Het is niet gemakkelijk voor een verstrooid persoon. Het is niet gemakkelijk voor hem om doelbewust te handelen, zich te concentreren serieuze zaak. De verstrooide jongen Kolya werd geholpen door zijn vriend Mitya. Hoe?

Sprookje "Magisch Schaken"

Er was eens een jongen Kolya Kurolesov. En Kolya had een droom: een geweldige schaker worden. Kolya hield ervan om sterren te tellen, luid te zingen tijdens de zanglessen, en waar hij het beste in was, was natuurlijk schaken. Kolya dacht de hele tijd aan schaken. Misschien was hij daarom afgeleid, of misschien niet, wie weet?

Hij kon ongepast antwoorden, het ene doen, maar voortdurend door het andere worden afgeleid. Kolya kon halverwege lopen en vergeten waar hij heen moest. En het allerbelangrijkste: hij vergat zijn huiswerk te maken!

En op een dag ontmoette Kolya zijn vriend.

"Kom 's avonds naar mijn huis", zei Kolya. – Trouwens, we zullen mijn vriendin Mitya Matyushkin hebben.

'Dus ik ben Mitya Matyushkin', was de jongen verrast.

Kolya zei:

- Het maakt niet uit, kom toch.

Mitya dacht dat Kolya dringend hulp nodig had. Maar wat te doen? Hij wil naar niemand luisteren.

En Mitya kwam met dit. Hij ging naar de Magische Winkel, kocht een magisch schaakspel en verving Kolya's gewone schaakspel door een magisch schaakspel. Kolya ging aan het schaakbord zitten en plotseling vroeg de schaakkoning hem:

-Heb je je huiswerk gedaan?

Kolya sprong op in zijn stoel en ging zijn huiswerk maken. Sindsdien herinnerde elk schaakstuk Kolya eraan dat hij dit of dat ding moest doen. Hij gehoorzaamde de schaakstukken zonder enige twijfel.

Na verloop van tijd ging Kolya pas aan het schaakbord zitten nadat hij al zijn werk had voltooid. Hij begon meer aandacht aan alles te besteden. En ik werd meer gefocust op school.

Mitya heeft zijn doel bereikt! Zijn vriend veranderde van verstrooid weer in een gewone, attente man. En Kolya leerde Mitya schaken!

Vragen en taken voor het sprookje

Wat was de hobby van Kolya Kurolesov?

Welke feiten duiden op Kolya’s verstrooidheid?

Hoe kwam magisch schaken in Kolya’s handen terecht?

Hoe heeft Mitya Kolya geholpen?

Welke spreekwoorden passen bij het sprookje?

Hij die op tijd hielp, hielp tweemaal.
Spelen is spelen, maar zaken zijn zaken.

Het belangrijkste idee van het sprookje is dat als je wilt, je veel kunt bereiken. Mitya besefte dat eenvoudige gesprekken en overreding Kolya niet konden oplossen. Als het niet mogelijk is om rechtstreeks naartoe te gaan, moet u naar oplossingen zoeken. Mitya heeft een uitvinding bedacht. Zo bereikte Mitya het gewenste resultaat.

Er leefde eens een verstrooide man
In de Basseynaya-straat.
Hij ging 's ochtends op zijn bed zitten,
Ik begon mijn shirt aan te trekken,
Hij stak zijn handen in de mouwen -
Het bleek een broek te zijn.

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!
Hij begon zijn jas aan te trekken -
Ze zeggen tegen hem: zo is het niet.

Hij begon zijn beenkappen aan te trekken -
Ze zeggen tegen hem: niet de jouwe.

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!
In plaats van een hoed voor onderweg
Hij zette de koekenpan op.

In plaats van vilten laarzen, handschoenen
Hij trok het over zijn hielen.

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!
Er was eens een tram
Hij was op weg naar het station.

En door de deuren te openen,
De leider zei:
- Beste
Beste koets!
Beste vervoer
Beste!
Door dik en dun
Ik moet naar buiten.
Is het mogelijk met de tram?
Het treinstation stoppen?

De adviseur was verrast -
De tram stopte.

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!
Hij ging naar het buffet
Koop een kaartje voor jezelf.

En toen snelde ik naar de kassa
Koop een fles kwas.

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!
Hij rende naar het perron,
Ik ging in het afgekoppelde rijtuig zitten,
Hij bracht bundels en koffers mee,
Ik schoof ze onder de banken,
Zat in de hoek voor het raam
En viel in slaap rustgevende slaap…

Wat voor halte is dit?
Hij schreeuwde vroeg in de ochtend.
En vanaf het platform zeggen ze:
- Dit is de stad Leningrad.
Hij heeft weer een beetje geslapen
En opnieuw keek ik uit het raam,
Ik zag een groot treinstation,
Hij was verrast en zei:
- Wat voor soort halte is dit -
Bologoe of Popovka? -

En vanaf het platform zeggen ze:
- Dit is de stad Leningrad.
Hij heeft weer een beetje geslapen
En opnieuw keek ik uit het raam,
Ik zag een groot treinstation,
Hij stak zijn hand uit en zei:
- Wat voor soort station is dit -
Dibuny of Yamskaja? -
En vanaf het platform zeggen ze:
- Dit is de stad Leningrad.

Hij riep: “Wat een grap!”
Ik ga voor de tweede dag,
En ik kwam terug
En ik kwam naar Leningrad!

Zo verstrooid
Van Basseynaya-straat!

(Illustratie door V. Konashevich)

Beoordeling bevestigen

Beoordeling: / 5. Aantal beoordelingen:

Help mee het materiaal op de site beter te maken voor de gebruiker!

Schrijf de reden voor de lage beoordeling op.

Versturen

Bedankt voor uw feedback!

5443 keer gelezen

Andere gedichten van Marshak

• Engelse kinderliedjes - Samuel Marshak

  De boot vaart, de boot vaart, de gouden boot draagt ​​en brengt cadeautjes, cadeautjes voor jou en mij. Op het dek fluiten, rennen en haasten de matrozen. Op het dek zijn de matrozen veertien kleine muizen. De boot vaart, vaart, naar het westen, naar het oosten. Touwen - webben, ...

• Gedichten van A. Milne vertaald door Marshak

  Alan Milne is een klassieker uit de Engelse poëzie voor kinderen. Zijn dichtbundels zijn erg populair onder kinderen van over de hele wereld. Onze website presenteert een aantal van zijn gedichten in een vrije vertaling door S.Ya.Marshak, met behoud van de karakteristieke intonaties en ritmes...

• Bagage - Samuel Marshak

  De dame checkte een bank, een koffer, een koffer, een schilderij, een mand, een karton en een kleine hond als bagage in. Ze gaven de dame op het station vier groene bonnen waaruit bleek dat de bagage was ontvangen: bank, koffer, reistas, schilderij, mand, karton en een kleine hond. Dingen worden naar het platform getransporteerd. Ze worden in een open rijtuig gegooid. Klaar. De bagage is ingepakt: bank, koffer, reistas, schilderij, mand, karton en een kleine hond. Maar zodra de bel ging, rende de puppy weg van het rijtuig. We stopten bij het Dno-station: één plaats ging verloren. Verschrikt tellen ze de bagage: bank, koffer, ...

• Fietser - Sergei Mikhalkov

  Ik rol op twee wielen, ik draai met twee pedalen, ik houd het stuur vast, ik kijk vooruit - ik weet dat er binnenkort een bocht komt. Ik werd voorspeld Verkeersbord: De snelweg daalt af in een ravijn. Ik sta stil, in het volle zicht van voetgangers. Ik vlieg...

• Verwarring - Chukovsky K.I.

  Een grappig gedicht waarin alles op zijn kop staat. De dieren begonnen met andere stemmen te praten dan hun eigen stem, de muizen stopten de kat in een muizenval en de vossen staken de zee in brand met lucifers... Verwarring gelezen De katjes miauwden: “We zijn het miauwen beu! Wij willen...

• Kleine teddybeer - Agnia Barto

  Gedicht "Onwetende beer" van Agnia Barto. Online lezen met illustraties. Mama had een zoon - een kleine beer. Hij leek op zijn moeder. Als een bruine beer.

Wat is ieders favoriete feestdag? Zeker, Nieuwjaar! Op deze magische nacht daalt een wonder op de aarde neer, alles schittert van licht, er wordt gelach gehoord en de Kerstman brengt langverwachte geschenken. Een groot aantal gedichten is gewijd aan het nieuwe jaar. IN …



In dit gedeelte van de site vindt u een selectie gedichten over de belangrijkste tovenaar en vriend van alle kinderen: de Kerstman. Over de goede grootvader zijn veel gedichten geschreven, maar wij hebben de meest geschikte gedichten geselecteerd voor kinderen van 5,6,7 jaar. Gedichten over...



De winter is aangebroken, en daarmee ook donzige sneeuw, sneeuwstormen, patronen op de ramen, ijzige lucht. De kinderen verheugen zich over de witte sneeuwvlokken en halen hun schaatsen en sleeën uit de verre hoeken. Op de binnenplaats zijn de werkzaamheden in volle gang: ze bouwen een sneeuwfort, een ijsglijbaan, beeldhouwen...



Een selectie van korte en memorabele gedichten over winter en nieuwjaar, de Kerstman, sneeuwvlokken, kerstboom voor junior groep kleuterschool. Lees en leer korte gedichten met kinderen van 3-4 jaar voor matinees en oudejaarsavond. Hier …

1 - Over het busje dat bang was in het donker

Donald Bisset


Een sprookje over hoe moederbus haar busje leerde niet bang te zijn in het donker... Over het busje dat bang was in het donker lees Er was eens een busje op de wereld. Hij was knalrood en woonde met zijn vader en moeder in de garage. Elke ochtend...

2 - Drie katjes

Suteev V.G.

Een kort sprookje voor de kleintjes over drie onrustige katjes en hun grappige avonturen. Kleine kinderen zijn er dol op korte verhalen met afbeeldingen, daarom zijn de sprookjes van Suteev zo populair en geliefd! Drie kittens lezen Drie kittens - zwart, grijs en...

3 - Egel in de mist

Kozlov S.G.


Een sprookje over een egel, hoe hij 's nachts liep en verdwaalde in de mist. Hij viel in de rivier, maar iemand droeg hem naar de kust. Het was een magische avond! Egel in de mist las Dertig muggen renden de open plek in en begonnen te spelen...

Er leefde eens een man die extreem verstrooid en hectisch was. Op een dag maakte hij zich klaar om voor een vakantie naar de tempel van de god Inari te gaan en zei tegen zijn vrouw:

Vrouw, morgen ga ik naar de tempel van de god Inari. Maak wat mochi klaar voor onderweg vanavond. Ik heb nog een lange weg te gaan.

'S Morgens stond hij vroeg op, vóór zonsopgang. De vrouw lag nog in bed.

Vrouw, o vrouw! Waar is de mochi?

En hij hoorde: “Bij de haard!”

Hij rommelde rond de open haard en vond een ronde pot waarin zijn vrouw verf bewaarde om haar tanden zwart te maken. Haastig besloot hij dat hij mochi had gevonden.

Vrouw, o vrouw! Waar

Sjaal - een mochi binden?

Op de plank.

En hij hoorde: "Op het bed."

Hij keek naar het bed, vond de brede riem van zijn vrouw en dacht dat het een sjaal was. Hij bond er een pot in en hing die aan zijn riem. En in plaats van een mes stopte hij een houten stamper in zijn riem.

Vrouw, o vrouw! Waar is mijn rieten hoed?

Kijk in de keuken.

Hij keek in de keuken, vond een rieten mand en zette die op zijn hoofd.

Toen begon hij zijn schoenen aan te trekken. Ik deed een sok om mijn rechtervoet, maar vergat mijn linkervoet. Ik deed een sandaal aan mijn linkervoet, maar vergat mijn rechtervoet. Dus verliet ik het huis.

Verstrooid loopt hij langs de weg. De dag begonnen met studeren. Hij kwam onderweg een dorp tegen en de mensen daar wezen naar hem

Vingers en lachen.

Kijk! Kijk! Hier komt een excentriekeling met een mand op zijn hoofd. En waar haalde hij zo’n ongekende hoed vandaan!

Hij dacht: “Over wie hebben ze het?” Ik keek achterom, er was niemand. “Gaat het echt om mij?”

Hij zette zijn hoed af, keek - alsjeblieft! Ja, dit is geen hoed, maar een mand. Hij gooide hem verder in het gras.

Hij liep en liep, en weer lag er een dorp op de weg. Mensen lachen weer.

Kijk hoe deze voorbijganger zijn schoenen aantrok? Van dronken ogen, of wat?

Ik keek - het is waar. Hij liep weg uit het dorp, trok zijn schoenen uit, gooide zijn sok en sandaal in het gras en liep op blote voeten.

Het dorp ligt weer aan de weg. Mensen wijzen naar hem:

Kijk! Wees voorzichtig, hij zal je neersteken! Wat een excentriekeling, hij stopte de stamper in zijn riem!

Hij keek en inderdaad, hij had een houten stamper in zijn riem. Hij liep weg uit het dorp en gooide de stamper in het veld.

Een verstrooide persoon kwam naar de tempel en zag: ze verkochten amuletten bij de tempelpoorten. Hij had honderd maanden bij zich. Hij wilde drie mona's betalen voor het amulet en de rest gebruiken om te drinken en te gaan wandelen, maar opnieuw maakte hij in zijn haast een fout. Ik hield drie mona's voor mezelf en gooide er zevenennegentig in de verzamelbox. Wat ga je doen? Het is zonde om het terug te nemen, maar je kunt niet drie mona's vertrappen. Hij ging achter de heuvel achter de tempel, waar geen mensen waren. Ik maakte de bundel voedsel los en zie, er was een lege pot.

Hij pakte het en gooide het uit frustratie weg! De pot rolde, raakte een steen en brak.

Hij begon verstrooid zijn zakdoek op te rollen - wat is dit? - lange stropdassen bungelen. Ik keek en het was geen sjaal, maar de onderriem van mijn vrouw. Hij gooide het verstrooid weg, alsof hij verbrand was. Hij begon te zoeken naar iets om zich mee te omgorden, maar plotseling zag hij dat hij een gewaad binnenstebuiten droeg. Hij snakte afwezig naar adem en rende de heuvel af, weg van de mensen. En het toeval wil dat ik steeds meer wil eten. Hij had geen tijd voor de vakantie, ging niet naar de tempel om naar de voorstelling te kijken, maar keerde naar huis.

Onderweg kwam hij een winkel tegen. Er wordt een witte steen voor geplaatst die lijkt op een rijstwafel, als teken dat ze hier taarten verkopen.

De verstrooide vroeg:

Hoeveel kost een platbrood?

Ze vertellen hem:

Drie mona's.

‘Ik ga er een kopen, denk ik.’ Ik heb nog maar drie mona’s.”

Hij legde het geld neer, pakte een steentje en vertrok. De verkoper was verrast en riep hem na:

Stop! Dit is geen taart, maar een steen! Ik geef je nu een echt platbrood.

Waar daar! De verstrooide man dacht dat ze hem om meer geld vroegen. Riep:

Ik heb je drie mona's gegeven! - en rende zo snel als hij kon. De verkoper wilde hem inhalen, maar dat lukte niet.

Hij hield zijn adem in, verstrooid, stopte de cake in zijn mond en - kraak! - brak een tand. Hij kijkt, en het is geen cake, maar een witte steen. Verstrooid gooide hij het in de rivier en rende nog sneller naar huis. Hij rent weg, boos, hongerig, en denkt: “Het is allemaal de schuld van mijn vrouw! Ze kon me niet goed voorbereiden op de reis. Als ik thuiskom, zal ik het haar laten zien!”

Hij rende het huis binnen en riep vanaf de drempel:

O, jij schurk! Ze maakte me te schande, ze belasterde me tegen de hele wereld!

Waarom vloek je, buurman? Hoe heb ik je in verlegenheid gebracht?

Hij keek en het was niet zijn vrouw, maar een buurman, en het huis was niet van hem, maar van de buurman.

Hij sprong eruit alsof hij verbrand was. Hij rende naar de winkel en leende wat thee om vrede te sluiten met zijn buurman. Hij ging weer naar haar toe en overhandigde haar een pakje thee:

Ik ben gewoon onbeleefd tegen je geweest. Het spijt me, alsjeblieft. En zij antwoordde:

Wat ben je vroeg teruggekomen! Dit is nog nooit eerder gebeurd.

Hij keek en het was zijn vrouw! Per ongeluk rende hij zijn eigen huis binnen. Er is niets te doen, antwoordt de verstrooide man zijn vrouw:

Er was daar niets interessants. Niets om naar te kijken. Ik besloot je in de watten te leggen in plaats van te drinken: zie je, ik heb een cadeautje meegenomen. Zet wat thee!

(Nog geen beoordelingen)

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in de volgende verhalen::

1. Er woonde een verstrooide man in Basseynaya Street. 'S Morgens ging hij op bed zitten, begon zijn shirt aan te trekken, stak zijn handen in de mouwen - het bleek een broek te zijn. Zo verstrooid...
2. Eén koning had een zeer toegewijde dienaar. Op een dag kocht de koning een ongebroken paard. En wie hem ook probeerde te temmen was tevergeefs, wat een paard was hij...
3. Tijdens het bewind van groothertog Vladimir, niet ver van Kiev, aan de oevers van de snelle Dnjepr, woonden drie jonge meisjes, weeskinderen, zeer vriendelijk met elkaar, in een afgelegen hut; een...