De dubbele punt is een van de oudste leestekens. Het is al bijna 600 jaar oud en de dubbele punt verscheen in de verre 15e eeuw, vrijwel onmiddellijk na het allereerste leesteken - de punt.

Bij S.Ya. Marshak heeft een gedicht genaamd "Leektekens". Dus de dubbele punt in dit gedicht zegt de volgende woorden over zichzelf:

Ondanks het belang van de dubbele punt is dit leesteken qua aantal regels echter aanzienlijk inferieur aan alle andere. Om de dikke darm correct te gebruiken schrijven, hoeft u slechts vier regels te onthouden.

Regel één. Dubbele punt en algemene woorden

Er wordt een dubbele punt geplaatst in die zinnen die generaliserende woorden en homogene leden van de zin gebruiken. Dit leesteken moet na generaliserende woorden en vóór de opsomming worden geplaatst.

Sergei Timofeevich Aksakov schrijft in een van zijn werken: “Jagen met scherpte vereist drie voorwaarden: donkere nacht, licht water en volledig helder weer".

De generaliserende zin in deze zin is onderstreept met één regel, en homogene leden van de zin zijn cursief gedrukt.

Vergeet niet dat als een generaliserend woord na homogene leden van een zin komt, we geen dubbele punt, maar een streepje plaatsen. Dezelfde zin in omgekeerde volgorde zou er als volgt uitzien:

Donkere nacht, licht water en volledig helder weer - drie voorwaarden, die nodig zijn voor de jacht met een scherpe rand.

Regel twee. Dubbele punten en complexe zinnen zonder unie

In verschillende gevallen wordt een dubbele punt geplaatst in complexe zinnen die niet samengaan, namelijk: als het tweede deel de inhoud van het eerste deel uitlegt of onthult, de reden aangeeft voor wat er in het eerste deel wordt besproken, en ook waarschuwt dat de kwestie dat wel doet daar eindigt het niet. Om deze regel te onthouden, moet u de woorden leren die kunnen worden gebruikt om de zin af te maken.

1. Als een zin een reden aangeeft, dan tussen twee eenvoudige onderdelen vakbonden zullen harmonieus bij elkaar passen omdat En omdat. Laten we iedereen goed gedenken beroemde woorden Maxim Gorky over boeken:

Ik hou van het boek: het zal je helpen de bonte verwarring van gedachten te begrijpen, het zal je leren een persoon te respecteren.

In plaats van een dubbele punt kunnen we gemakkelijk en plaatsen omdat, En omdat. In deze zin kun je zien hoe het tweede deel de reden voor het eerste onthult, en ons goede redenen geeft waarom we van het boek zouden moeten houden: de bron van kennis.

2. Als het tweede deel het eerste uitlegt, kun je de woorden 'namelijk' of iets dergelijks plaatsen. Hier is een voorbeeld uit het werk van A.S. Poesjkin:

Het weer was verschrikkelijk: de wind gierde, de natte sneeuw viel in vlokken.

In plaats van een dubbele punt is het passend om de woorden te plaatsen namelijk.

3. Als een deel van een zin waarschuwt voor verdere presentatie, dan kun je de woorden plaatsen en ik zal zien wat en horen hoe. Laten we eens kijken naar een voorbeeld uit het toneelstuk van Nikolai Ostrovsky:

Je kunt het zelf zien: alles om je heen is in een krachtige beweging.

In deze zin kunnen we het voegwoord 'dat' plaatsen, waardoor een complexe zin die geen eenheid vormt, in een complexe zin verandert.

Regel drie: dikke darm en directe rede

Uiteindelijk zei ik tegen haar: “Heb je zin om een ​​wandeling over de wal te maken?”

Hij draaide zich om en terwijl hij wegliep, mompelde hij: “Toch is dit volledig in strijd met de regels.”

Regel vier. Dubbele punt en kopjes

In kopjes wordt een dubbele punt geplaatst als deze in twee delen zijn verdeeld:

Eerste deel(nominatief) noemt de plaats van actie, de persoon, het algemene probleem.

Tweede deel specificeert het eerste deel.

Bijvoorbeeld:

Bazhov: lezer en boekenliefhebber.

De begroting van het land: problemen en oordelen.

Wanneer wordt in een zin een dubbele punt gebruikt? Het wordt meestal gebruikt in of waar er uitdrukkingen zijn van een deel van de spraak. In dit artikel zullen we het hebben over wanneer u een dubbele punt moet plaatsen. Hieronder vindt u dus een lijst met regels die de formulering hiervan bepalen specifieke voorbeelden. Wanneer wordt de dubbele punt toegevoegd?

Russische taalregels

1. B in dat geval, als er na de woorden van de auteur in de zin directe spraak is. Voorbeelden:
Alexey naderde de toonbank en zei: 'Geef me alsjeblieft een pak melk.'
Ik dacht: “Moet ik hem vertrouwen?”
Als de zin geen directe rede gebruikt en er sprake is van indirecte rede (bijvoorbeeld “Het leek mij fijn om op tijd te zijn.”), dan wordt de dubbele punt niet gebruikt. In plaats daarvan worden voegwoorden en komma's gebruikt.
2. Er wordt een dubbele punt geplaatst als twee zinnen worden gecombineerd tot één zonder de hulp van voegwoorden, en het tweede deel onthult de betekenis van de woorden van het eerste. Voorbeeld:
Uiteindelijk gingen we de berg af en keken om ons heen: voor ons lag een helder meer.
Twee bewakers zagen dat de dieven toch waren ontsnapt.

3. Er wordt ook een dubbele punt geplaatst als de zin uit meerdere delen bestaat (samengesteld). In dit geval zijn er twee situaties mogelijk:
. Het tweede deel van de zin onthult de betekenis van het eerste. Voorbeeld:

Elena bleek gelijk te hebben: de enige die hem kon tegenhouden was zijn vader.

Ivan vertrouwde hem niet: hij was bang dat Semyon hem opnieuw zou bedriegen.

Het tweede deel beschrijft de reden. Voorbeeld:
Ik vertrouwde je niet voor niets: je was altijd stil en extreem koud.

4. Wanneer wordt een dikke darm geplaatst? In een zin na en vóór het vermelden van iets waarmee het eindigt. Voorbeeld:
In dit huis woonden al zijn familieleden: moeder, vader, tante, grootmoeder en schoonmoeder. Haar appartement was zo schoon dat alles leek te glanzen: de borden, de spiegels en zelfs de vloer. Dit bos is de thuisbasis van roofdieren: wolven, vossen en beren.
5. Er wordt een dubbele punt in een zin geplaatst als er iets in staat, maar er geen generaliserend woord is. Voorbeeld:
Uit de tas staken: een portemonnee, documenten, een kam en een paspoort.
Een vrouw, een man en een kind verlieten het appartement.

6. Er wordt een dubbele punt geplaatst als er iets wordt opgesomd, de aanwezigheid van een generaliserend woord of de volgende woorden: 'zo', 'bijvoorbeeld', 'namelijk'. Voorbeelden:

Hij had veel plannen voor de nabije toekomst, bijvoorbeeld: een computer kopen, op vakantie gaan en trouwen.

Evgeniy was geïnteresseerd in informatie over de stad Astrachan, namelijk: wanneer deze werd gesticht, hoeveel inwoners er wonen en welke bezienswaardigheden er zijn.

Andere gevallen

In welke gevallen wordt nog steeds een dikke darm gebruikt?
. In de wiskunde als deelsymbool. Voorbeeld: 6:3=2.
. IN informatietechnologie bij het benoemen van computerschijven. Voorbeeld: D:R: enzovoort.
Nu weet u wanneer u een dubbele punt moet plaatsen en kunt u deze veilig gebruiken. Als gevolg van analfabetisme of onzorgvuldigheid kan vaak het “streepje” worden gebruikt in plaats van dit leesteken. Dit is een onaanvaardbare overtreding. En in de wiskunde kan het deelteken op verschillende manieren worden aangegeven: 6/3=2 of 6:3=2.

Leestekens zijn niets meer dan een systeem van symbolen dat in verschillende talen wordt gebruikt om geschreven spraak te structureren. Dezelfde leestekens in verschillende talen kunnen niet alleen anders worden geplaatst, maar ook verschillende betekenissen hebben.

Laten we het hebben over zo'n belangrijk leesteken als de dubbele punt. Dit leesteken wordt in een zin geplaatst. Een dubbele punt wordt geplaatst tussen delen van een zin die verband kunnen houden of van elkaar kunnen verschillen. Dit teken is zowel in eenvoudige als complexe zinnen te vinden. De dubbele punt vestigt de aandacht van de lezer op wat erna komt.

In de regel wordt bij het vermelden een dubbele punt na een generaliserend woord geplaatst. Bijvoorbeeld: “In deze geweldige winkel kun je veel verschillende soorten snoep kopen: karamel, suikerspinnen, chocolade, toffee, allerlei soorten broodjes en snoepjes.”

Als je een citaat uit een bepaalde tekst in je essay wilt invoegen, plaats dan eerst een dubbele punt en vervolgens de aanhalingstekens. Dubbele punten in complexe zinnen worden gebruikt waar een van de eenvoudige zinnen er is nog een verklaring nodig. Bijvoorbeeld: “Het werd voor iedereen duidelijk dat de crimineel zich nog in de kamer bevond: zijn sporen waren door de hele kamer te zien, maar niet aan de deur.”

Dus laten we het samenvatten. In de volgende gevallen wordt een dubbele punt geplaatst:

Zich concentreren op één deel van een zin;

Bij het vermelden van homogene leden na een generaliserend woord;

Om directe spraak te benadrukken;

Om de ene zin aan de andere uit te leggen.

De dubbele punt is een van de leestekens in de Russische taal, die meestal in complexe zinnen wordt geplaatst niet-vakbondsverbinding tussen predicatieve delen, of in zinnen waarin er homogene leden zijn die door een deel van de spraak worden uitgedrukt.

Voor de plaatsing van een dubbele punt in de Russische taal gelden de volgende regels:

1. Er wordt een dubbele punt geplaatst vóór de vermelding die de zin beëindigt (de opsomming wordt in de regel uitgedrukt door homogene leden die betrekking hebben op één algemeen concept). Bijvoorbeeld:

• Overal zag hij grappige gezichten: van stronken en boomstammen, van boomtakken die nauwelijks trilden van de bladeren, van kleurrijke kruiden en bosbloemen.
• Alles kwam me hier bekend voor: de creatieve chaos op tafel, de willekeurig geplakte posters aan de muren en de overal rondslingerende cd's.
• In dit bos kun je zelfs roofdieren ontmoeten, zoals wolven, vossen en soms beren.
• Liggend op de tafel schoolbenodigdheden: notitieboekjes, studieboeken, vellen papier en potloden.

2. In zinnen met opsomming is het ook passend om een ​​dubbele punt in de hoofdlettergebruik te plaatsen als er geen algemeen woord is. Dan fungeert dit leesteken als signaal dat wat volgt een opsomming is. Bijvoorbeeld:

• Om de hoek verscheen: een kortharig meisje in een kort jurkje, een grappige peuter met dikke benen en een paar oudere jongens.

3. Er wordt een dubbele punt in een zin geplaatst vóór de vermelding if ervoor staat een generaliserend woord of woorden “zoals dat”, “namelijk”, “bijvoorbeeld”:

• En dit alles: de rivier en de tralies van de touwklimmer, en deze jongen - deden me denken aan de verre kindertijd (Perventsev).

4. Na een van de delen van een niet-consoliderende complexe zin wordt een dubbele punt geplaatst, gevolgd door een of meer andere delen. Uiteraard wordt in dit geval niet uitgegaan van allianties. Semantische verbindingen tussen predicatieve delen in de non-union complexe zin met een dubbele punt, kan als volgt zijn:

a) Uitleg, verduidelijking, openbaarmaking van de betekenis van het eerste deel, bijvoorbeeld:

• Ze vergiste zich niet: de man bleek echt Peter te zijn.
• Bovendien kwelden de zorgen van een groot gezin haar voortdurend: eten zuigeling het ging niet goed, toen vertrok de oppas en toen werd, net als nu, een van de kinderen ziek (L. Tolstoj).
• Dat bleek het geval te zijn: hij roerde in de soep, maar vergat de pan van het vuur te halen.

b) De reden voor wat er in het eerste deel gebeurde. Bijvoorbeeld:

• Je zult de gekke trojka niet kunnen inhalen: de paarden zijn goed gevoed, sterk en levendig (Nekrasov).
• Het is niet voor niets dat ik geen toekomstige echtgenoot in je zag: je was altijd geheimzinnig en koud.

5. Als twee zinnen zonder hulp van voegwoorden tot één worden gecombineerd, wordt er een dubbele punt tussen geplaatst als als de eerste zin de woorden ‘zien’, ‘horen’, ‘kijken’, ‘weten’, ‘voelen’ bevat en de volgende zinnen de betekenis van deze woorden onthullen (de eerste zin waarschuwt dus voor wat er zal worden gezegd in de zin) daaropvolgende). Bijvoorbeeld:

• En dan zien de bakenwachter en de Kirgizische assistent: er drijven twee boten langs de rivier (A. N. Tolstoj).
• Ik kroop door het dikke gras langs het ravijn, ik zag: het bos eindigde, verschillende Kozakken verlieten het op een open plek, en toen sprong mijn Karagyoz recht op hen af... (Lermontov).
• Uiteindelijk klommen we naar de top, stopten om uit te rusten en keken om ons heen: de hemel ging voor ons open.
• Pavel voelt: iemands vingers raken zijn arm boven de elleboog (N. Ostrovsky);
• Ik begreep het: jij bent geen partij voor mijn dochter.

Maar (zonder enige waarschuwing):

• Ik zie dat je niet zo simpel bent als je lijkt.

6. In zinnen waarin de directe rede wordt geïntroduceerd, wordt na de woorden van de auteur een dubbele punt geplaatst. Bijvoorbeeld:

• Ze waren twee minuten stil, maar Onegin kwam naar haar toe en zei: "Je hebt me geschreven, ontken het niet" (Poesjkin).
• De kat keek me aan alsof ze wilde vragen: "En wie ben jij om het mij te vertellen?"
• En ik dacht: “Wat is dat toch een zware en luie kerel!” (Tsjechov).

Opmerking. Een groep zinnen met directe spraak, waarin de woorden van de held direct worden geïntroduceerd, moet worden onderscheiden van groepen zinnen met indirecte spraak. Daarin worden de woorden van de held geïntroduceerd met behulp van aanvullende woordsoorten, in de regel voegwoorden of verwante woorden ("welke", "wat", "dan", enz.), En geen dubbele punt, maar een komma. Bijvoorbeeld:

• Ik dacht aan wat een geweldig persoon hij eigenlijk is.
• Ik wist niet wat ik 's avonds moest doen.
• Zal hij je weer herinneren aan wat er een jaar geleden is gebeurd?