer slaagde er ook in om in dit magische vierkant het jaar van creatie van de gravure "Melancholie" te passen - 1514. Let op de middelste twee vierkanten in de eerste verticaal. Het is duidelijk zichtbaar dat Dürer de fout heeft gecorrigeerd. Het getal 6 is gecorrigeerd naar 5, en 5 is gecorrigeerd naar 9. Het blijft een raadsel of de kunstenaar ons opzettelijk deze correcties heeft laten zien en wat dan de zin is dat wij deze correcties zien.



(Neushoorn, houtsnede. 1515. British Museum, Londen.)


Op het eerste gezicht is Dürers beroemde schilderij "De neushoorn" onopvallend. Bovendien brengt een nauwkeurige vergelijking van dit schilderij met een foto van een echte neushoorn een aantal onnauwkeurigheden aan het licht.

Zoals veel vooraanstaande mensen uit de Renaissance was Albrecht Dürer een universalist en onderscheidde hij zich op veel gebieden. Maar toch waardeerde hij de schilderkunst meer dan alle wetenschappen. In een van zijn boeken kun je een interessante gedachte lezen: “Dankzij de schilderkunst zijn de afmetingen van de aarde, wateren en sterren duidelijk geworden, en door de schilderkunst zal er nog veel meer onthuld worden.”

Secties: Basisschool

Churakova N.A., Literair lezen: leerboek voor graad 3: in 2 delen. Deel twee, pagina's: 41 – 42.

Doel van de les:

  • educatief: een lijn leiden die verband houdt met het vestigen van poëzie als een bijzondere kijk op de wereld (het begrip van de dichter van de schoonheid en kwetsbaarheid van de wereld; het verlangen van de dichter om de wereld te behouden en te beschermen tegen vernietiging: gebaseerd op het gedicht van I Bunin “Dicht groen sparrenbos langs de weg...”, werken van A. Dürer "Hare", "Kruiden"); het vermogen ontwikkelen om afbeeldingen en gedichten te vergelijken en te contrasteren, door citaten en figuurlijke uitdrukkingen te selecteren om de afbeelding te beschrijven; doorgaan met het ontwikkelen van expressieve leesvaardigheden;
  • ontwikkelen: het ontwikkelen van de spraak van studenten, de emotionele houding ten opzichte van kunstwerken en het vermogen om de schoonheid van het poëtische woord waar te nemen, om hun indrukken op coherente wijze uit te drukken;
  • educatief: belangstelling kweken voor literaire creativiteit, zorgvuldige houding voor de natuur, om liefde voor het geboorteland bij te brengen.

Uitrusting: literair lezen, leerboek voor graad 3; portret van I. Bunin; woorden van dankbaarheid.

Multimediaapparatuur: reproducties van de natuur; De titel van het onderwerp is “De wereld heeft onze bescherming nodig”; portret van I. Bunin; woordenschat en lexicaal werk, reproducties van een sparrenbos en een hert; grafisch werk aan een gedicht; huiswerk.

Voortgang van de les.

1 dia gaat open (Les literaire lectuur Bijlage 1)

1. Organisatorisch moment.

Goedemiddag. Ik ben blij je te ontmoeten. Vandaag is een prachtige dag. Glimlach naar elkaar. Ik ben blij om aan de les te beginnen.

– Ik hoop dat je actief zult zijn. Ik kijk uit naar mooie antwoorden van jou.

2. Actualiseren van basiskennis.

Presentatiedia 2 opent (3 – 4 reproducties over de natuur)

– Waar zou je vandaag in de klas over willen praten, kijkend naar deze landschappen?

(over de natuur, over planten, over dieren, over rivieren, etc.)

– Vind je deze? verbazingwekkende wereld Heeft de natuur onze bescherming nodig? Waarom?

– Je hebt gelijk: DE WERELD HEEFT ONZE BESCHERMING NODIG.

Dia 3 wordt geopend (naam van lesonderwerp)

– Jij en ik gaan naar een wereld die onze bescherming nodig heeft.

- Ik denk van wel juiste keuze, ga met je op pad.

– Wat moeten we meenemen onderweg?

(Ik haal hem uit mijn rugzak diverse artikelen: katapult, notitieblok, vergrootglas, pen, penseel, boek, verrekijker, ballon, netto... De jongens kiezen wat ze nodig hebben om de natuur te observeren.)

– Wat voor soort persoon is in staat een natuurbeschermer te zijn?

(Vriendelijk. Attent. Sterk. Natuurminnend. Met hart en ziel.)

– Hier is een persoon die met heel zijn hart en ziel van de natuur houdt, die weet hoe hij de natuur moet beschermen, die prachtige poëzie kan schrijven en verbazingwekkende schilderijen.

3. Voorbereiding op perceptie.

Ik nodig u uit om kennis te maken met prachtige kunstwerken...

4. Werken met de “Afbeeldingsgalerij”.

Werk met het schilderij “De Haas” van A. Dürer (kamer 8).

Dia 4 gaat open (Schilderij van A. Durer “Hare”)

- Laten we bezoeken " Fotogalerij"en overweeg een reproductie van een schilderij met aquareltechniek van de Duitse kunstenaar Albrecht Dürer.

- Kijk goed naar de haas.

– Wat heeft de kunstenaar opgemerkt en afgebeeld, wat zijn de kenmerken ervan? verschijning, gewoonten, conditie?

(Welke oren, antennes, klauwen, enz.)

-Wat hoor je?

(het hart klopt, de wind ritselt, de haas ademt...)

– Waar heeft de kunstenaar de haas gezien en afgebeeld?

– De kunstenaar beeldt een haas af tegen een neutrale achtergrond (dus niet in een kamer, niet op het gras, maar op een “lege plek”). Waarom?

– En in welke omgeving denk je dat de haas zich het meest op zijn gemak zal voelen, waar hij zich rustig, “thuis” zal voelen?

(In het gras natuurlijk)

Werk met het schilderij “Kruiden” van A. Dürer (Zaal 8).

Dia 5 gaat open (Schilderij van A. Durer “Kruiden”)

– Kijk goed naar het gras op de reproductie van Dürers schilderij.

– Welke planten heb je herkend?

(Paardebloemen, al in vlucht, met felgele stengels en uitgesneden bladeren; weidegras, waarvan kleine bloemen verborgen zijn in aartjes die een zich verspreidende pluim vormen; vlezige bladeren van weegbree, verlicht door de zon; preien, smal, dun en lange bladeren waarvan op uien lijken.)

– Waarom herkende je deze planten?

– (Deze planten groeien in onze omgeving.)

- Goed gedaan jongens dat jullie de planten in jullie regio zo goed kennen.

– Stel je eens voor dat de zomer is aangebroken en jij en ik ons ​​in deze weide bevinden.

– Welke geluiden heb je gehoord?

(Sprinkhanen tjilpen. Gras ritselt. Vogels zingen.

– Kun je de kenmerken van de lucht voelen?

(Het ruikt naar kruiden. De lucht is warm, zomer.)

– Voel je de nabijheid van water?

(Planten zijn lang en sappig)

– Is het vroege ochtend, middag of beginnende schemering?

(Het is schemering. De paardebloemen zijn gesloten)

Schuif 6 gaat open (2 foto's samen)

Generalisatie van de foto's.

Houdt de kunstenaar van de natuurlijke wereld, afgaande op zijn twee reproducties?

(Albrecht Dürer was dol op de natuur.)

– Kun je je voorstellen hoeveel je van de natuur moet houden en waarderen om met zoveel aandacht elk grassprietje, elk haartje op de huid van een haas te kunnen schrijven?

-Wat wilde de kunstenaar ons laten zien?

(de schoonheid van de natuur)

– Waar doen deze reproducties je aan denken?

(Over de zorg voor de natuur. Over de liefde voor dieren.)

– Dürer geloofde dat er niets onbelangrijks in de wereld is: elk klein detail van het leven is spiritueel en vol betekenis.

5. Thematische sessie lichamelijke opvoeding “Reis naar het bos”

Tekst Beschrijving van bewegingen
Hallo, het bos is een ongewoon bos,
Vol sprookjes en wonderen!
Wat maak jij in de bladeren?
Op een donkere, stormachtige nacht?
Wie verbergt zich in jouw wildernis?
Wat voor dier? Welke vogel?
Open alles, verberg het niet.
Zie je, wij zijn van onszelf.
We spreiden onze armen wijd naar de zijkanten.
Draait rechts-links met uitgestrekte armen.
Handen omhoog. We voeren schommelbewegingen naar rechts - naar links uit.
Kinderen turen in de verte, terwijl ze een ronde handpalm boven hun wenkbrauwen houden,
Terwijl je naar rechts en links draait.
We spreiden onze armen wijd naar de zijkanten.
Druk beide handpalmen tegen je borst.
We spreiden onze armen wijd naar de zijkanten.

6. Lezing en analyse van het gedicht van I. Bunin “Dense green sparrenbos langs de weg...” (p. 42.)

Niet alleen kunstenaars bewonderen de natuur, maar ook dichters, schrijvers en jij en ik.

Dia 7 gaat open (Portret en levensjaren van I.A. Bunin)

- Jongens! Het werk dat we vandaag zullen lezen bevat de ervaringen, gedachten en ziel van de dichter die ze schreef.

– Ivan Alekseevich Bunin werd op 10 oktober 1870 in Voronezh geboren in een oude adellijke familie. Hij reisde veel en kende Russisch, Engels, Franse talen. Bunins gedichten worden gekenmerkt door een oprechte intonatie. Ze weerspiegelden de liefde van de dichter voor Rusland, zijn geboorteland.

– Open uw studieboeken op pagina 42.

– Luister naar het gedicht van I.A. Bunin en probeer de aandachtige en zorgzame houding van de dichter ten opzichte van de natuurlijke wereld te begrijpen.

(Expressieve lezing van een gedicht.)

– Vond je dit gedicht leuk? Waarom?

– Welke stemming riep dit gedicht bij jou op?

(vreugde, gevoel van bewondering)

– Wat veroorzaakt deze vreugde bij jou?

– Welke woorden hielpen de dichter deze stemming over te brengen?

O, hoe gemakkelijk ging hij door de vallei!
Hoe waanzinnig, in een overvloed aan nieuwe kracht,
In vreugdevolle beestachtige snelheid
Hij nam schoonheid weg van de dood!

– Lees het gedicht zelf, zoek de woorden op die je moeilijk vindt en onderstreep ze.

Woordenschat en lexicaal werk.

(werk in tweetallen)

– Match het woord en de betekenis ervan.

– Controleer of je de taak correct hebt voltooid.

Dia 8 wordt geopend (1e, 2e, 3e, 4e strofe op volgorde)

Elnik is een bos waarin sparren groeien.
Dunpoothert is een hert met dunne poten.
Zware hoorns - zware hoorns

Geschraapt met een tand - geknaagd met een tand
Ostinka is een verkleinwoord van het woord ‘awn’: een dunne lange borstel op de oor van granen; in dit geval hebben we het over dennennaalden.
Top van de boom - top van de boom

Gemeten spoor - een bepaalde maat voor het spoor
Hondensleur - (rijden - jagen, rijden.)

Vallei - open gebied
Verwoed - met al mijn macht
Meer dan nieuwe kracht - veel nieuwe kracht
Snelheid - snelheid

– Wie van jullie heeft de taak zonder fouten voltooid? - Bedenk een titel voor dit gedicht.

(“Knap hert”, “Schoonheid overwint de dood”, “Dicht groen sparrenbos langs de weg...”, “Schoonheid”)

(Het ontneemt de lezer de kans om een ​​gevoel van bewondering te voelen voor de schoonheid van het beest.)

Gesprek.

– Waarom begint het gedicht met een beschrijving van een dicht groen sparrenbos?

– Het rustige leven in het bos ontvouwt zich voor ons, mooi in zijn alledaagsheid.

Dicht groen sparrenbos vlakbij de weg,
Diepe pluizige sneeuw.

Dia 9 gaat open (er verschijnt een sparrenboslandschap)

– Denk je dat de held, de verteller van dit gedicht, de gebeurtenissen die hij beschreef werkelijk heeft waargenomen?

- Hoe begreep hij wat er in het bos gebeurde? (Ik volg de nummers.)

– Welke sporen heeft hij gezien? Van wie waren deze sporen? (Hertensporen.)

– Hoe veranderen hertensporen? (“En plotseling – een sprong!”)

– Wiens andere voetafdrukken verschijnen in de sneeuw? (Jachthonden)

-Waar leidt het pad nu vanuit het bos? (De weilanden in, de vallei in)

– Welk landschap ligt nu voor ons aan het eind van het gedicht?

(Verbale tekening van kinderen.)

Glijbaan 10 gaat open (hert)

- Hoe eindigde de achtervolging?

(Het hert ontsnapt.)

– Wat is de schoonheid van een hert?

(“Machtig, met dunne benen, met zware hoorns naar achteren geworpen”)

– Wat kun je zeggen over de verteller die op basis van de sporen de gebeurtenissen heeft kunnen reconstrueren? (Hij is een opmerkzaam persoon.)

– Houdt hij van de natuur?

– Waar en waarom treedt een stemmingsverandering op? Waar is de climax van dit gedicht? Geef de exacte lijn op.

("En plotseling – een sprong!" - de betekenis van het duel van leven en dood, schoonheid en dood.)

– Er is een mening dat er twee mensen naast elkaar bestaan ​​in de lyrische held: een dichter en een jager.

– Wie is de lyrische held? (Definitie)

Dia 11 wordt geopend (definitie van “lyrische held”)

Een lyrische held is een heldenverteller of een artistieke 'dubbelganger' van de auteur-dichter, die uit de tekst van het werk voortkomt als een persoon die begiftigd is met zekerheid, individualiteit van het lot en psychologische helderheid van de innerlijke wereld.

– De lyrische held van het gedicht, de heldenverteller, wordt niet genoemd, maar is voortdurend aanwezig. Als je de tekst zorgvuldig herleest, blijkt immers dat de knappe man met dunne benen en een zwaar gewei, dit machtige hert met witte tanden, alleen bestaat in de verbeelding van de lyrische held, omdat hij zich het hele plaatje voorstelt. van wat er in zijn sporen gebeurt.

– Kun je dit in de tekst vinden?

– Wie wint er in de ziel van de lyrische held: de dichter of de jager?

Groepswerk.

(Ik deel stemmingswoordkaarten uit.)

(Verdriet, bewondering, verwachting, verdriet, vreugde, vrede, angst, wrok, verrukking, bewondering, lichtheid, opwinding, observatie, plezier, kennis, teleurstelling...)

– Deel deze woorden uit aan elke persoon.

Eén persoon tegelijk komt naar het bord en voegt woorden toe.

(Er is een analyse van de woorden die zowel de dichter als de jager troffen.)

– De dichter wint inderdaad. De dichter drukte zijn houding ten opzichte van het redden van het hert uit in de laatste regels: "Hij nam schoonheid weg van de dood!" Hij ziet meer in het redden van een hert dan in het redden van het leven van een dier: SCHOONHEID REDDEN.

6. Werk aan het expressief lezen van het gedicht.

– Welke regels worden langzamer gelezen en welke sneller?

Expressieve lezing van een gedicht met gespreide pauzes.

Dia 12 gaat open (gedicht met pauzes)

7. Reflectie (lessamenvatting)

Wat interesseerde ieder van jullie in het bijzonder in de les?

(Ik hield erg van de schilderijen van Albrecht Durer. Ik vond het gedicht van I.A. Bunin leuk.)

(De kunstenaar en dichter houden van de natuurlijke wereld en leren ons dit.)

– Wat heeft je opgewonden? Waar denk je aan?

(Zulke mensen weten hoe ze de natuur moeten liefhebben en waarderen, dus schilderden ze prachtige afbeeldingen met kleuren en woorden.)

-Dit gedicht werd 100 jaar geleden geschreven, maar vandaag, bijna een eeuw later, bestuderen we dit gedicht en bewonderen we deze schilderijen. Waarom?

– (Het verlangen om schoonheid te redden van de ondergang is nog steeds relevant, en daarom klinkt Bunins prachtige gedicht heel modern.)

– Ik dank u voor uw werk in de klas. Ter herinnering aan deze les wil ik je deze natuurnotitieboekjes en pennen geven. En wanneer een dichter of kunstenaar in uw ziel ontwaakt, noteer dan uw gevoelens in een notitieboekje.

8. Huiswerk.

Dia 13 gaat open (huiswerk)

Lezers: expressieve lezing van een gedicht van I. Bunin.

Voor kunstenaars: Maak twee illustraties bij dit gedicht in een notitieboekje.

Dichters: zoek of schrijf gedichten over de natuur.

Dia 14 wordt geopend (bedankt)

* * *
Dicht groen sparren bos langs de weg, I
Diep harig sneeuw. II
Ik liep erin hert,Imachtig, I dunne benen, I
Door het naar achteren te gooien serieus hoorns. II

Hier spoor zijn. II Hier vertrapt paden,I
Hier kerstboom gebogen en wit tand schraper - II
En veel coniferen kruisen, IAustin +
Het viel van de bovenkant van mijn hoofd naar beneden sneeuwjacht. II

Daar gaan we weer spoor, I gemeten en zeldzaam, I
EN plotselingIIstuiteren! III En ver weg in de wei +
Verdwaalt honden raceII En takken, I
Gestoffeerd hoorns op de vlucht... III

OVER, I Hoe gemakkelijk hij verliet de vallei! III
Hoe gek, I volop vers kracht, I
In snelheid vrolijk beestachtig +
Hij schoonheid van dood weggevoerd! III

"GROTE BOS VAN grasmat" Waterverf

Albrecht Dürer schilderde vele prachtige aquarellen. Het zijn vooral landschappen vol lyrische contemplatie. Het landschap van Dürer is romantisch: het is het decor voor middeleeuwse gedichten vol onverwachte avonturen. Ik wil in deze kloven kijken, me verstoppen in bosjes, ontspannen in huizen en burchten...

Waterverf "Grote Turfstruik" - dit is een zicht van onderaf, alsof de kunstenaar, en met hem het publiek, plotseling ineenkromp en zich in een wereld van gigantische grassen bevond. Een klein stukje weide, slechts één menselijke stap lang, werd plotseling het hele universum. Duizendblad, paardenbloem en weegbree zijn echte reuzen geworden; hun geur, bijna onmerkbaar in gewone leven, veranderd in een bedwelmend aroma.

Maar om bij deze kruiden te komen, om hun hoge stengels en brede bladeren te kunnen aanraken, moet je een strook vers gegraven aarde overwinnen waarin je voeten zullen zinken. En het is niet bekend of deze wandeling succesvol zal eindigen, of dat de vermoeide kleine reiziger dit stukje weide nooit zal bereiken.

Albrecht Dürer - bekend Duitse kunstenaar , schilder, graficus, graveur. Geboren in 1471 in Neurenberg - overleden in 1528. Hij is een wereldberoemde kunstenaar, meester in houtsnede en de grootste meester West-Europese Renaissance. Deze kunstenaar is een van de meesten mysterieuze artiesten met een ongewone kijk op kunst en wereldbeeld. Als je zijn werk bekijkt, kun je zien dat Dürer een aanhanger was van de Italiaanse Renaissance en veel middeleeuwse mystiek in zijn werken investeerde. Naast religieus, mythisch en mystieke schilderijen, hij hield zich bezig met portretten en zelfportretten. Een speciale plaats in zijn kunst kan worden gegeven aan gravures, die te vinden zijn in de publicatie.

Albrecht Dürer studeerde eerst schilderkunst van zijn eigen vader, daarna van een schilder van hem geboorteplaats Michaël Wolgemuth. Om de titel van Meester te verkrijgen, begon hij aan een jarenlange omzwerving een noodzakelijke voorwaarde. Vier jaar lang bezocht hij Bazel, Colmar en Straatsburg, waar hij de fijne kneepjes leerde beeldende kunst en verbeterde zijn kennis. Tijdens een reis naar Italië creëerde hij zijn eerste serieuze film schilderijen- een reeks landschappen. Hier voel je al de hand van een professionele kunstenaar: helderheid van compositie, duidelijk doordacht plan, zelfs stemming. In deze werken is de hand en het unieke handschrift van Dürer al te zien. Vermeldenswaard is ook dat Dürer de eerste in Duitsland was die het naakt bestudeerde. Hij neemt vaak zijn toevlucht tot het weergeven van ideale verhoudingen, zoals hij liet zien in het schilderij 'Adam en Eva'.

In 1495 richtte Albrecht Dürer zijn eigen werkplaats op, en dit was het begin van zijn onafhankelijke werk. Hij werd bijgestaan ​​door verschillende kunstenaars en graveurs: Anton Koberger, Hans Scheufelein, Hans von Kulmbach en Hans Baldung Green. In Nederland werd de grote kunstenaar het slachtoffer van een onbekende ziekte. Deze ziekte kwelde hem de rest van zijn leven. Eén verhaal houdt hiermee verband: een onbekende ziekte ging gepaard met een vergroting van de milt, en dus toen hij een brief naar de dokter stuurde waarin hij de symptomen beschreef, voegde hij een tekening van zichzelf toe, waarop hij naar de milt wees en ondertekende “ Waar is de gele vlek en waar ik met mijn vinger naar wijs, daar doet het pijn." Vlak voor zijn dood bereidde Dürer de publicatie van zijn verhandeling over verhoudingen voor kunstenaars voor, maar op 6 april 1528 stierf hij en werd begraven op de John's begraafplaats in Neurenberg, waar zijn graf tot op de dag van vandaag ligt.

Als u de beste technologieën en verworvenheden van de beschaving in het interieurontwerp wilt gebruiken, dan moeten glazen schuifdeuren een logische keuze voor u zijn. Het bedrijf Stekloprfil in St. Petersburg biedt producten van de hoogste kwaliteit.

Ecce Homo (Mensenzoon)

Zelfportret van Dürer in zijn volwassen jaren

Adam en Eva

Paumgartner-altaar

Keizer Maximiliaan I

Keizers Charles en Sigismund

bosje gras

Madonna met een peer

Maria en Kind met Sint Anna

Portret van een vrouw

Portret van Hieronymus Holzschuer

Portret van een jonge Venetiaanse vrouw

A. Dürer. Zelfportret op 13-jarige leeftijd. Zilveren potlood. 1484.

Ik prijs de grote vaardigheid van Albrecht Durer... Erasmus van Rotterdam
Albrecht Dürer is een van de grootste artiesten over de hele wereld. In zijn boek ‘Dialectics of Nature’ noemt F. Engels Dürer direct naast Leonardo da Vinci als een van de beste vertegenwoordigers van de Renaissance.
De tijd waarin Dürer leefde en werkte was in veel opzichten tegenstrijdig, moeilijk en moeilijk voor zijn thuisland: Duitsland. Het land viel uiteen in een aantal afzonderlijke kleine staten. In de steden was er een groeiende volksbeweging tegen de onbeperkte macht van de rijken.

A. Dürer. Zelfportret met een bloem. Olie. 1943

En we waarderen Dürer vooral omdat hij in de kunst en het leven trouw was aan humanistische idealen.
Hij werd geboren in 1471 in de stad Neurenberg, een van de meest geavanceerde steden. Dürers vader was een eenvoudige arbeider en wilde zijn zoon hetzelfde vak leren, maar de jongen voelde zich aangetrokken tot schilderen, en alleen tot dat vak. Dürer moest zijn meesterschilder bedienen, een drankje voor hem halen en de vloeren in het atelier vegen; het geduw van oudere leerlingen verdragen.
Hij liet zijn portret uit die tijd op 13-jarige leeftijd achter. Het is gemaakt met een zilveren pin op papier bedekt met een speciale primer. De wat schuchtere tekening is artistiek behoorlijk geslaagd. De jongen erop is attent en serieus.
Dürer leerde verf malen, papier voorbereiden om te schilderen, penselen maken en kijken hoe een meester werkte. Vrije tijd besteed aan het kopiëren van kunstwerken die op zijn pad kwamen. Dürer zelf begreep duidelijk alle tekortkomingen van een dergelijke artistieke opleiding. Al zijn beroemde kunstenaar begon hij met het samenstellen van een ‘Trainingshandleiding voor jongens die leren schilderen’, een van de eerste in de kunstgeschiedenis.
Dürer werd schilder, en een goede ook. Op negentienjarige leeftijd, na een lange stage in de werkplaats van Wolgemut, vertrekt hij op de ‘reis van een leerling’. Deze gewoonte was toen wijdverspreid in heel Europa. De jonge ambachtsman trok van stad naar stad en werkte in de een of andere werkplaats. Hij beheerste een verscheidenheid aan technieken en leerde er vaardigheden in verschillende landen en van verschillende personen. Dürer werkte in Zwitserland, de Elzas en bezocht Italië in 1495.

A. Dürer. Melancholisch. Fragment. Kopergravure. 1514.

Hij tekent onophoudelijk. Pen, potlood, houtskool. Zijn aandacht wordt getrokken door alles wat later op gravures kan worden overgebracht. Met veel plezier en vooral tekent hij een persoon. Soldaten, huursoldaten die van land naar land trokken en hun diensten tegen een lage beloning aanboden; gezichten van tijdgenoten, gewone en nobele mensen. In 1493, teruggekeerd van zijn reizen, voltooide hij een pittoresk zelfportret: Dürer heeft een aandachtige blik, een serieuze uitdrukking op zijn gezicht en in zijn hand een bloem, die misschien een bepaalde betekenis heeft.
Natuurlijk is veel van Dürers vroege kunst nog steeds onvolmaakt. Maar hij probeert hartstochtelijk uit te vinden of er regels zijn die het mogelijk maken waarheid en schoonheid te bereiken in de kunst van het reproduceren.
Durer's eerste grote serie gravures is "Apocalyps". Ze zijn doordrongen van gevoelens van oncontroleerbare woede, hartstocht en pathos van strijd. De beelden in deze serie sluiten aan bij de sfeer van het turbulente, tegenstrijdige tijdperk waarin de kunstenaar leefde.
Dürer maakt ook eenvoudigere gravures. Hij tekent" verloren zoon" - een boerenknecht die varkens voert op het erf van een rijke boerderij, soorten stadsmensen en boerenfiguren. In zijn werk ontpopt Dürer zich als een meester, die geleidelijk het vermogen om over te brengen beheerst echte wereld zoals hij is. De lijnen in zijn gravures en in veel overgebleven tekeningen worden gedefinieerd, krachtig en krachtig. In zijn portretten, met heldere, ietwat harde kleuren, legt hij de beelden vast van zijn vrienden: burgers van Neurenberg, beroemde wetenschappers uit die tijd.

A. Dürer. Sint-Hiëronymus in zijn cel. Kopergravure. 1514.

Dürer werkte hard aan zijn artistieke en wetenschappelijke opleiding. Zijn leven bestaat uit hard werken. Hij maakt buitengewoon nauwgezette aquareltekeningen van dieren en planten. Een klein konijntje met platte oren, een struikje gras, een boeket viooltjes en de vleugel van een vogel worden weergegeven met een perfectie die moeilijk te verslaan is.
In 1506-1507 namen zaken, of misschien de drang naar zelfverbetering, hem mee op een nieuwe reis, opnieuw naar Italië. Dürer woont in Venetië, waar hij zich voor het eerst voelde een vrij mens vol zelfwaardering. Hij ontmoet uitmuntende Italiaanse meesters. De oude Venetiaanse kunstenaar Giovanni Bellini bezoekt Durer in zijn atelier. Daarover is het volgende verhaal bewaard gebleven.
Vanuit Venetië keerde Dürer verrijkt met veel dingen terug naar zijn vaderland. Zijn schilderij werd rijker, zachter en kleurrijker. In zijn tekeningen en gravures geeft Durer de omringende realiteit, de mensen van zijn tijd – hun karakter, kostuums en activiteiten – nog nauwkeuriger en waarheidsgetrouwer weer. MET speciale interesse Passend bij de psychologische uitdrukking van het seniele gezicht maakte Dürer een houtskoolportret van zijn moeder.

A. Dürer. Haas. Waterverf, gouache. 1502.

Dürer is een van de weinige filosofische kunstenaars. In zijn kunst bestaan ​​diepe realistische waarheid en fantastische ficties, die de kunstenaar wordt gesuggereerd door het wereldbeeld van zijn tijd, vreemd genoeg naast elkaar. Hij gebruikt vaak complexe allegorieën en allegorieën en vlak naast hem, in andere tekeningen, toont hij op enigszins speelse wijze het dansen van de boeren. Tekent zorgvuldig de binnenkant van een zonovergoten kamer waar Hiëronymus, de legendarische heilige, rustig aan het werk is, schrijver-filosoof, die naar verluidt een leeuw had getemd.
Dürers leven ging voorbij in constant werk, artistiek en wetenschappelijk. De zaak van zijn volk was altijd zijn eigen zaak. Afbeeldingen getoond door Durer in “The Four Apostles” gewone mensen, strijders voor de waarheid, worden strikt en krachtig door de kunstenaar belichaamd.
Het beeld van een wetenschapper en schrijver, humanist en denker is vastgelegd in een van de meest nieuwste werken- in een gegraveerd koperen portret van de beroemde figuur uit zijn tijd, Erasmus van Rotterdam.
Hij schrijft, met een pen in de ene hand en een inktpot in de andere, in eenvoudige huiskleding. Op voorgrond In de gravures beeldde Dürer op meesterlijke wijze boeken af ​​en vergat niet een vaas met bloemen op de tafel van de wetenschapper te plaatsen.